قرص قند خارجی

در این مقاله، می خواهیم در خصوص قرص قند خارجی و انواع گوناگون آن، صحبت کنیم. لطفا تا انتهای این مطلب علمی پزشکی، ما را همراهی نمایید.

برای دانستن 9 نکته اساسی در مورد عوارض استفاده از قرص های چاقی صورت توصیه می کنیم صفحه عوارض قرص چاقی صورت را ببینید.

شما می توانید جهت دریافت مشاوره رایگان اولیه توسط پزشک متخصص با شماره زیر در تماس باشید.

📞  09120174510 📞

مقدمه

برای بیماری قند یا دیابت و هر مشکلی که از نواسانات سطح قند خون ناشی است، متخصصان، اصلاح سبک زندگی را به هر روش دیگری ارجح می دانند. اما روش های دارویی هم برای کنترل و درمان این مشکلات پیشنهاد شده است که به شکل قرص یا خوراکی و وریدی و تزریقی وجود دارند.

اگر از بیماری دیابت رنج میبرید برای درمان این بیماری پیشنهاد می کنیم پست درمان دیابت بدون دارو را مطالعه نمائید

ما در مقاله قرص قند خارجی برخی از مهم ترین و پر کاربردترین قرص های قند که تولید خارج هستند را بررسی کرده و به شما معرفی خواهیم کرد.

با ما تا پایان مقاله قرص قند خارجی همراه باشید.

انواع قرص قند خارجی

• قرص قند خارجی ریپاگلینید
• قرص قند خارجی آکاربوز
• قرص قند خارجی پیوگلیتازون
• قرص قند خارجی سیتاگلیپتین
• قرص قند خارجی لیناگلیپتین
• قرص قند خارجی گلوریپا
• قرص قند خارجی ساکساگلیپتین
• قرص دیابتی تولبوتامید
• قرص قند خارجی کلروپروپیونامید

که در ادامه هرکدام را به تفصیل توضیح داده ایم.

آن چه در نوشتار قرص قند خارجی مطالعه می نمایید:

قرص دیابت خارجی ریپاگلینید

قرص قند آکاربوز

قرص دیابتی پیوگلیتازون

قرص قند خارجی سیتاگلیپتین

قرص دیابتی خارجی لیناگلیپتین

قرص قند گلوریپا

قرص قند خارجی ساکساگلیپتین

قرص دیابتی تولبوتامید

قرص خارجی کلروپروپیونامید

قرص دیابت ریپاگلینید

 بزرگسالان:

قرص قند خارجی ریپاگلینید برای بیمارانی که قبلاً معالجه نشده اند و یا سطح هموگلوبین   A1C  آن ها کمتر از 8٪ است، 0/5 میلی گرم و 30 دقیقه قبل از هر وعده غذایی توصیه می شود.

برای بیمارانی که قبلا داروهای ضد فشار خون مصرف کرده اند یا سطح هموگلوبین A1C آن ها بالاتر از 8٪ می باشد، دوز اولیه 1-2 میلی گرم در هر وعده است. دوز توصیه شده 0.5-4 میلی گرم همراه با غذا، دو، سه یا چهار بار در روز می باشد. حداکثر دوز توصیه شده 16 میلی گرم در روز است.

تنظیم دوز باید بر اساس سطح گلوکز خون باشد. برای دستیابی به پاسخ مطلوب می توان با هر وعده دوز را به 4 میلی گرم رساند. واکنش بیمار باید حداقل 1 هفته پس از تغییر دوز بررسی گردد.

تنظیم دوز:

برای نارسایی شدید کلیه، 0.5 میلی گرم در هر وعده تجویز می گردد.

مکانیسم عمل

اثر ضد دیابتی:

دارو، کانال های پتاسیم وابسته به آدنوزین تری فسفات را در غشای سلول بتا لوزالمعده مسدود می کند و باعث دپلاریزاسیون سلول های بتا و باز شدن کانال های کلسیم می شود. جذب کلسیم، انسولین را از سلول های بتا آزاد می کند و سطح قند خون را کاهش می دهد.

پیشنهاد می کنیم از پست بهترین ویتامین برای چاقی صورت دیدن کنید.

ملاحظات خاص

• مصرف سایر داروهای خوراکی ضد دیابت، مرگ و میر ناشی از عوارض قلبی عروقی را افزایش می دهد. این اثر از نظر قرص خارجی لاپاگرینید ارزیابی نشده است، اما باید توجه داشت.
• سطح گلوکز خون بیمار را به صورت دوره ای کنترل کنید تا به حداقل دوز موثر برسید.
• اثرات طولانی مدت را با اندازه گیری هموگلوبین A1C  در هر 3 ماه ارزیابی کنید.
• کاهش کنترل قند خون در دوره های اضطراب مانند تب، ضربه، عفونت یا جراحی اتفاق می افتد. این حالت مصرف دارو را قطع کرده و انسولین تجویز کنید.
• تشخیص هیپوگلیسمی در افراد مسن و کسانی که بلاکرها را به طور همزمان مصرف می کنند، دشوار است.
• دوز را با دقت در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی که به دیالیز نیاز دارند، افزایش دهید.

توصیه به بیمارها

• زمان مصرف دارو، باید رژیم و ورزش خود را رعایت کنید.
• درمورد علائم افت قند خون، به بیماران یا خانواده های آن ها آموزش دهید.
• مصرف دارو 15 دقیقه قبل از غذا توصیه می شود. با این حال، این زمان از 30 دقیقه قبل از غذا تا کمی قبل از غذا متفاوت است.
• در صورت عدم غذا خوردن، دارو مصرف نکنید. اگر وعده های اضافی می خورید، دوز خود را افزایش دهید.

استفاده در کودکان:

ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان مشخص نشده است.

مصرف در افراد مسن:

هیچ افزایش در فراوانی یا شدت افت قند خون در افراد مسن گزارش نشده است.

استفاده در دوران شیردهی:

هیچ ترشحی از دارو در شیر شناخته نشده است. در حین مصرف نباید از شیر دادن و قطع دارو استفاده کنید.

مکانیسم اثر:

جذب:

قرص قند خارجی ریپاگلینید، سریع و كاملاً جذب شده و پس از 1 ساعت به حداكثر اثر خود می رسد.

توزیع:

متوسط ​​دوز توزیع دارو پس از تجویز وریدی در آزمایشات بالینی 31 لیتر بود. این دارو تا 98٪ به آلبومین متصل می باشد.

متابولیسم:

دارو از طریق مسیر اکسیداتیو به طور کامل متابولیزه شده و به متابولیت های گلوکورونید متصل می گردد.

دفع:

حدود 90٪ دارو به عنوان دو نوع متابولیت دفع می شود. 8٪ به عنوان متابولیت از طریق ادرار دفع می شود و کمتر از 0.1٪ بدون تغییر دفع می شود. طول عمر دارو حدود 1 ساعت می باشد.

موارد منع مصرف و اقدامات احتیاطی:

تداخل دارویی

باربیتورات ها، کاربامازپین و ریفامپیسین، متابولیسم این دارو را افزایش می دهند.

ترکیبی از بتا بلاکرها، کلرامفنیکل، کومارین ها، مهارکننده های  MAO، NSAID  ها، داروهای با اتصال پروتئین بالا، پروبنسید، سالیسیلات و سولفونامیدها، هیپوگلیسمی را تشدید می کند.

هورمون های تیروئید امکان دارد، در صورت استفاده از انسداد کانال های کلسیم در ترکیب با کورتیکواستروئیدها، استروژن ها، داروهای ضد بارداری، ایزونیازید، اسید نیکوتینیک، فنوتیازین، فنی توئین، سمپاتومیمتیک ها، تیازید و سایر داروهای ادرار آور استفاده گردد.

کلاریترومایسین، سطح لپاژینید را افزایش می دهد.

مهارکننده های آنزیم 3A4 CYP  (اریترومایسین، کتوکونازول، ایتراکونازول، میکونازول، سیمواستاتین) متابولیسم دارو را مهار می کنند.

جم فیبروزیل سطح لاپاژینید را افزایش می دهد. استفاده از این دو دارو را با هم توصیه نمی کنیم. در صورت مصرف همزمان، باید سطح قند خون کنترل گردد و دوز دارو تنظیم شود. بیماران نباید از داروهای  Lapaginide، Fibrodil Vitraconazole Jam  استفاده کنند زیرا دارای اثر متابولیک هم افزایی می باشد.

عوارض

• سیستم عصبی مرکزی: سردرد
• قلب و عروق: آنژین، درد قفسه سینه
• دستگاه گوارش: یبوست، اسهال، سوء هاضمه، حالت تهوع، استفراغ
• تنفسی: برونشیت، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی
• سایر عوارض: رینیت، سینوزیت، عفونت های دستگاه ادراری، افت قند خون، آرترالژی

خطر مسومیت و راه درمان

مصرف بیش از حد، مقدار قند خون را کاهش می دهد.

اگر بیمار هوشیار است، بیمار را با گلوکز خوراکی معالجه کرده و دوز را تنظیم کنید. (بر اساس رژیم). بیماران به مدت 24-48 ساعت تحت نظر قرار می گیرند. کاهش قند خون امکان دارد تا پس از بهبودی کوتاه مدت، عود کند.

برای کاهش شدید قند خون همراه با کما، تشنج یا سایر عوارض عصبی، به بیمار از راه وریدی با محلول 50٪ دکستروز داده می شود، تقویت می گردد، سپس با محلول 10٪ تزریق می گردد و سطح گلوکز خون به دقت کنترل می شود.

قرص قند خارجی آکاربوز

توصیه می گردد تا افراد مبتلا به دیابت نوع 2، این دارو را به همراه یک رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی برای کنترل قند خون بالا مصرف نمایند. ثابت شده است، پانکراس شما انسولین را بعد از این که غذا خوردید، در خون رها می کند. تمام سلول های بدن از انسولین برای کمک به شما در تبدیل غذایی که می خورید به انرژی استفاده می کنند.

زمانی که به دیابت نوع 2 مبتلا هستید، لوزالمعده هنوز انسولین تولید می کند، اما امکان دارد که انسولین کافی تولید نکند یا بدن شما نتواند از آن به طور عادی استفاده کند.

بنابراین، انسولین نمی تواند قند خون را به درستی کاهش دهد و خون شما حاوی مقدار زیادی قند می باشد. آکاربوز با جلوگیری از تجزیه نشاسته به قند، قند خون را کاهش می دهد. آکاربوز را می توان به تنهایی یا در ترکیب با داروی خوراکی دیابت دیگری مانند سولفونیل اوره استفاده کرد.

آکاربوز یک داروی کنترل قند خون مناسب برای بیماران دیابتی نوع 2 می باشد که می تواند با جلوگیری از تجزیه نشاسته به قند، قند خون را کاهش دهد.

کاربردها و دوزهای آکاربوز

برای بیماران مختلف، دوز آکاربوز متفاوت خواهد بود. دستورالعمل های پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط ​​این دارو می باشد.

اگر دوز مصرفی شما متفاوت است، به هیچ عنوان دوز مصرفی داروی خود را تغییر ندهید، مگر با صلاحدید پزشک متخصص. میزان دارویی که مصرف می کنید، به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، دوز مصرفی هر روز، زمان مجاز بین دوزها و مدت زمان دارو بستگی به بیماری و مشکلی دارد که به خاطر آن دارو مصرف می کنید.

دوزها و نام های رایج در بازار ایران:

آکاربوز 100 میلی گرم

آکاربوز 50 میلی گرم

قرص Acarmex تهران شیمیایی 100 میلی گرمی

قرص آکارمکس تهران شیمیایی 50 میلی گرمی

قرص آکارباکس 100 میلی گرمی

قرص آکارباکس 50 میلی گرمی

قرص گلوکوبیا 100 میلی گرم

قرص گلوكوبا 50 میلی گرم

قرص گلوكونورم 100 میلی گرم

قرص گلوكونورم 50 میلی گرم

شما در حال مطالعه مقاله قرص قند خارجی هستید. در ادامه، به دوز مصرفی این دارو اشاره خواهیم کرد.

دوز قرص خوراکی

در دیابت نوع 2:

بزرگسالان:

دوز اولیه 25 میلی گرم و 3 بار در روز است که در ابتدای هر وعده اصلی مصرف می گردد.

سپس پزشک امکان دارد تا دوز شما را تنظیم کند.

کودکان:

مقدار و دوز آن باید توسط پزشک تعیین گردد.

دوز فراموش شده:

اگر دوز آکاربوز را فراموش کردید، از دوز فراموش شده صرف نظر کنید و به برنامه منظم دوز خود برگردید. دوز دارو را دو برابر نکنید. اگر یک وعده غذایی را از دست دادید و داروی خود را فراموش کردید، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. اما در ادامه، دوز بعدی را در ابتدای وعده بعدی برنامه ریزی کنید.

عوارض جانبی آکاربوز

اسهال

نفخ

درد معده یا شکم در چند هفته اول درمان

عوارض جانبی جدی:

در صورت بروز عوارض جدی، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. عوارض جانبی جدی و علائم آن ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

واکنش آلرژیک پوست:

راش

قرمز شدن

تورم پوست

مشکلات کبدی:

زردی سفیدی چشم یا پوست

تومور معده

درد در قسمت راست و بالای شکم

ذات الریه سیستوئید روده:

این کیست های پر از گاز در دیواره روده می باشد. آن ها می توانند باعث مشکلات روده مانند سوراخ شدن، انسداد یا خونریزی شوند. علائم امکان دارد شامل موارد زیر باشد:

اسهال

ترشحات مخاطی

خونریزی از رکتوم

یبوست

اقدامات احتیاطی و هشدار دهنده هنگام مصرف آکاربوز

با پزشک خود در مورد داروهای بدون نسخه مانند آسپرین و داروهای کنترل اشتها، آسم، سرماخوردگی، سرفه، تب یونجه یا مشکلات سینوس صحبت کنید.

الکل:

نوشیدن الکل می تواند باعث افت شدید قند خون گردد. این را با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود در میان بگذارید.

مشاوره:

سایر اعضای خانواده باید یاد بگیرند که چگونه از عوارض جانبی دارو، پیشگیری نموده یا در صورت وقوع، به کنترل آن  کمک کنند. بیماران دیابتی احتمال دارد به مشاوره ویژه ای در مورد چگونگی تغییر دوز داروی دیابت خود نیاز داشته باشند. این می تواند به دلیل تغییر سبک زندگی مانند تغییر در ورزش و رژیم غذایی باشد. همچنین، به دلیل مشکلاتی که بیماران دیابتی احتمال دارد در دوران بارداری تجربه کنند، ممکن است مشاوره بارداری لازم باشد.

کاهش قند خون:

آکاربوز باعث افت قند خون نمی گردد. با این حال، هنگام مصرف آکاربوز و شرایط زیر ممکن است، قند خون پایین رخ دهد:

مصرف همزمان با داروهای دیابت دیگر

یک وعده یا میان وعده را به تأخیر بیندازید یا از آن صرف نظر کنید.

ورزش زیاد

مصرف الکل

به دلیل حالت تهوع یا استفراغ، غذا نخورید.

دیابت

تداخلات دارویی

نا گفته پیداست که تداخل این دارو با داروهای دیگر، نحوه مصرف داروها را تغییر می دهد. لذا برای جلوگیری از افزایش خطر عوارض جانبی جدی باید اقداماتی را انجام داد. تمام محصولات دارویی و گیاهی مورد استفاده خود را یادداشت کنید  و آن ها را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. دوز را بدون تأیید پزشک، شروع، متوقف یا تغییر ندهید.

• محصولات آنزیمی گوارشی (مانند آمیلاز، پانکراتین)
• پامالینتید
• مسدود کننده های بتا مانند متوپرولول، پروپرانولول، قطره چشم گلوکوم مانند تیمولول

بسیاری از این داروها می توانند بر قند خون شما تأثیر بگذارند و کنترل آن را دشوار می کنند. قبل از شروع، قطع یا تغییر هر دارویی، با پزشک خود مشورت کنید تا دریابید که داروها چگونه بر قند خون شما تأثیر می گذارند. دستورالعمل ها را دنبال کنید تا به طور منظم، قند خون خود را بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر علائم قند خون بالا یا پایین دارید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

قرص قند خارجی پیوگلیتازون

از تیازولیدین ها برای کاهش قند خون در بیماران دیابتی استفاده می گردد. این دارو نیز متعلق به این گروه می باشد.

سازوکار

آگونیست پیوگلیتازون یک گیرنده انسولین بسیار انتخابی است  و برای کاهش مقاومت سلول در برابر انسولین و در نهایت کاهش قند خون به آن متصل می گردد.

جذب:

به صورت خوراکی، زمان اوج اثر 2 ساعت است و در صورت وجود غذا می تواند به 3 تا 4 ساعت برسد.

توزیع:

متوسط ​​حجم توزیع آشکار پس از یک بار مصرف خوراکی 63/0 لیتر در هر کیلوگرم وزن بدن می باشد. میزان اتصال آن به پروتئین (99٪) بسیار زیاد می باشد.

متابولیسم:

پیوگلیتازون به واسطه هیدروکسیلاسیون و اکسیداسیون متابولیزه می شود. خود متابولیت ها به ترکیبات گلوکورونیک اسید یا سولفات تبدیل می شوند. متابولیت های M3 و M4  اصلی ترین متابولیت های فعال در گردش خون هستند.

دفع:

پس از مصرف نوع خوراکی، حدود 15 تا 30 درصد دارو از ادرار بازیابی می گردد. دفع کلیوی دارو بسیار کم است. دارو عمدتا از طریق صفرا به شکل متابولیت ها و ترکیبات آن دفع می گردد و یا به طور کامل از طریق مدفوع دفع می شود.

موارد استفاده از پیوگلیتازون

کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2

مصرف و دوز پیوگلیتازون

دیابت نوع 2

بدون نارسایی قلبی: ابتدا 15 تا 30 میلی گرم در روز مصرف گردد. سپس بر اساس پاسخ بیمار، با اندازه گیری HbA1c: 15 تا 45 میلی گرم در روز ادامه یابد.

نارسایی قلبی:

15 میلی گرم در روز. سپس بر اساس پاسخ بیمار، با اندازه گیری HbA1c: 15  تا 45 میلی گرم در روز ادامه یابد.

حداکثر دوز روزانه برای همه بیماران 45 میلی گرم است.

اثربخشی و ایمنی دارو برای افراد زیر 18 سال هنوز مشخص نشده است.

مصرف نگردد:

بیماری کبدی فعال، دیابت نوع 1، آلرژی به دارو، نارسایی قلبی درجه 3 یا 4

عوارض پیوگلیتازون

سردرد ، سرگیجه، ادم، سینوزیت، درد عضلانی، افزایش وزن، افت قند خون، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، بدتر شدن نارسایی احتقانی قلب، افزایش آنزیم های کبدی، شکستگی، تنگی نفس، ورم حلق

هورمون تحریک کننده تیروئید آلفا، تری فلوئورآمین، کتوکونازول، کلوپیدوگرل، روزیگلیتازون، تری متوپریم، متوکسازین، باریتینیب، اوریکما لانگیفولیا- تونگات ال، ورینوستات، آماستاکسین، رامسدیول، کانابیدیل، کانابیدیول

هشدار

این دارو با احتباس آب و مایعات احتمال دارد، وضعیت قلب شما را بدتر کرده و حتی باعث نارسایی قلبی شود. بنابراین، بیماران باید تحت نظر قرار بگیرند. پس از بروز علائم، دارو باید قطع گردد و درمان لازم انجام شود.

پیوگلیتازون احتمال دارد تا باعث افت قند خون شود. به خصوص در صورت مصرف با سایر داروهای کاهش دهنده قند خون. بنابراین زمان افزودن این دارو به رژیم دارویی بیمار، کلیه داروها باید دوباره تنظیم شوند.

از آنجا که احتمال دارد بر کبد تأثیر بگذارد، معاینات کبدی باید به طور منظم انجام گردد.

برای بیماران مبتلا به ادم، به دلیل خاصیت آن در احتباس مایعات، باید از پیگلیتازون با احتیاط استفاده شود. این دارو احتمال دارد خطر شکستگی را افزایش دهد.

نکات قابل توصیه

این دارو بدون توجه به غذا، یک بار در روز مصرف می گردد. بیماران دیابتی باید میزان کربوهیدرات مصرفی خود را کنترل کنند. علائم و نشانه های افزایش قند خون و کاهش قند خون باید در نظر گرفته شود.

علائم آسیب کبدی (تغییر رنگ مدفوع و ادرار، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم و بی اشتهایی) باید گزارش شود.

اگر باردار هستید، تصمیم به بارداری دارید، دچار تنگی نفس، ادم یا سایر علائم نارسایی قلبی می شوید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

قرص قند خارجی سیتاگلیپتین

هر قرص قند خارجی سیتاگلیپتین روکش شده  25، 50 و 100 حاوی 25، 50 و 100 میلی گرم سیتاگلیپتین (به عنوان مونوهیدرات فسفات) است.

دسته دارو:

ضد دیابت

قند خون

مکانیسم عملکرد دارو:

با مهار آنزیم های پروتئینی خاص، دارو مدت زمان اثر هورمون ها را تنظیم می کند که متابولیسم گلوکز را در بدن تنظیم می کنند. این هورمون ها باعث افزایش سنتز و ترشح انسولین در سلول های β و ترشح گلوکاگون از سلول های α در پانکراس می شوند. این فرایند باعث کاهش تولید گلوکز در کبد می شود.

هدف دارو:

برای بهبود شاخص گلیسمی، بزرگسالان مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین (دیابت نوع 2) از مکمل های ورزشی و رژیمی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای خوراکی ضد دیابت استفاده گردد.

دستورالعمل های عمومی برای بیماران:

لطفاً قبل از مصرف دارو، دستورالعمل ها را با دقت بخوانید. لطفاً این راهنما را نیز به همراه داشته باشید، زیرا شاید مجبور باشید دوباره آن را بخوانید.

اگر سابقه آلرژی به این دارو را دارید، لطفاً قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

در ترکیب با مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (کپتوپریل، آنالاپریل و غیره) باید احتیاط کرد، زیرا خطر اثرات سمی این داروها از جمله آنژیوادم افزایش می یابد.

استفاده همزمان از اسید α-لیپوئیک، آندروژن، سوفوسبوویر، ردیپکسیل، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (سلژیلین، ترانیل سیپرومین و غیره)، آنتی بیوتیک های کینولون (فلکساسین)، سالیسیلات، مهارکننده های انتخابی مانند سیتالوپرام، سرترالین، سولفونیل اوره ها، انسولین و سایر داروهای ضد آنتی بیوتیک داروها باید با احتیاط مصرف شوند. زیرا احتمال دارد، اثر افت قند خون سیتاگلیپتین افزایش یابد.

هنگام ترکیب با دیگوکسین باید احتیاط کرد، زیرا احتمالا غلظت دارو را در خون افزایش داده و همراه با ترکیبات هیپوگلیسمی و دیورتیک های تیازید، اثر آلوگلیپتین را تضعیف می کند.

استفاده ممنوع:

در این بخش از مقاله قرص قند خارجی می خواهیم ببینیم، در چه شرایطی نباید از این دارو استفاده کرد.

سابقه واکنش های شدید آلرژیک به سیتاگلیپتین (مانند واکنش های آلرژیک و آنژیوادم) و کتواسیدوز

دارو در دوران بارداری و شیردهی:

باید در دوران بارداری قطع گردد و در صورت لزوم با مشاوره پزشک در دوران بارداری باید استفاده شود. اما در دوران شیردهی، مصرف دارو توصیه نمی گردد.

هشدارها و اقدامات احتیاطی:

با احتیاط در بیمارانی که سابقه نارسایی قلبی، نقص کلیوی و پانکراتیت دارند، استفاده شود. در صورت بروز علائم پانکراتیت، مصرف دارو را بلافاصله متوقف کنید.

این دارو به دلیل کم اثر بودن، برای بیماران مبتلا به کتواسیدوز دیابتی و دیابت نوع 1 توصیه نمی گردد.

سال ها پس از شروع استفاده از این گروه از داروها، احتمال دارد در ابتدا، آرتروز شدید و ناتوان کننده ظاهر گردد. اگر علائمی از آرتروز دارید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر تاول یا آسیب پوستی دارید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

از آنجا که واکنش های آلرژیک مانند آنژیوادم و سایر واکنش های پوستی مانند سندرم استیونس- جانسون احتمالا پس از اولین تجویز یا سه ماه بعد از تجویز رخ دهد، بیماران با سابقه واکنش های آلرژیک باید با احتیاط این دارو را مصرف نمایند.

با توجه به اختلال عملکرد کلیه، احتمال نارسایی حاد کلیه و نیاز به دیالیز، بیماران با نارسایی کلیوی متوسط ​​تا شدید، بیماران مبتلا به بیماری کلیوی در مرحله نهایی که دیالیز می شوند و افراد مسن باید با احتیاط استفاده کنند.

مصرف این دارو به بیماران با نارسایی شدید کبد توصیه نمی شود.

کنترل هموگلوبین A1C، گلوکز سرم و عملکرد کلیه قبل و حین استفاده از این دارو توصیه می شود.

مقدار و نحوه صحیح مصرف دارو:

دوز هر دارو توسط پزشک تعیین می شود، اما دوز معمول این دارو 100 میلی گرم در روز می باشد.

زمانی که انسولین یا سولفونیل اوره (گلی بن کلامید، گلیکلازید و غیره) در ترکیب با انسولین یا داروهای کاهش قند خون استفاده می گردد، باید دوز این داروها کاهش یابد.

افراد مسن باید احتیاط کنند.

بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی نیاز به تنظیم دوز با توجه به متابولیسم و ​​دفع کلیوی دارو به شکل زیر یا با توصیه پزشک دارند:

میزان پاکسازی کراتینین 45 میلی لیتر در دقیقه یا بیشتر: نیازی به تنظیم دوز نیست.

میزان پاکسازی کراتینین 30 یا کمتر از 45 میلی لیتر در دقیقه: 50 میلی گرم یک بار در روز.

میزان پاکسازی کراتینین کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه است: 25 میلی گرم یک بار در روز

بیماران در انتهای بیماری که نیاز به دیالیز دارند: 25 میلی گرم یک بار در روز. تجویز به بیماران دیالیزی اختلالی در روند دیالیز ایجاد نمی کند و می تواند در هر زمان قبل یا بعد از دیالیز انجام گردد.

بیماران با آسیب خفیف تا متوسط ​​کبدی، نیازی به تنظیم دوز دارو ندارند. تنظیم دوز در بیماران مبتلا به بیماری شدید مورد مطالعه قرار نگرفته است.

اگر چندین بار آن را مصرف کردید و یک بار مصرف آن را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، اما اگر موعد بعدی نزدیک بود، آن را مصرف نکنید و طبق برنامه ادامه دهید. از دو برابر کردن دوز دارو خودداری کنید.

عوارض جانبی دارو:

علاوه بر اثرات درمانی، هر دارویی احتمال دارد عوارض جانبی ایجاد کند. اگرچه همه این عوارض جانبی در یک فرد مشاهده نمی گردد، اما اگر یکی از عوارض زیر یا سایر عوارض ذکر شده در این بخش را داشتید، با پزشک، داروساز یا ارائه دهنده خدمات بهداشتی تماس بگیرید:

عوارض کمتر از 10٪:

قلب و عروق: ورم محیطی

غدد و متابولیسم: افت قند خون

دستگاه گوارش: یبوست، اسهال، حالت تهوع

اسکلت عضلانی: آرتروز

سیستم تنفسی: نازوفارنژیت (التهاب گوش، بینی و گلو)، التهاب حنجره، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی.

عوارض کمتر از 10٪ :

قلب و عروق: ادم صورت، افزایش یا کاهش فشار خون، افت فشار خون ارتاستاتیک، افزایش ضربان قلب

سیستم عصبی مرکزی: تحریک پذیری، آتاکسی، افسردگی، سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی، میگرن، درد، نوروپاتی محیطی

غدد و متابولیسم: افزایش اسید اوریک

دستگاه گوارش:

درد شکم، پانکراتیت حاد، ورم معده، استفراغ، ریفلاکس، اتساع شکم، از دست دادن اشتها، سوء هاضمه

خون شناسی: کم خونی، لکوسیتوز

دستگاه ادراری: درد قاعدگی، اختلال در نعوظ

کبد: کبد چرب، افزایش یافته آنزیم های کبدی

آلرژی: واکنش آلرژیک، آنژیوادم

اسکلت عضلانی: درد و التهاب مفصل

دستگاه تنفسی: سرفه

کلیه: نارسایی حاد کلیه، افزایش کراتینین سرم

پوست: اریتم آکنه، اریتم، نورودرماتیت، بثورات پوستی، کهیر، سندرم استیونز- جانسون .

مسمومیت: در صورت مصرف بیش از حد تصادفی، علائمی مانند افت قند خون، ضعف شدید، تاری دید، تعریق یا اشکال در گفتار، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

نگهداری:

دارو را در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.

دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

قرص قند خارجی لیناگلیپتین

لیناگلیپتین به عنوان یک مهار کننده DPP-4 شناخته شده که برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می شود. دو ویژگی دارویی این قرص که با سایر بازدارنده های DPP-4 تفاوت دارد، این است که دارای خصوصیات فارماکوکینتیک غیرخطی بوده و بسیاری از آن ها توسط کلیه ها پاک نمی شود.

لیناگلیپتین یک مهارکننده رقابتی و برگشت ناپذیر از دیپپتیدیل پپتیداز 4 می باشد که می تواند تجزیه هورمون تحریک کننده انسولین و پپتید شبه گلوکاگون (GLP-1) را برای کنترل بهتر قند خون بیماران دیابتی، آهسته کند.

GLP  و پلی پپتیدهای انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز هورمون های اینکرتین هستند که می توانند باعث افزایش تولید و ترشح انسولین از سلول های β پانکراس شوند و باعث کاهش ترشح گلوکاگون از سلول های α پانکراس شده و در نتیجه تولید گلوکاگون در کبد کاهش و افزایش یابد و گلوکز به انسولین تبدیل می شود.

فارماکودینامیک

لیناگلیپتین با دارا بودن IC50 1 نانومولار، مهارکننده قویتری نسبت به سایر داروها در کلاس خود می باشد. در بیماران دیابتی، دوزهای 5 و 10 میلی گرم می تواند DPP-4 را بیش از 90 درصد مهار کند.

فراهمی زیستی: 30٪

زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسما: 1.5 ساعت

حداکثر غلظت پلاسما: 9/8 نانومتر در لیتر

سطح زیر منحنی غلظت زمان: 139 نانومول در ساعت

اتصال به پروتئین: 75-99٪ به دوز بستگی دارد.

حجم توزیع: 1110 لیتر

متابولیسم: قطعات کوچک به متابولیت های غیرفعال تجزیه می شوند.

نیمه عمر: 12 ساعت

نیمه عمر نهایی: بیش از 100 ساعت

دفع: 80٪ سیستم کبدی روده و 5٪ دستگاه ادراری

میزان پاکسازی کلیه: 70 میلی لیتر در دقیقه

موارد استفاده از لیناگلیپتین و دوز مصرفی

دیابت نوع 2

به تنهایی یا در ترکیب با سایر داروهای ضد دیابت استفاده می شود.

5  میلی گرم خوراکی یک بار در روز در بزرگسالان مصرف می گردد.

درکودکان، ایمنی دارو تأیید نشده است.

واکنش های آلرژیک، آنژیوادم، کهیر، کتواسیدوز دیابتی، دیابت نوع 1، آلرژی های شدید، پوست لایه بردار، واکنش های شدید ریه

عوارض لیناگلیپتین

سرفه، افزایش وزن، افت قند خون، چربی خون، نازوفارنژیت (التهاب بینی و گلو)، هایپرتری گلایسیریدمی

چربی خون (با استفاده از پیگلیتازون) – سرفه (با استفاده از متفورمین و سولفونیل اوره) – هیپرتری گلایسیریدمی (با استفاده از سولفونیل اوره) – افزایش وزن

کاربامازپین، تیروتروپین آلفا، فلبامات، باکاروتن | داروهای ضد سرطان، آدالیز، آپالولامید، گاتیفلوکساسین، بنازپریل، لوراتینیب، ونوستات، سارسایکلین، لاسمیدیتان، آلکلومتازون، هالوپریدول

زمانی که با ریفامپین P-gp یا القا کننده آنزیم CYP 3A4 ترکیب گردد، غلظت آن کاهش می یابد. در این موارد باید از داروهای جایگزین استفاده گردد.

واکنش های آلرژیک شدید، آنژیوادم و پوست لایه بردار گزارش شده است.

گزارش هایی از درد شدید و ناتوان کننده مفصل وجود دارد. اگر این اتفاق افتاد، دارو را قطع کنید.

علائم بیمار را کنترل کنید

همراه با دو عضو دیگر از این گروه از داروها، نارسایی قلبی گزارش شد. علائم بیمار را کنترل کنید، در صورت نارسایی قلبی، اقدامات لازم را انجام داده و مصرف دارو را متوقف کنید.

پمفیگوئید وزیکولار از مهارکننده های DPP-4 استفاده می کند، حتی نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. در این موارد، بیماران با استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی محلی و سیستمیک و قطع مهارکننده های DPP-4 بهبود یافتند. تاول ها و تحریکات پوستی را گزارش دهید و استفاده از مهار کننده های DPP-4 را متوقف کنید و با یک متخصص پوست مشورت کنید.

گزارش هایی از پانکراتیت حاد و حتی کشنده وجود دارد. علائم را کنترل کرده و در صورت بروز، مصرف دارو را متوقف کنید.

نکات پیشنهادی

اگر قند خون شما پایین آمد، رانندگی نکنید. خطر تصادفات افزایش می یابد.

قند خون خود را مرتباً بررسی کنید.

عملکرد خون خود را به طور منظم بررسی کنید.

کنترل قند خون در شرایط اضطراب زا مانند تب، عفونت، آسیب یا جراحی دشوار است. تغییر در فعالیت بدنی، ورزش یا تغییر در رژیم غذایی می تواند بر قند خون تأثیر بگذارد.

قبل از مصرف الکل، با پزشک خود مشورت کنید.

رژیم و ورزش خود را دنبال کنید.

اگر باردار هستید و قصد بارداری یا شیردهی دارید، لطفاً با پزشک خود مشورت کنید.

فرقی نمی کند آن را همراه غذا بخورید یا نه.

هر دوز مصرفی را فراموش نکنید تا نتیجه بهتری بگیرید.

حتی اگر احساس بهبودی دارید، طبق دستور پزشک، مصرف لیناگلیپتین را ادامه دهید.

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. اگر دوز بعدی نزدیک است، از آن صرف نظر کنید. از دو برابر کردن دوز دارو خودداری کنید.

مصرف در دوران بارداری

در این گروه از داروها، مطالعات روی حیوانات باردار نشان داده است که این دارو برای جنین بی خطر می باشد، اما تحقیقات در مورد خطرات زنان باردار در سه ماهه اول بارداری کافی نیست.

قرص قند خارجی گلوریپا

قرص های گلوریپا همراه با یک رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی منظم برای کنترل قند خون بالا در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود. یکی دیگر از عملکردهای قرص گلوریپا، کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی در بیماران دیابتی یا فقط با بیماری های قلبی عروقی می باشد.

کنترل قند خون برای جلوگیری از آسیب به کلیه ها، اعصاب، اندام ها و اختلال عملکرد جنسی مهم است. گلوریپا می تواند خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی کاهش دهد. به افزایش دفع قند از طریق کلیه کمک می کند.

نحوه استفاده از قرص های گلوریپا

این دارو به صورت یک قرص خوراکی روکش دار کابوچون زرد در دو دوز 10 میلی گرم و 25 میلی گرم، بسته بندی شده و در بسته 30 عددی موجود است.

قبل از شروع دارو، باید با متخصص خود مشورت کنید. افرادی که این دارو را برای اولین بار مصرف می کنند، باید با پزشک خود صحبت کنند. اگر یک بار مصرف آن را قطع کرده اند و می خواهند آن را دوباره مصرف کنند نیز باید با پزشک مشورت کنند.

این دارو بسته به نسخه پزشک معمولاً هر روز یک بار در صبح، همراه یا بدون غذا مصرف می شود. مقدار مصرفی برای هر دوز براساس شرایط پزشکی و قضاوت پزشک تعیین می گردد.

برای داشتن بهترین اثر از این دارو، باید آن را به طور منظم و دقیق مصرف کنید. اگر بعد از مصرف این قرص، تغییراتی در وضعیت دیابت و سطح قند خون شما ایجاد شد، لطفاً به پزشک خود بگویید.

فواید داروی گلوریپا

کاهش وزن

آسان برای استفاده

سطح قند خون را کاهش می دهد.

فشار خون پایین

از پیشرفت بیماری کلیه ناشی از دیابت جلوگیری می نماید.

خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی و دیابت نوع 2 را کاهش می دهد.

عوارض قرص گلوریپا

سرگیجه و تکرر ادرار از جمله عوارض جانبی احتمالی این دارو می باشد. در صورت وجود عوارض جانبی، باید به پزشک مراجعه کنید.

وقتی از حالت نشسته بلند می شوید یا می خواهید دراز بکشید، احتمال دارد سرگیجه بگیرید. لذا باید به آرامی و آهسته این کار را انجام بدهید.

گلوریپا ممکن است باعث عفونت جدید واژن یا آلت تناسلی شما گردد.

عفونت باکتریایی گانگرن یکی از عوارض جانبی که این دارو ممکن است ایجاد کند. این عفونت در ناحیه تناسلی یا مقعد رخ می دهد. اگر در مخمر و واژن علائمی مانند سوزش، درد یا ترشحات غیرطبیعی در خانم ها مشاهده می شود، لطفاً فوراً به پزشک اطلاع دهید. در مردان، آلت تناسلی آن ها نیز ممکن است قرمز یا خارش دار گردد.

تورم و ترشحات غیرطبیعی نیز باید به پزشک گزارش شود. این نوع قرص ها به طور کلی باعث افت قند خون نمی شوند. اگر این دارو همراه با سایر داروهای دیابت مصرف گردد یا مقدار کافی کالری از غذا دریافت نکنید، احتمال دارد باعث افت قند خون شود یا کاهش قند خون را به همراه داشته باشد.

توصیه می کنیم ادامه مقاله قرص قند خارجی که به اقدامات پیش از مصرف قرص گلوریپا مربوط می شود را از دست ندهید.

اقدامات قبل از مصرف قرص های گلوریپا

قبل از مصرف قرص گلوریپا، شما باید درباره تمام آلرژی های خود با پزشک خود حرف بزنید. به دلیل وجود مواد غیر فعال در گلوریپا، آلرژی و سایر مشکلات ممکن است ایجاد شود، بنابراین نیاز به مشاوره با پزشکان افزایش یافته است.

اگر هر یک از مشکلات زیر را دارید، باید سابقه پزشکی خود را به پزشک خود بگویید:

سابقه کمبود آب بدن، مصرف الکل، مشکلات کلیوی، فشار خون پایین، نارسایی قلبی، کلسترول بالا، آلت تناسلی یا واژن.

به دلیل بالا یا پایین بودن قند خون، احتمال دارد دچار سرگیجه، خواب آلودگی یا تاری دید شوید. بنابراین نباید رانندگی کنید و یا به فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری و دید واضح دارند، بپردازید.

در زمان مصرف این دارو از مصرف الکل خودداری کنید، زیرا این امر احتمال افزایش سطح قند خون و کتون را افزایش می دهد.

وقتی اشتهای خود را از دست می دهید، مصرف گلوریپا می تواند سطح کتون را افزایش دهد. به طور کلی، مشکلاتی مانند تب، درد، جراحی یا عفونت می تواند کنترل قند خون را برای شما دشوار کند.

با این حال، افراد مسن احتمالاً عوارض جانبی مانند مشکلات کلیوی، سرگیجه، ضعف یا کم آبی را تجربه کنند.

نکات مهم دارویی

مصرف این دارو هنگام مصرف الکل یا داروهای دیگر احتمال دارد باعث سردرگمی و گیجی برخی از افراد شود. بنابراین توصیه می شود، برای مدتی پس از مصرف، از رانندگی خودداری کنید.

گلوریپا احتمال دارد باعث مننژیت یا سنکوپ گردد. به خصوص اگر در هوای بسیار گرم، یا هنگام ورزش یا تب استفاده شود. برای جلوگیری از این مشکلات، به خصوص صبح ها آرام بنشینید یا بایستید.

بهتر است گواهی دیابت را به همراه داشته باشید.

توصیه های پزشک خود را برای ورزش و خوردن منظم و دقیق غذا دنبال کنید و مرتباً قند خون خود را چک کنید.

قند خون شما باید در سطحی که از نظر پزشک مناسب است، حفظ شود. اگر هنگام مصرف این دارو قند خون شما بالا یا پایین می رود، لطفاً با پزشک خود مشورت کنید.

دوز دارو را بدون تجویز پزشک، کم یا زیاد نکنید.

لطفا توجه داشته باشید که کنترل سطح قند خون در شرایط اضطراب زا مانند تب، عفونت، آسیب یا جراحی احتمال دارد دشوارتر باشد. در صورت ابتلا به این بیماری، لطفاً با پزشک خود مشورت کنید و بدون توصیه وی، مقدار مصرف را تغییر ندهید.

در زمان مصرف این دارو به کم آبی بدن توجه کنید، به خصوص در هوای گرم و فعالیت بدنی شدید. کمبود آب بدن احتمال دارد عوارض جانبی قرص گلوریپا را افزایش دهد.

اگر استفراغ یا اسهال را تجربه کردید، برای جلوگیری از کم آبی بدن با پزشک خود مشورت کنید.

قبل از دریافت هرگونه مراقبت پزشکی یا دندانپزشکی، فوریت های پزشکی یا جراحی، لازم است به متخصص خود بگویید که این دارو را مصرف کرده اید.

گلوریپا معمولاً باعث افت قند خون نمی شود

گلوریپا معمولاً باعث افت قند خون نمی شود، اما اگر با انسولین، سولفونیل اوره و سایر داروهای کاهش قند خون استفاده گردد، احتمال دارد باعث افت قند خون شود.

علائم هیپوگلیسمی شامل لرزش، گرسنگی، تعریق، ضعف، سرگیجه، اختلالات بینایی، خواب آلودگی و غش کردن، یا ضربان قلب سریع است. به منظور درمان افت قند خون، پزشک برخی از قندهای قوی مانند قرص های گلوکز یا ژل را برای شما تجویز می کند.

اگر نمی توانید از این غذای جامد استفاده کنید، می توانید از آب نبات، آب پرتقال یا عسل و ترکیب حبه های قند با آب نیز استفاده کنید. برای جلوگیری از افت قند خون، باید مراقب باشید که در زمان مصرف این دارو یا سایر روش ها، هیچ یک از وعده های غذایی خود را فراموش نکنید و به طور منظم در ساعت های خاص مصرف کنید.

بعد از مصرف این دارو، آزمایش گلوکز ادرار شما مثبت خواهد بود. بنابراین، مهم است که قبل از انجام این آزمایش به پزشک خود اطلاع دهید.

زمان مصرف این دارو، باید سطح کلسترول خون، عملکرد کلیه، قند خون ناشتا و هموگلوبین A1c را آزمایش کنید. این آزمایشات برای کنترل بیماری ها یا کنترل عوارض جانبی انجام می شود. بنابراین، شما باید مرتباً به پزشک مراجعه کرده و چکاپ کنید.

سوال ااکثر بیماران این است که کم عارضه ترین قرص چربی خون چیست ؟ برای شناخت بیشتر این موضوع صفحه کم عارضه ترین قرص چربی خون را مشاهده کنید.

مصرف قرص گلوریپا در بارداری

با توجه به داده های حیوانات که اثرات آدرنال را نشان می دهد، مصرف آن در سه ماهه دوم و سوم بارداری توصیه نمی شود.

اطلاعات محدودی که برای زنان باردار در دسترس می باشد، برای تعیین خطرات مربوط به دارو در نقص جدی زمان تولد و سقط کافی نیست، اما خطرات مادر و نوزاد در ارتباط با دیابت حاملگی وجود دارد.

در مطالعات حیوانی، تغییرات نامطلوب کلیه در موش ها مشاهده شده است.

 ملاحظات بالینی

دیابت حاملگی کنترل نشده؛ خطر کتواسیدوز دیابتی، پره اکلامپسی، سقط جنین، زایمان زودرس، مرده زایی و عوارض زایمان را در مادر افزایش می دهد. دیابت با کنترل ضعیف، خطر نقص مادرزادی شدید و نوزادان غول پیکر را افزایش می دهد.

شیر دادن

هیچ اطلاعاتی در مورد اثرات گلوریپا بر شیر مادر، اثرات آن بر نوزادان یا تولید شیر وجود ندارد، اما استفاده از آن در زمان شیردهی با احتیاط توصیه می شود.

مقدار مصرف:

اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر دوز بعدی نزدیک است، از دوز فراموش شده صرف نظر کنید. دوز بعدی را در زمان مناسب مصرف کنید. برای جبران زمان از دست رفته، دوز را افزایش ندهید.

محل نگهداری:

در دمای اتاق، دور از نور و رطوبت نگهداری گردد. همه داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید. داروها را شست و شو ندهید و آن ها را در داخل فاضلاب نیندازید. دارو را به درستی نگهداری کنید تا مشکلی ایجاد نشود.

اگر هنگام مصرف قرص های دیابت گلوریپا از داروهای دیگر استفاده می کنید، باید به پزشک خود بگویید. زیرا احتمال دارد در داروهای خاصی تداخل ایجاد کند.

برخی از موانع دارویی گلوریپا:

آندروژن ها (به جز دانازول)، انسولین و سایر داروهای کاهش قند خون مانند pexumant، احتمال دارد قند خون را در صورت مصرف همزمان با گلوریپا افزایش دهند.

استفاده همزمان از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک، دانازول و هورمون رشد با این داروها احتمال دارد اثر کاهش قند خون گلوریپا را کاهش دهد.

ترکیبی از دیلوکستین و لوودوپا احتمال دارد اثر ضد فشار خون این داروها را افزایش دهد.

اگر همزمان داروهای ضد فشار خون مصرف گردد، احتمال دارد عوارض جانبی و سمیت سایر داروهای ضد فشار خون را افزایش دهد.

هورمون لوتئین کننده، آنالوگ های آزاد کننده هورمون و داروهای ادرار آور تیازید احتمال دارد اثر درمانی استفاده همزمان از گلوریپا را کاهش دهد.

قرص قند خارجی ساکساگلیپتین

ساکساگلیپتین (rINN) نوع جدیدی از داروهای ضد فشار خون خوراکی مهار کننده دیپپتیدیل ترانسفراز 4 (DPP-4) (عامل افت قند خون) است.

ساکساگلیپتین یک مهار کننده ضد دیابت دی پپتیدیل پپتیداز 4 (DPP-4) می باشد که برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می گردد. مهار کننده های DPP-4 گروهی از ترکیبات هستند که بر روی هورمون طبیعی اینکرتین بدن انسان تأثیر می گذارند.

اینکرتین با افزایش مصرف قند در بدن، عمدتا با افزایش تولید انسولین در لوزالمعده و کاهش قند تولید شده توسط کبد، قند خون را کاهش می دهد. DPP-4  یک پپتیداز متصل به غشا می باشد که در بسیاری از بافت ها، لنفوسیت ها و پلاسما یافت می گردد.

DPP-4  دارای دو مکانیسم اصلی عمل است: عملکرد آنزیمی و اتصال به آدنوزین دآمیناز که سیگنال های داخل سلول را از طریق دیمریزاسیون منتقل می کند. ساکساگلیپتین بین دو گروه نیتریل و اکسیژن هیدروکسیل S630 در DPP-4 پیوند کووالانسی به هیستیدین تشکیل می دهد.

مهار DPP-4 باعث افزایش سطح فعالیت پپتید شبه گلوکاگون (GLP-1) می شود، بنابراین تولید گلوکاگون توسط سلول های آلفای لوزالمعده را مهار کرده و تولید انسولین توسط سلول های بتا پانکراس را افزایش می دهد.

فارماکودینامیک

بعد از تجویز ساکساگلیپتین، سطح GLP-1 و GIP 2-3 افزایش یافت. از آنجا که مهار DPP- 4  بسیار انتخابی است، تقریباً هیچ عارضه جانبی سیستمیک وجود ندارد. ساکساگلیپتین فعالیت آنزیم DPP-4 را به مدت 24 ساعت مهار می کند. باعث کاهش غلظت گلوکاگون و افزایش ترشح انسولین وابسته به گلوکز توسط سلوله ای بتای پانکراس می گردد. ساکساگلیپتین از نظر بالینی فاصله QTc را به طور قابل توجهی افزایش نمی دهد.

زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسما: 2 ساعت (ساکساگلیپتین)؛ 4 ساعت (5-هیدروکسی ساکساگلپیتین)

توزیع: ناچیز

نیمه عمر (حذف): 2.5 ساعت (ساکساگلیپتین)؛ 3.1 ساعت (5-هیدروکسی ساکساگلیپتین)

میزان پاکسازی کلیه: 7.2 لیتر در ساعت

دفع: ادرار 75٪؛ مدفوع 22٪

موارد مصرف ساکساگلیپتین

دیابت نوع 2

میزان مصرف و دوز ساکساگلیپتین

بزرگسال

دیابت نوع 2

2.5-5 میلی گرم از راه خوراکی یک بار در روز

کودکان

کمتر از 18 سال: ایمنی و اثربخشی هنوز مشخص نشده است.

سابقه آلرژی شدید، از جمله واکنش های آلرژیک و آنژیوادم

عوارض جانبی ساکساگلیپتین

سردرد، ادم محیطی، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، افت قند خون، عفونت ادراری، ورم معده و روده

واکنش های شدید آلرژیک (مانند کهیر یا ورم صورت)

تیروتروپین آلفا، باکاروتن، داروهای ضد سرطان، ایدالیز، آپالولامید، گاتیفلوکساسین، اوریکما لانگیفولیا- تونگات الی، وینوستات، آکلومتازون، هالوتان

آدافیتینیب، اتانول، ایووسیدنیب

بیماری کلیوی

در صورت ترکیب با یک مهار کننده قوی  CYP450 3A4 / 5، دوز دارو را کاهش دهید.

مصرف ترکیبی با تیازولیدیندیون ها (مانند روزیگلیتازون، پیوگلیتازون) می تواند خطر ادم محیطی را افزایش دهد.

ساکساگلیپتین پانکراتیت را گزارش کرده است. در صورت تردید، علائم و نشانه ها را کنترل کرده و مصرف دارو را متوقف کنید.

بر اساس گزارش ها، ساکساگلیپتین می تواند واکنش های آلرژیک شدیدی ایجاد کند (معمولاً در 3 ماه اول درمان).

تاریخچه آنژیوادم

تجویز همزمان سولفونیل اوره یا انسولین باعث افزایش هیپوگلیسمی، نظارت دقیق و کاهش مناسب دوز این داروها می گردد.

موارد پمفیگوئید تاول زده شده که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند، گزارش شده است. بیماران معمولاً پس از سرکوب سیستم ایمنی موضعی یا سیستمیک و قطع مهارکننده های DPP-4 بهبود می یابند. در طول درمان به بیمار بگویید که هر گونه تاول یا برجستگی را گزارش کند. اگر به پمفیگوئید وزیکولار مشکوک هستید، درمان را متوقف کنید و بیمار را برای تشخیص و درمان مناسب به یک متخصص پوست ارجاع دهید.

گزارش شده است که بیمارانی که از مهارکننده های DPP-4 استفاده می کنند، درد مفصل شدید و ناتوانی را تجربه می کنند. درد شدید مفصل را به عنوان دلیل احتمالی در نظر بگیرید و در صورت امکان، دارو را قطع کنید.

خطر نارسایی احتقانی قلب (CHF)

بیماران را از نظر علائم و نشانه های نارسایی قلبی در طول درمان کنترل کنید. علائم نارسایی قلبی را به بیماران اطلاع دهید و به آن ها توصیه کنید که بلافاصله وقوع آن را گزارش کنند. در صورت بروز نارسایی قلبی، آن را مطابق با استانداردهای فعلی ارزیابی و مدیریت کنید و قطع درمان را در نظر بگیرید.

دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید و دوز یا مدت زمان مصرف را تغییر ندهید.

این دارو را می توانید با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. دستورالعمل های پزشک را دنبال کنید.

به قرص صدمه نزنید و کل قرص را قورت دهید.

هرکسی که دیابت داشته باشد، می تواند دچار افت قند خون (هیپوگلیسمی) گردد. علائم شامل سردرد، گرسنگی، تعریق، رنگ پریدگی پوست، تحریک پذیری، سرگیجه، لرز یا مشکل در تمرکز است.

اگر قند خون پایینی دارید، لطفاً یک منبع قند با خود داشته باشید

اگر قند خون پایینی دارید، لطفاً یک منبع قند با خود داشته باشید. منابع قند شامل آب میوه، آب نبات، بیسکویت، کشمش و نوشیدنی های غیر رژیمی می باشد. اطمینان حاصل کنید که خانواده و دوستان نزدیک شما می دانند چگونه در شرایط اضطراری به شما کمک کنند.

اگر دچار افت قند خون شدید و نتوانستید غذا بخورید یا بنوشید، از گلوکاگون برای تزریق استفاده کنید. پزشک می تواند یک کیت تزریق گلوکاگون اورژانسی برای شما تجویز کند و نحوه استفاده از آن را به شما بگوید.

در زمان اظطراب، مسافرت، بیماری، جراحی یا فوریت های پزشکی، ورزش شدید یا نوشیدن الکل و حذف وعده های غذایی، لطفا قند خون خود را به دقت بررسی کنید. این موارد بر سطح قند خون شما تأثیر می گذارد و احتمال دارد تا نیاز به دوز شما تغییر کند. بدون مشورت با پزشک، دوز یا برنامه دارو را تغییر ندهید.

ساکساگلیپتین تنها بخشی از یک برنامه درمانی کامل است که شامل رژیم غذایی، ورزش، کنترل وزن و احتمالاً سایر داروها است. استفاده از این دارو برای داشتن حداکثر اثر بسیار مهم می باشد.

در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت نگهداری گردد.

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید (البته اگر پزشک به شما گفت که آن را همراه با وعده های غذایی مصرف کنید). اگر نزدیک به دوز بعدی است، از مصرف آن صرف نظر کنید. از دو برابر نمودن یا افزایش دوز خودداری کنید.

قرص قند خارجی تولبوتامید

تولبوتامید یک عامل کاهش قند خون خوراکی برای درمان دیابت غیر وابسته به انسولین می باشد.

تولبوتامید با اتصال به گیرنده های سولفونیل اوره در سلول های β، ترشح انسولین را تحریک می کند. با مهار کانال پتاسیمATP، غشای سلول β و دفع پتاسیم، منجر به دپلاریزاسیون سلول و ورود کلسیم، اتصال کلسیم به کالمودولین، فعال سازی کیناز و آزاد سازی ذرات حاوی انسولین با تأثیر مشابه گلوکز می شود.

تولبوتامید با تحریک لوزالمعده برای ترشح انسولین و کمک به بدن در استفاده از انسولین، قند خون را کاهش می دهد. برای اثر دارو، لوزالمعده باید توانایی تولید انسولین را داشته باشد.

نیمه عمر: 4.5-6.5 ساعت

مدت زمان اثر: 24-26 ساعت

موثر: 1 ساعت

حداکثر اثر: 5-8 ساعت

زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسما: 3-4 ساعت

اتصال پروتئین: 80-99

حجم توزیع: 0.15 لیتر در هر کیلوگرم وزن بدن

متابولیسم: عمدتا توسط CYP2C9 p450 به متابولیت های غیر فعال در کبد تبدیل می گردد.

متابولیت ها: کربوکسی اتیل بوتامید، هیدروکسی متیل تولبوتامید (غیر فعال)

دفع: عمدتا در ادرار 70-80٪

موارد استفاده از تولبوتامید

دیابت

از طریق رژیم غذایی و ورزش، دیابت غیر وابسته به انسولین را درمان می کند.

مقدار تولبوتامید

بزرگسال

دیابت نوع 2

250 میلی گرم تا 2 گرم خوراکی یک بار در روز یا هر 8-12 ساعت، بیش از 3 گرم در روز و دوز نگهدارنده بیش از 2 گرم در روز به ندرت مورد نیاز است.

تجویز تقسیم شده می تواند عوارض جانبی دستگاه گوارش را کاهش دهد.

کودکان

ایمنی و اثربخشی دارو ثابت نشده است.

دیابت نوع 1، آلرژی سولفا، آلرژی شدید، دیابت کتواسیدوز

عوارض جانبی تولبوتامید

حالت تهوع، استفراغ، واکنش های پوستی، آنمی آپلاستیک، آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی، سوزش معده، هیپوگلیسمی، هیپوناترمی، واکنش های مشابه دی سولفیرام

کلرامفنیکل، کلوفیبرات، هورمون تحریک کننده تیروئید آلفا، پگ اینترفرون آلفا 2، گاتی فلفلوکساسین، اسید آمینو سالیسیلیک خوراکی، آنیلین | بنزندیون، گروپافلوکساسین، کاناگلیفلوزین، لوماکافتر / ایواکاپتور، آمینولا بنتوس، آمینولو بنتس، آمینولو بنتس، آمینولو بنتس، آمینولو بنتس، آمینولو بنتین

آمینو آلومینات خوراکی و موضعی، اتانول، ایووسیدنیب، لوماکافتر / ایواکاپتور، متیل آمینوآلومینات

بیماران مبتلا به افت قند خون، کاهش کالری دریافتی یا افزایش اظطراب به دلیل عفونت، تب، آسیب دیدگی یا جراحی (ممکن است لازم باشد که درمان متوقف شود).

بیماران با کمبود G6PD در معرض خطر کم خونی همولیتیک سولفونیل اوره هستند.

چنان چه نقص G6PD دارید، محتاط باشید. زیرا احتمال وقوع کم خونی وجود دارد.

رانندگی نکنید

اگر قند خون شما پایین است، رانندگی نکنید. احتمال تصادفات بیشتر خواهد شد.

طبق دستور پزشک، قند خون خود را مرتباً بررسی کنید.

این دارو می تواند بر نتایج برخی آزمایشات آزمایشگاهی تأثیر بگذارد. لطفاً به ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود بگویید.

قبل از مصرف الکل، با پزشک خود مشورت کنید.

کنترل قند خون در دوره های اضطراب زا مانند تب، عفونت، آسیب یا جراحی دشوارتر می باشد. تغییر در فعالیت بدنی یا ورزش و تغییر در رژیم غذایی نیز احتمال دارد بر قند خون شما تأثیر بگذارد. لطفاً با پزشک خود مشورت کنید.

برنامه رژیم و تمرین پزشک را دنبال کنید.

اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، لطفاً به پزشک خود بگویید تا فواید و مضرات مصرف این دارو در دوران بارداری را ارزیابی کند.

برای نتیجه بهتر، هیچ دوزی را از دست ندهید. حتی اگر احساس بهبودی دارید، طبق دستور پزشک خود به مصرف دارو ادامه دهید.

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. اگر نزدیک به دوز بعدی است، از مصرف آن صرف نظر کنید. از دو برابر کردن دوز دارو خودداری کنید.

قرص قند خارجی کلروپروپیونامید

موارد استفاده از کلروپروپیونامید

کلرپروپانامید برای درمان دیابت استفاده می گردد.

مکانیسم عملکرد کلروپروپانامید

داروهای سولفونیل اوره با تحریک مستقیم سلول های بتا در پانکراس برای ترشح انسولین، قند خون را کاهش می دهند. در طولانی مدت، این داروها حساسیت انسولین بافت های محیطی (مانند کبد، عضله، چربی و سلول های دیگر از قبیل مونوسیت ها و گلبول های قرمز خون) را افزایش می دهند، در نتیجه باعث کاهش گلوکونئوژنز در کبد می شوند. کلرپروپانامید می تواند اثر مقدار کمی هورمون ضد دیورتیک را بر بیماران دیابتی هیپوفیز بدون بو افزایش دهد.

فارماکوکینتیک کلروپروپامید

جذب دارو از دستگاه گوارش کامل و سریع است، اما غذا جذب آن را به تأخیر می اندازد. نیمه عمر آن 36 ساعت است. متابولیسم کبد دارو کامل نیست و 20٪ دارو به شکل اصلی از بدن دفع می شود. متابولیت های دارو از طریق ادرار دفع می شوند.

موارد منع مصرف کلروپروپامید

در شرایط زیر نباید استفاده کرد: اسیدوز، سوختگی شدید، کما دیابتی، کتواسیدوز دیابتی، کما غیر کتوتیک، کتواسیدوز دیابتی، کما غیر کتوتیک هیپراسمولار، شرایطی که باعث تغییرات زیادی در قند خون می گردد و نیاز به تسکین فوری دارد (این شرایط باعث افت قند خون می شود)، بیماری کبد و کلیه، پورفیری و نارسایی احتقانی قلب.

عوارض جانبی کلروپروپانامید

ترومبوسیتوپنی، کم خونی آپلاستیک، آگرانولوسیتوز، بیماری های دستگاه گوارش، سردرد، افزایش قند خون، کاهش قند خون و واکنش های حساسیت پس از استفاده از دارو مشاهده شده است. کلرپروپانامید می تواند اثر هورمون ضد ادرار را افزایش دهد، اما به ندرت سدیم را کاهش می دهد.

تداخلات دارویی کلرپروپامید

وقتی با داروهای ضد انعقاد خوراکی ترکیب می گردد، دوزهای دو دارو باید تنظیم گردد. این ترکیبات زمانی که در ترکیب با آسپاراژیناز، کورتیکواستروئیدها، دیورتیک های تیازید و لیتیوم استفاده می شوند، فعالیت ذاتی دارند و باعث افزایش قند خون می شوند، بنابراین تنظیمات دوز مورد نیاز می باشد.

ترکیب کلرپروپامید و تیازیدها می تواند خطر هیپوناترمی را به ویژه در افراد مسن افزایش دهد. استفاده همزمان از گوانیدین، ​​مهار کننده های مونوآمین اکسیداز، کینین، کینیدین و مقادیر زیادی سالیسیلات، کلرامفنیکل و مهارکننده های β-آدرنرژیک احتمال دارد مقدار کلروپروپامید مورد نیاز را تغییر دهد.

مواردی که نیاز به توجه دارند

در سکته قلبی، کما، عفونت، ضربه، جراحی و بارداری، باید به طور موقت از انسولین به جای سولفونیل اوره استفاده شود.

در مورد قند خون بالا (مانند تغییرات هورمون جنسی زنانه، تب شدید، عفونت هایپرپلازی آدرنال و اظطراب روانی)، احتمال دارد که لازم باشد تا دوز دارو با تغییر دارو به انسولین افزایش یابد.

در پرکاری تیروئید، کنترل قند خون دشوار می باشد و ممکن است، لازم باشد تا افزایش یابد.

این محصول، نیمه عمر طولانی دارد و به افراد مسن توصیه نمی شود.

توصیه داروی کلروپروپامید

آلرژی به سولفونیل اوره، سولفونامید و تیازید باید در نظر گرفته شود.

بعد از صبحانه دارو مصرف کنید.

پیشنهاد می کنیم از پست درمان دیابت در 30 روز دیدن کنید.

سخن پایانی

ما در این مقاله علمی پزشکی، برخی از انواع قرص قند خارجی را با هم بررسی کردیم. برخی نیز مربوط به دیابت بود که به دلیل رابطه مستقیم آن با بیماری قند خون، در این مبحث آورده شد.

در انتهای نوشتار قرص قند خارجی لازم است به شما بگوییم که شناخت دارو از طریق اینترنت یا مقالات این چنینی، اگرچه راهی خوب برای ارتقای اطلاعات شما درباره ی بیماری و داروهایی است که مصرف می کنید، اما توجه داشته باشید که دستورات پزشک شما در اولویت می باشد و اینترنت به هیچ وجه جایگزین مناسبی برای پزشک نخواهد بود.

لذا توصیه ما این است که اولا بدون توصیه پزشک، هیچ دارویی از دسته داروهای معرفی شده در این مقاله به ویژه قرص قند خارجی را مصرف نکنید. دوما اگر هر مشکلی در خصوص مصرف قرص قند خارجی داشتید، ابتدا نظر پزشک متخصص خود را در اولویت قرار دهید.

برای تشخیص شرایط استفاده از قرص متفورمین برای کاهش وزن پیشنهاد می کنیم پست متفورمین و لاغری را مشاهده کنید.