در این مقاله قصد داریم تا در خصوص درمان قطعی زخم پای دیابتی ، اطلاعات سودمندی را در اختیارتان قرار دهیم. لطفا تا انتها ما را همراهی نمایید.
شما می توانید جهت دریافت مشاوره رایگان اولیه توسط پزشک متخصص با شماره زیر در تماس باشید.
📞 09120174510 📞
مقدمه
دیابت نوعی بیماری است که این روزها در جوامع مختلف رشد زیادی داشته است. این بیماری برخی از عوارض را باعث می شود که زخم پای دیابتی یکی از آن ها است.
برای تشخیص بهترین کلینیک درمان زخم پای دیابتی لطفا از صفحه کلینیک زخم پای دیابتی دیدن کنید.
در این مقاله که با عنوان درمان قطعی زخم پای دیابتی نگاشته شده است، می خواهیم درباره علل بروز آن و علائم و درمان های موجود برای این عارضه حرف بزنیم.
همچنین شما را با دکتر سلیمی که تجربه زیادی در این راستا دارند، آشنا می کنیم. در طول این مقاله اطلاعات مرتبط با سر تیترهایی که ذکر کردیم را نیز بیان نموده ایم که توصیه می شود تا پایان و با دقت این مقاله، آن ها را مطالعه نمایید.
زخم پای دیابتی یکی از شایع ترین زخم ها می باشدکه برای چگونگی انجام نحوه پانسمان صفحه نحوه پانسمان زخم پای دیابتی را مشاهده کنید.
درمان قطعی زخم پای دیابتی
- درمان قطعی زخم پای دیابتی با دارو و پزشک
- تجویز آنتی بیوتیک ها
- مراجعه به مراکز مراقبت از زخم
- مراجعه به پدیاتریست یا ارتوپد
- جراحی زخم پای دیابتی
- درمان قطعی زخم پای دیابتی در خانه
- درمان قطعی زخم پای دیابتی با آلوئه ورا
- درمان قطعی زخم پای دیابتی با عسل
- درمان قطعی زخم پای دیابتی با روغن زیتون
- درمان قطعی زخم پای دیابتی با یک قاشق آب گیاه یا گوتو کلا
- درمان قطعی زخم پای دیابتی با زردچوبه
- انواع پانسمان زخم پای دیابتی
که هر کدام را در ادامه توضیح داده ایم.
فهرست مطالب:
ديابت چيست؟
دیابت نوع 1 چیست؟
علت دیابت نوع 1 را بیان نمایید.
دیابت نوع 2 چیست؟
قابل توجه پدران و مادران
دیابت بارداری چیست؟
تشخیص دیابت؛ سخت یا آسان؟
چه کسانی دیابت دارند؟
موارد احتیاط در برابر دیابت
پیشگیری از دیابت
آیا دیابت قابل کنترل است؟
دیابت و نگرانی های آن
نوسانات قند خون
عوارض دیابت
چه کسانی به زخم پای دیابتی مبتلا می شوند؟
عوامل خطر برای زخم پای دیابتی
زخم پای دیابتی چه علائمی دارد؟
درجه بندی های زخم پای دیابتی را بیان کنید.
عوامل بروز زخم پای دیابتی
دیابت و زخم ها
شایع ترین مشکلات پا در اثر دیابت
مراقبت از پای دیابتی
چگونه در خانه از پای دیابتی مراقبت کنیم؟
زمان مناسب برای مراجعه به پزشک
درمان قطعی زخم پای دیابتی با دارو
جراحی زخم پای دیابتی
درمان قطعی زخم پای دیابتی در خانه
انواع پانسمان زخم پای دیابتی
سخن پایانی
ديابت چيست؟
در ابتدای مقاله درمان قطعی زخم پای دیابتی می خواهیم کمی در رابطه با دیابت حرف بزنیم تا متوجه شوید که چگونه این بیماری باعث زخم در پا می شود.
به اختلالات متابولیسم قند در بدن دیابت می گویند. این اختلال به دلیل ترشح ناکافی انسولین رخ می دهد که در نتیجه سطح قند خون افزایش می یابد. انواع دیابت شامل شرایطی مانند دیابت نوع 1، دیابت نوع 2 و دیابت بارداری است.
برای آشنایی با درمان دیابت و قند خون، درمان قطعی قند خون را مطالعه کنید.
دیابت نوع 1
این نوع دیابت از تخریب کامل سلول های تولید کننده انسولین در بدن ناشی می شود که منجر به توقف یا عدم ترشح کافی انسولین می شود. شروع بیماری در دیابت نوع 1 با علائم ناشی از کمبود انسولین همراه است و معمولاً ناگهانی و بلند است.
انسولین به عنوان یک کلید عمل می کند و درب سلول را باز می کند تا غذا وارد سلول ها شود. در غیاب انسولین، قندها در خون باقی می مانند و سلول ها نمی توانند از آن ها استفاده کنند. در نتیجه قند خون بالا می تواند منجر به علائمی مانند پرخوری و ادرار شود.
افراد مبتلا به دیابت نوع 1 اغلب بدون انسولین احساس بی حالی و خستگی می کنند. سلول های بدون انسولین نمی توانند از قند خون خود استفاده کنند و به طور ناگهانی وزن کم می کنند.
دیابت نوع 1 بیشتر در کودکان، نوجوانان و افراد جوان شایع است، اما هر فردی در هر سنی ممکن است به دیابت نوع 1 مبتلا شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به دکتر سلیمی مراجعه بفرمایید.
علت دیابت نوع 1
علت دقیق دیابت نوع 1 را هنوز کسی به طور قطعی مشخص نکرده است، اما گفته می شود که برخی از مشکلات سیستم ایمنی و برخی بیماری های ویروسی باعث از کار افتادن سلول های تولید کننده انسولین می شوند. در نتیجه سطح انسولین در بدن به شدت کاهش می یابد که منجر به افزایش قند خون می شود.
با توجه به این که تزریق انسولین از همان ابتدا برای درمان این نوع دیابت ضروری است، در گذشته این بیماری را دیابت وابسته به انسولین می نامیدند. اما امروزه که از انسولین برای کنترل انواع دیابت استفاده می شود، این اصطلاح به هیچ عنوان وجود ندارد. آن ها می گویند که مدت طولانی تری استفاده می شود و دیابت نوع 1 نامیده می شود.
دیابت نوع 2
این نوع دیابت در بزرگسالان بعد از 30 سالگی بیشتر دیده می شود. افراد مبتلا به دیابت نوع 2 اغلب چاق هستند و سابقه خانوادگی دیابت دارند.
سلول های تولید کننده انسولین در دیابت نوع 2 هنوز قادر به ترشح مقداری انسولین هستند، اما مقدار انسولین کافی نبوده و یا نمی تواند به درستی در بدن عمل کند و مقداری مقاومت در برابر انسولین وجود دارد.
از آنجایی که در این نوع دیابت هنوز مقداری انسولین تولید می شود، ممکن است علائم واضحی وجود نداشته باشد، به طوری که بیش از نیمی از بیماران متوجه قند خون بالای خود نمی شوند.
در دیابت نوع 2، ممکن است در ابتدا نیازی به تزریق انسولین نباشد. بنابراین در گذشته به این نوع دیابت را دیابت غیر وابسته به انسولین می گفتند.
دیابت نوع 2 یک بیماری پیشرونده است
دیابت نوع 2 یک بیماری پیشرونده است که بسیار آهسته پیشرفت می کند و ممکن است برای سال ها هیچ علامتی نداشته باشد. این در حالی است که قند خون بالاست و تاثیر بسیار بدی روی تمام قسمت های بدن می گذارد. اغلب بیماران معمولاً به اشتباه یا زمانی که عارضه دیرهنگام بیماری رخ می دهد، بیماری خود را کشف می کنند.
در واقع آن چه بیمار را وادار به مراجعه به پزشک می کند، عارضه درد های قلب، کلیه، چشم یا اندام هایی است که ناشی از افزایش طولانی مدت قند خون است.
به همین دلیل به تمام افراد بالای 30 سال توصیه می شود که به محض ابتلا به دیابت، آزمایش قند خون را انجام دهند تا بیماری خود را تشخیص دهند و از اثرات مضر قند خون بالا در قسمت های مختلف بدن جلوگیری کنند. البته مشاوره با دکتر سلیمی نیز بسیار کارگشا می باشد.
قابل توجه پدران و مادران
اگرچه دیابت نوع 2 در بزرگسالان بعد از سی سالگی بیشتر دیده می شود، اما شیوع این نوع دیابت در کودکان و نوجوانان نیز به دلیل شیوع بالای چاقی در دوران کودکی، رفتارهای غذایی ناسالم و سبک زندگی کم تحرک رو به افزایش است.
والدین باید نسبت به علائم دیابت آگاهی داشته باشند و سعی کنند تا با اصلاح رفتارهای نادرست کودکان و نوجوانان از بروز این نوع دیابت جلوگیری کنند.
دیابت بارداری
هر گونه اختلال متابولیسم گلوکز که برای اولین بار در دوران بارداری رخ دهد یا در دوران بارداری تشخیص داده شود، دیابت بارداری نامیده می شود.
بنابراین، ممکن است برای یک زن در گذشته دیابت تشخیص داده نشده باشد و برای اولین بار در دوران بارداری متوجه آن شود. در بیشتر موارد، دیابت بارداری پس از زایمان از بین می رود، اما ممکن است ماندگار هم باشد.
بنابراین زنانی که سابقه دیابت بارداری دارند بیشتر از افراد عادی جامعه در معرض ابتلا به دیابت نوع یک یا دو در ادامه زندگی هستند. با توجه به این که بالا رفتن طبیعی قند خون در دوران بارداری می تواند با عوارض متعدد جنینی و مادری همراه باشد، توصیه می شود که همه خانم های باردار در اولین ویزیت از نظر عوامل خطر دیابت بررسی شوند.
تشخیص دیابت؛ سخت یا آسان؟
دیابت را می توان با یک آزمایش ساده قند خون به راحتی تشخیص داد. باید هشت ساعت از آخرین وعده غذایی شما گذشته باشد تا قند خون شما اندازه گیری شود. یعنی بعد از شام حداقل تا هشت ساعت هیچ غذایی نخورید تا صبح بتوانید آزمایش دهید. در افراد سالم، سطح طبیعی گلوکز خون ناشتا کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر است.
چه کسانی دیابت دارند؟
چنان چه سطح گلوکز خون ناشتا در حداقل دو آزمایش جداگانه در دو روز مساوی یا بیشتر از 126 میلی گرم در دسی لیتر باشد، تشخیص دیابت قطعی است.
کسانی که علائم بارز این بیماری را دارند، می توانند با استفاده از یک آزمایش دیگر از وجود دیابت یا عدم مبتلا به آن آگاهی کسب کنند.
این افراد می توانند قند خون خود را بدون توجه به آخرین وعده غذایی خود اندازه گیری کنند. اگر سطح قند خون در این آزمایش بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتر باشد، به این معنی است که فرد قطعاً دیابت دارد.
موارد احتیاط در برابر دیابت
اگر قند خون ناشتا در محدوده 100 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر و قند خون در محدوده 140 تا 200 میلی گرم در دسی لیتر دو ساعت بعد از غذا گزارش شود، خطر ابتلا به دیابت بسیار بالاست.
این افراد برای تشخیص قطعی باید آزمایش تحمل گلوکز را انجام دهند.
در آزمایش تحمل گلوکز، مقداری گلوکز خالص به بیمار داده می شود. سپس قند خون در فواصل زمانی معین اندازه گیری می شود تا مشخص شود که آیا بدن قادر به تحمل قند است یا خیر.
پیشگیری از دیابت
پیشگیری از دیابت نوع 2 آسان بوده و به راحتی می توان به این مهم دست یافت. به خصوص اگر با دکتر سلیمی در ارتباط باشید. طبق تحقیقاتی که انجام شده چاقی، اضافه وزن، خوردن غذاهای چرب و پرانرژی همراه با سبک زندگی کم تحرک می تواند ژن های دیابت را فعال کند. با انتخاب سبک زندگی سالم و انجام معاینات دوره ای به راحتی می توانید از این بیماری پیشگیری کنید.
حدود 10 درصد از دیابتی ها به نوع یک آن مبتلا هستند. همان طور که گفته شد، علت این بیماری از بین رفتن کامل سلول های انسولین ساز است. متأسفانه در حال حاضر هیچ راه عملی برای پیشگیری از دیابت نوع 1 وجود ندارد.
با این حال، تحقیقات گسترده ای در سراسر جهان برای اصلاح ژن ها (ژن درمانی) و اصلاح سیستم ایمنی در حال انجام است و امید زیادی برای شناسایی راه های پیشگیری و درمان دیابت نوع 1 در سال های آینده وجود دارد.
آیا دیابت قابل کنترل است؟
تا کنون درمان قطعی برای دیابت وجود ندارد که بتوان آن را در اختیار همه افراد قرار داد، اما با درمان های فعلی می توان دیابت را کنترل کرد.
نوع درمان مورد استفاده برای کنترل دیابت کاملاً به سطح قند خون و نوع دیابت بستگی دارد. در دیابت نوع 1 به دلیل این که انسولین ترشح نمی شود یا مقدار آن بسیار کم است، تزریق انسولین باید از ابتدا شروع شود.
در دیابت نوع 2 با کمک داروهای کاهنده قند خون، رژیم غذایی و ورزش منظم می توان بیماری را کنترل کرد و قند خون را در محدوده طبیعی نگه داشت. داروهای هیپرگلیسمی با تحریک ترشح انسولین یا کاهش مقاومت به انسولین، سیر دیابت نوع 2 را بهبود می بخشند. اما این بیماران باید بدانند که تزریق انسولین در صورتی ضروری است که این روش ها سطح قند خون را تا حد مطلوب کنترل نکند.
برای این که در کنترل دیابت خود موفق باشید، کافیست تا دکتر سلیمی را به عنوان پزشک خود برگزینید. دکتر سلیمی بهترین و معتبرترین متخصص در این زمینه می باشند.
دیابت و نگرانی های آن
اکثر بیماران دیابتی نسبت به تزریق انسولین مقاوم هستند و از پزشکان خود می خواهند که قند خون خود را با کمک داروهای خوراکی کنترل کنند. این بدان معناست که بیماری به تدریج پیشرفت می کند و ممکن است بیمار به مرور زمان به داروهای بیشتری نیاز داشته باشد.
گاهی اوقات لازم است تا از انسولین برای کنترل مناسب قند خون استفاده شود، حتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. اما با رژیم غذایی مناسب و فعالیت بدنی می توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد و تزریق انسولین را سال ها به تعویق انداخت.
بد نیست بدانید که تمامی مجامع علمی جهان بر این باورند که اگر نتوان دیابت را با کمک قرص های کاهش دهنده قند خون به درستی کنترل کرد، تزریق انسولین باید در اسرع وقت شروع شود. انسولین عوارض جانبی ندارد. بنابراین بیماران نباید از تزریق انسولین بترسند. آن چه واقعا نگران کننده است، قند خون بالا است که می تواند بیمار را در معرض خطر مرگ قرار دهد.
شاید تنها نکته ای که در مورد انسولین باید در نظر داشت، افت قند خون باشد که با خوردن وعده های غذایی منظم می توان از بروز آن جلوگیری کرد و اکثر بیماران مشکلی از این بابت نخواهند داشت. امروزه دستگاه ها و سوزن های بسیار ظریفی به بازار معرفی شده اند که تزریق انسولین را آسان و بدون درد می کنند.
نوسانات قند خون
یکی از مواردی که افراد دیابتی نگران آن هستند، نوسانات قند خون است. دیابتی ها معمولاً روزانه چندین بار قند خون خود را در خانه چک می کنند تا داروها و رژیم غذایی خود را تنظیم کنند و به گفته پزشک معالجشان، به دلیل این که نمی توانند اعداد را به درستی تفسیر کنند، دچار اضطراب می شوند. برای این که قند خون خود را در محدوده طبیعی نگه دارید، باید چند نکته را در نظر داشته باشید:
محدوده قند خون طبیعی برای یک بیمار دیابتی کمی با محدوده قند خون طبیعی برای یک فرد سالم متفاوت است. محدوده نرمال قند خون ناشتا بین 80 تا 130 است و اگر قند خون بین 160 تا 180 در شرایط دو ساعت پس از تغذیه باشد هم جای نگرانی نیست.
یکی از نکات مهمی که دیابتی ها باید به آن توجه کنند، این است که میزان قند خون باید در زمان های مشخص اندازه گیری شود. به عنوان مثال، اگر بیمار هر روز ساعت 7 صبح قند خون خود را اندازه گیری می کند، باید سعی کند تا روز بعد هم همان ساعت به اندازه گیری سطح قند خون خود بپردازد.
اما در صورتی که مثلا یک روز در ساعت 9 صبح و روز دیگر در ساعت 9 شب به بررسی سطح خون خود بپردازد، به احتمال زیاد در تفسیر نتایج و کنترل آن دچار مشکل خواهد شد. علاوه بر این، داشتن برنامه خواب و تغذیه منظم یکی از مهم ترین عواملی است که به کنترل بهتر قند خون کمک می کند.
تغییر در رژیم غذایی، بیماری های خاص و تغییر در مقدار داروهای مصرفی می تواند باعث نوسان قند خون شود. اما اکثر بیماران دیابتی با وجود رژیم غذایی و مصرف منظم دارو، در برخی روزها قند خون بالا را تجربه کرده اند.
اثرات انسولین و داروهای کاهنده فشار خون روی بدن همیشه یکسان نیست
این بیماران باید توجه داشته باشند که اثرات انسولین و داروهای کاهنده فشار خون روی بدن همیشه یکسان نیست. مهم است که در یک بازه زمانی، حداقل در نیمی از موارد، حجم های ضبط شده در محدوده نرمال و قابل قبول باشد.
به عنوان مثال، اگر فردی قند خون خود را 100 بار در یک ماه اندازه گیری کند، 50 مورد از این اندازه گیری ها باید در محدوده طبیعی باشد. در چنین شرایطی می توان قضاوت کرد که مدیریت قند خون به خوبی انجام می شود. اما اگر در این 100 اندازه گیری مثلاً 80 بار بیشتر یا کمتر از قند خون طبیعی باشد، باید به این صورت تعبیر شود که قند خون در حال نرمال نیست. برای این کار می توانید از دکتر سلیمی راهکارهای مناسبی دریافت نمایید.
اما برای تصمیم گیری در مورد وضعیت قند خون، آزمایش دیگری به نام میانگین سطح قند خون در سه ماهه (HbA1c) باید انجام شود. این آزمایش باید هر سه ماه یک بار انجام شود و نتایج آن وضعیت قند خون شما را در سه ماه گذشته نشان می دهد.
عوارض دیابت
دیابت ممکن است علاوه بر زخم پای دیابتی باعث عوارض دیگری هم بشود. در این قسمت از مقاله “درمان قطعی زخم پای دیابتی” برخی از آن ها را بررسی کرده ایم.
زمانی که بدن قادر به تولید انسولین کافی یا استفاده موثر از انسولین تولیدی خود نباشد، فرد به دیابت مبتلا می شود. انسولین هورمونی است که وظیفه آن کمک به سلول ها برای جذب گلوکز خون (قند) و استفاده از انرژی است. بنابراین وقتی قند خون وارد سلول ها نمی شود، قند پلاسمای خون بالا می رود.
بنابراین اگر سطح قند خون مدام بیش از حد بالا باشد، می توان انتظار برخی از عوارض را داشت. مشکلاتی مثل موارد زیر می توانند بروز کنند.
اختلال در بینایی
بیماران دیابتی ممکن است در انتهای مویرگ ها مشکل داشته باشند. این تغییرات مویرگی رتینوپاتی نامیده می شود. رتینوپاتی مهم ترین علت نابینایی در بیماران دیابتی زیر 65 سال است.
بیماری قلبی
ماندن قند خون در سطوح بالا برای مدت زیاد به سیاهرگ و مویرگ ها صدمه می زند. بنابراین افرادی که دچار بیماری دیابت هستند، بیشتر از سایرین به حملات قلبی و سایر مشکلات قلبی مبتلا می شوند.
بیماری کلیوی
همچنین قند خون می تواند به نفرون ها صدمه بزند و باعث زخم و ضخیم شدن آن ها می شود. نیمی از دیابتی ها آسیب کلیوی دارند. این آسیب ها باعث می شود که فرد نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه داشته باشد.
فشار خون
دیابت باعث افزایش تری گلیسیرید و چربی خون می شود. این مواد در شریان های اصلی بدن تجمع می کنند و دیواره رگ های بدن را باریک می کنند. این امر باعث اختلال در جریان خون به اندام ها و افزایش فشار خون می شود.
قطع عضو
عوارض قطع عضو که اغلب با قطع جزئی یا کامل همراه است، در بیماران دیابتی بسیار شایع است. نادیده گرفتن یک زخم کوچک می تواند منجر به قطع عضو شود. در بیشتر موارد، یک عفونت جزئی به استخوان سرایت می کند و هیچ درمانی جز قطع عضو باقی نمی گذارد. شصت درصد قطع عضوها در دنیا مربوط به دیابتی هاست.
در واقع، این مورد بسیار مهم است. با مرور زمان، دیابت احتمال دارد به اعصاب آسیب برساند و به حواس اندام ها (به ویژه پاها) صدمه بزند. اگر اعصاب پاهای شما آسیب دیده باشد، ممکن است احساس سرما، گرما یا درد نداشته باشید و همچنین ممکن است باعث احساس سوزش در پاهای شما شود.
این از دست دادن حس در دیابت، نوروپاتی حسی نامیده می شود. از دست دادن هوشیاری ممکن است خطر بریدگی، زخم و تاول را افزایش دهد. در اثر این عارضه، هیچ زخمی در پاهای خود احساس نمی کنید، بنابراین آسیب می تواند رخ دهد و باعث عفونت شود.
ممکن است عضلات پا به دلیل آسیب به اعصابی که باعث فعالیت عضلات می شود، به درستی عمل نکنند
همچنین، ممکن است عضلات پا به دلیل آسیب به اعصابی که باعث فعالیت عضلات می شود، به درستی عمل نکنند. حرکت و چرخش پاها به درستی کار نمی کند و باعث فشار بیش از حد به یک ناحیه از پاها می شود. به طور کلی، مشکلات پا ناشی از آسیب عصبی و بیماری عروق محیطی است.
دیابت همچنین باعث تغییراتی در رگ های خونی از جمله شریان ها می شود. علاوه بر این، در بیماری های عروق محیطی، چربی ها در دیواره رگ ها تجمع می یابند که باعث مسدود شدن رگ ها می شود.
این انسداد جریان خون را به اندام ها محدود می کند. کاهش جریان خون همچنین می تواند منجر به درد، عفونت و کاهش ترمیم زخم شود. عفونت شدید گاهی اوقات می تواند منجر به تغییر شکل پاها و در نهایت قطع عضو شود.
چه کسانی به زخم پای دیابتی مبتلا می شوند؟
پنجاه درصد از افراد دیابتی صدمات عصبی دارند. 20 درصد دیابتی ها، زخم پای دیابتی را تجربه می کنند. چنان چه سابقه دیابت در فردی طولانی باشد، احتمال وقوع این عارضه بیشتر می شود.
کسانی که پیش دیابت دارند یا از اضافه وزن مفرط رنج می برند، در کنار کسانی که سندرم متابولیک (ترکیبی نامناسب از فشار خون بالا، قند خون بالا، کلسترول بالا و چربی شکم) دارند، بیشتر از سایرین این مشکل را پیدا می کنند.
برای فهمیدن مراحل چگونگی درمان مشکل زخم پای دیابت توصیه می کنیم پست مراحل اولیه زخم پای دیابتی را مشاهده کنید.
عوامل خطر برای زخم پای دیابتی
گفتیم که انتظار این عارضه را تمام بیماران دیابتی باید داشته باشند. چراکه بیش از افراد دیگر به این اختلال دچار می شوند. اما باید عواملی را نیز در نظر داشت که احتمال بروز این مشکل را چند برابر می کند. در زیر به برخی از آن ها اشاره کرده ایم:
- بیماری های قلبی
- بیماری های عروقی
- بیماری های کلیوی
- اضافه وزن
- پوشیدن کفش نا مناسب
- سیگار و سایر دخانیات
- نوشیدن الکل
- بی توجی به بهداشت فردی
- عارضه هایی از قبیل رتینوپاتی
برای اطلاعات و گرفتن مشاوره، می توانید به دکتر سلیمی مراجعه نمایید.
زخم پای دیابتی چه علائمی دارد؟
می توان انتظار داشت که نشانه های وقوع این اختلال از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. پس نمی توان این نشانه ها را به همه افراد ربط داد.
بنابراین در این بخش از مقاله درمان قطعی زخم پای دیابتی چند مورد از نشانه های رایج ایجاد زخم دیابتی را لیست کردیم که وقوع یک یا چند مورد از آن ها می تواند زنگ خطر باشد. به موارد زیر دقت کنید:
- عدم درد در قسمت های زخم شده
- سوزن سوزن شدن پاها
- عدم حس
- تغییر رنگ پوست
- عوض شدن دمای پوست
- بروز رگه هایی به رنگ قرمز
- بروز زخم های خشک
- عوض شدن حالت پا
- سوزش شدید
جراحی پای دیابتی در موارد خاصی انجام می شود و با مشاهده هر گونه زخم پا نیاز نمی باشدکه جراحی شود برای چگونگی تشخیص جراحی صفحه جراحی پای دیابتی را مشاهده کنید.
درجه بندی های زخم پای دیابتی
بیایید در این بخش از مقاله درمان قطعی زخم پای دیابتی درباره تقسیم بندی های مهم زخم پای دیابتی حرف بزینم.
هرچه که جلوتر می رویم، روش های زیادی برای درجه بندی یا تقسیم بندی این زخم ها ارائه می شود. اما هنوز هیچ یک از آن ها توسط عموم متخصصان تایید نشده است.
برای نمونه، مگت، این زخم ها را از نظر عمق آن به شکل زیر تقسیم کرده است:
سطح اول (پوست سالم)
سطح دوم (زخم سطحی)
سطح سوم (زخم عمیق در تاندون، استخوان یا مفصل)
سطح چهارم (زخم عمیق همراه با آبسه یا استئومیلیت)
سطح پنجم (گانگرن قدامی)
سطح ششم (گانگرن پا)
از سوی دیگر، سیستم دانشگاه تگزاس ابتدا عمق زخم ها را بررسی کرده و سپس با معیار عفونت به تقسیم بندی می پردازد. به طور خاص، درجه 0 در طبقه بندی تگزاس نشاندهنده یک زخم جزئی است.
زخم های درجه یک ضایعات سطحی در سراسر اپیدرم و درم هستند، اما به داخل تاندون، کپسول یا استخوان نفوذ نمی کنند. در زخم های سطح 2 از نظر این تقسیم بندی، تاندون ها درگیر می شوند اما استخوان ها نه.
این تقسیم بندی می گوید که زخم ها در سطح 3 تا استخوان و مفصل پیش می روند.
برای تشخیص زودهنگام و درمان زخم پای دیابتی و جلوگیری از قطع اندام بیمار مبتلا به دیابت پیشنهاد می کنیم پست درجه بندی زخم پای دیابت را مشاهده کنید.
هر کدام از این سطوح به 4 مرحله تقسیم می شوند:
- زخم تمیز (A)
- زخم های غیر آلرژیک (B)
- زخم های ایسکمیک (C)
- آسیب اسکیمیک آلوده (D)
در درجه صفر تا چهار، پنج ویژگی زخم شامل اندازه، عمق، سپسیس، آرتروپلاستی و انحراف با هم مقایسه می شوند.
یکی دیگر از تقسیم بندی ها، این زخم ها را با مبنای بالینی عفونت درجه بندی می کند:
بدون عفونت:
زخم بدون ترشحات چرکی و بدون علائم التهابی مانند درد، قرمزی، گرمی، استقامت و حساسیت زخم
خفیف:
نشانه های سیستمیک ندارد، ترشحات چرکی یا نشانه های ملتهب شدن، سلولیت یا قرمزی با قطر کمتر از 2 سانتیمتر و زخم سطحی
متوسط:
وضعیت عمومی خوب، ترشح چرکی، حداقل دو علامت التهاب، قطر سلولیت بیش از 2 سانتیمتر یا لنفانژیت، متاستاز سطحی، آبسه عمیق، قانقاریا، تاندون، آسیب عضلانی، مفصلی یا استخوانی
شدید:
علائم فوق با علائم مسمومیت منتشر مانند تب، لرز، افت فشار خون، تاکی کاردی، استفراغ و سرگیجه همراه است.
اگر می خواهید در این زمینه اطلاعات بیشتری کسب نمایید، دکتر سلیمی بهترین گزینه است.
عوامل بروز زخم پای دیابتی
در بخش های قبلی مقاله درمان قطعی زخم پای دیابتی از این که چه عواملی باعث ایجاد چنین زخم هایی می شود، حرف زدیم. در این قسمت از مقاله می خواهیم جزئی تر درباره آن حرف بزنیم و مطالب جدیدی را بیان کنیم.
نوروپاتی
یکی از عواومل بروز زخم های دیابتی در پاها، نوروپاتی است. ما در این بخش کمی درباره آن توضیح می دهیم تا با آن آشنا شوید و در انتهای این مقاله در رابطه با این موضوع بیشتر توضیح خواهیم داد.
منظور از نوروپاتی صدمات عصبی است که در صورت عدم کنترل صحیح قند خون برای مدت طولانی رخ می دهد. نوروپاتی در بیماران دیابتی 20 ساله رایج است و در بیش از 80 درصد بیماران دیابتی مبتلا به زخم پا رخ می دهد.
صدمه خوردن این اعصاب که مسئولیت احساس درد در پاها را دارند، موجب می شود که بی حسی در این عضو اتفاق بیفتد. این مسئله رایج ترین علت بروز زخم در پا است. درگیری این اعصاب، احساس محافظ طبیعی را که برای جلوگیری از آسیب به آن نیاز داریم، از بین می برد.
از دست دادن آستانه درد طبیعی
از دست دادن آستانه درد طبیعی ممکن است منجر به صدمات طولانی مدت و مکرر به پا در حین راه رفتن شود و ممکن است پاسخ بدن به آسیب های حاد مانند پا گذاشتن ناخن یا سوزاندن پا با بخاری را مختل کند.
در کنار این موارد، این عارضه احتمال دارد بر اعصابی که ماهیچه های کوچک کف پا را کنترل می کنند، تأثیر بگذارد و در نتیجه باعث تغییر شکل پا و تغییر در توزیع وزن در حین راه رفتن یا ورزش شود. ضعف این عضلات ممکن است در نهایت منجر به افتادگی، قوس شدن پا و از دست دادن ثبات شود (که به آن ناهنجاری شارکو نیز گفته می شود).
جبران بیش از حد این بدشکلی ها توسط سایر ماهیچه ها می تواند منجر به تغییر شکل پاها از جمله انگشتان “چکشی” یا “خمیده” شود.
این تغییر شکل ها باعث فشار شدید روی نواحی می شود که احتمال دارد بعد از مدتی به زخم دیابت تبدیل شود. حتی پوست خشک و شکننده ناشی از کاهش تعریق به دلیل نوروپاتی است که بر اعصاب خاصی در پوست تأثیر می گذارد.
این موجب می شود تا احتمال ترک خوردن پوست افزایش یابد. بنابراین حتی در صورت عدم وجود زخم بزرگ، باکتری ها می توانند وارد شوند. عفونت و آبسه ناشی از این ترک ممکن است به بافتی بیش از آن چه روی زخم مشهود است، آسیب برساند.
گردش خون ضعیف
این مورد معمولا یکی از دلایل ایجاد زخم پا در 60 درصد دیابتی ها است و در نیمی از کسانی که قطع عضو می شوند نیز دیده می شود. آترواسکلروز در افراد مبتلا به دیابت شایع تر است و بیماران دیابتی زودتر از افراد غیر دیابتی مبتلا می شوند. به این ترتیب وضعیت گردش خون در پاها برای کسانی که دیابت دارند، ضروری است.
این ارزیابی می تواند با گرفتن نبض از کف پا انجام شود. اگر نبض احساس نشود، ممکن است آزمایش‌های بیشتری برای ارزیابی وضعیت رگ های خونی و تعیین این که آیا گردش خون کافی برای بهبود زخم ها لازم است یا خیر، لازم باشد. بازگرداندن گردش خون نقش کلیدی در بهبود زخم دیابت دارد.
عفونت
این عارضه را می توان رایج ترین مشکل دیابتی ها که از زخم پا رنج می برند، دانست. مورد مهمی که حتی می تواند به قطع عضو بیانجامد. در صورتی که فردی به دیابت مبتلا باشد، به احتمال زیاد تغییراتی در سیتم ایمنی بدن آن فرد اتفاق می افتد.
به طوری که ممکن است خطر ابتلا به زخم پای دیابتی را افزایش دهد. این سیستم محافظتی بدن احتمال دارد با کنترل بهتر قند خون بهبود یابد. درمان اصلی عفونت پا، برداشتن چرک، جراحی و برداشتن تمام بافت های مرده است. درمان آنتی بیوتیکی نیز نقش مهمی در این امر ایفا می کند.
در حالی که عفونت های خفیف را می توان به صورت سرپایی با آنتی بیوتیک های خوراکی درمان کرد، عفونت های عمیق و تهدید کننده زندگی نیاز به آنتی بیوتیک های داخل وریدی قوی و بستری شدن در بیمارستان دارند.
ممکن است عوامل دیگری نیز وجود داشته باشد که دکتر سلیمی می تواند بهترین راهنما باشد.
دیابت و زخم ها
در این بخش از مقاله “درمان قطعی زخم پای دیابتی” می خواهیم کمی کلی تر حرف بزنیم و ببینیم که دیابت بر زخم ها چه تاثیری می گذارد.
در طول روز و همه افراد بر اثر عوامل مختلف، احتمال بریدگی، زخم یا سوختگی عضوهایشان را تجربه می کنند. اما وقتی صحبت از افراد مبتلا به دیابت می شود، این آسیب ها می توانند به مشکلات جدی سلامت تبدیل شوند.
در افراد مبتلا به دیابت، روند بهبودی این زخم ها بسیار کند است، ممکن است بهبود نیابد یا منجر به عفونت بدتر شود. این عفونت می تواند به بافت استخوانی یا نزدیک زخم گسترش یابد.
یک زخم کوچک در صورت عفونی شدن و عدم دریافت مراقبت های اضطراری می تواند کشنده باشد یا منجر به قطع عضو شود. حتی اگر عفونت بهبود نیابد و کند شود، می تواند بر کیفیت زندگی و سلامت فرد تأثیر منفی بگذارد.
افراد مبتلا به دیابت برای جلوگیری از این مشکلات باید قند خون خود را کنترل کنند
افراد مبتلا به دیابت برای جلوگیری از این مشکلات باید قند خون خود را کنترل کنند. مشکلاتی مانند آسیب دیدگی پا می تواند راه رفتن را دشوار کند و ممکن است منجر به قطع عضو شود.
طبق مقاله ای که در یک مجله معروف آمریکایی منتشر شده است، روزانه حدود 230 قطع عضو در این کشور به دلیل دیابت اتفاق می افتد. این مطالعه همچنین نشان داد که بین لخته شدن خون و بهبود زخم، رابطه نزدیک و مستقیم وجود دارد.
اگر قند خون به خوبی کنترل شود، کسانی که بعد از جراحی آموزش می بینند، احتمال بهبود زخم ها بیشتر است.
دیابت، سیستم ایمنی بدن را در مواجهه با انسولین مختل می کند. هورمونی که به خون توانایی تبدیل گلوکز به انرژی و استفاده از آن را می دهد. به همین دلیل است که اختلالات انسولین، مدیریت قند خون را برای بدن دشوار می کند.
وقتی قند خون به طور مداوم بالا باشد
وقتی قند خون به طور مداوم بالا باشد، عملکرد گلبول های سفید خون تحت تأثیر قرار می گیرد. این سلول ها یا گلبول های سفید، نقش مهمی در حفظ ایمنی بدن دارند. وقتی این سلول های خونی نتوانند به درستی عمل کنند و به درستی کار کنند، بدن نمی تواند با باکتری ها و زخم ها مبارزه کند.
همچنین، افراد مبتلا به دیابت ممکن است گردش خون آهسته را تجربه کنند. با کاهش سرعت گردش خون، حرکت آهسته‌تر خون طبیعی است که بدن را برای انتقال مواد مغذی به زخم‌ها مشکل می‌کند. در نتیجه، روند بهبودی بسیار کندتر است یا هرگز بهبود نمی یابد.
مشکل دیگر دیابت
مشکل دیگر دیابت این است که می تواند باعث آسیب عصبی یا نوروپاتی شود که می تواند بر بهبود زخم نیز تأثیر بگذارد. اگر قند خون کنترل نشود، می تواند منجر به آسیب عصبی شود. این بدان معنی است که ممکن است فرد از عفونت آگاه نباشد.
در نتیجه، عدم آگاهی منجر به درمان نشدن فرد و بدتر شدن وضعیت زخم می شود. این باعث می شود که عفونت شایع تر شود.
افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و نوع 2 نیز بیشتر در معرض ابتلا به عفونت باکتریایی در زخم هستند.
نکاتی که ممکن است خطر ابتلا به عفونت باکتریایی را افزایش دهد عبارتند از:
اختلالات تعریق، خشکی و ترک خوردن، بدشکلی پا، عفونت ناخن
عوامل دیگری که می توان به عنوان تأثیر دیابت بر روند بهبود زخم ذکر کرد عبارتند از:
کاهش تولید کلاژن، تضعیف سد پوست، کاهش تولید هورمون های رشد و هورمون های ترمیم کننده، کاهش تولید و ترمیم رگ های خونی جدید
شایع ترین مشکلات پا در اثر دیابت
مشکلات پا در اثر دیابت می تواند به اشکال مختلفی بروز کند. در این قسمت از مقاله “درمان قطعی زخم پای دیابتی” به این مبحث پرداخته ایم.
در افراد عادی ممکن است مشکلات زیر رخ دهد اما در افراد دیابتی این مشکلات جدی تر خواهد بود. عوارض بدتری خواهد داشت و می تواند منجر به عفونت های جدی و به دنبال آن قطع عضو شود.
پای ورزشکار
پای ورزشکار یکی از قارچ هایی است که باعث خارش، ترک خوردن و قرمزی پا می شود. ترک های پوست شما می تواند زمینه ای برای رشد میکروب ها و عفونت ها باشد. این مشکل در صورت درمان به موقع از طریق داروها یا کرم های قارچی قابل رفع است.
عفونت قارچی ناخن
اگر ناخن ها به قارچ آلوده شوند، معمولاً زرد یا قهوه ای مات و ضخیم و شکننده هستند. در برخی موارد، ناخن های قارچی حتی خرد شده اند. کفش هایی با محیط تاریک، رطوبت و گرما مکان مناسبی برای رشد قارچ ها هستند.
اگر این مشکل منجر به عفونت شود، باعث عفونت قارچی می شود که هیچ درمانی برای عفونت قارچی ناخن وجود ندارد. اگرچه داروهایی برای این مشکل تجویز می شود و انواع مختلفی دارد، اما معمولاً تأثیر قابل توجهی روی ناخن ندارند و پزشک باید ناخن آسیب دیده را بردارد.
پینه
به چرم کف پا که بسیار بادوام است، چالوس می گویند. این پینه ها به دلیل توزیع ناهموار وزن به وجود می آیند. کفش نامناسب یا سایر مشکلات پوستی نیز می تواند منجر به ایجاد پینه در پا شود.
مراقبت خوب از پای کارلوس مهم است. می توانید بعد از هر بار استحمام از سنگ پا استفاده کنید و به آرامی پارچه را از روی پا جدا کنید. همچنین از کفی مناسب داخل کفش خود غافل نشوید.
داروهایی نیز وجود دارند که بافت را نرم می کنند. هرگز سعی نکنید تا یک پیچ را با یک جسم تیز یا با دست جدا کنید. از دیگر علل ایجاد پینه می توان به مالش بین انگشتان پا اشاره کرد. هر دارویی که قصد استفاده از آن را دارید، باید توسط پزشک و درمانگر شما تایید شود.
به توصیه های دکتر سلیمی دقت زیادی داشته باشید.
تاول
مشکل دیگر در اثر اصطکاک ایجاد می شود. پوشیدن کفش های نامناسب یا پوشیدن کفش های بدون جوراب باعث افزایش تاول می شود. هرگز سعی نکنید تاول ها را بترکانید.
پوست پوشیده شده با تاول، محافظی در برابر عفونت است. برای محافظت از پوست و جلوگیری از عفونت، از پدهای ضد باکتری، تمیز و نرم استفاده کنید.
پینه
هنگامی که انگشت شست پا به سمت انگشت دوم خم می شود، پای شما در وضعیت نامناسبی قرار می گیرد. در این حالت، ناحیه ای که شست پا به پای شما می چسبد، معمولا قرمز می شود. پوشیدن کفش پاشنه بلند معمولاً با فشردن انگشت شست پا و خم شدن آن به سمت انگشت دوم باعث ایجاد این مشکل می شود.
به پزشک مراجعه کنید تا با استفاده از دستگاهی، انگشت شست پای شما را از انگشت دوم جدا کرده و به حالت اولیه بازگرداند. اگر در این ناحیه احساس درد شدید و غیرطبیعی می کنید، نشانه آن است که برای بازگرداندن وضعیت و شکل انگشتان خود به جراحی نیاز دارید.
پوست خشک
این مشکل می تواند باعث ایجاد ترک در پا شود. همان طور که در بالا ذکر شد، ترک ها می توانند محلی برای ورود میکروب ها باشند. برای درمان و پیشگیری از آن می توان از صابون مرطوب کننده و هر چیزی که به صاف نگه داشتن پوست کمک می کند، استفاده کرد. بهترین راه برای انتخاب مرطوب کننده مراجعه به پزشک و مشورت با متخصص پوست است.
زگیل کف پا
زگیل ها معمولا روی پا یا در پاشنه پا به شکل توپ های کوچک ایجاد می شوند. آن ها بسیار دردناک هستند و ممکن است به صورت تکی یا گروهی رشد کنند. زگیل کف پا توسط ویروسی ایجاد می شود که لایه خارجی پوست کف پا را آلوده می کند. برداشتن زگیل متفاوت است، بنابراین انتخاب بهترین روش باید به پزشک خود واگذار شود.
زخم های دیابتی
این زخم ها بریدگی هایی در پوست هستند که درد زیادی ایجاد می کنند. این زخم ها، حتی اگر بسیار کوچک باشند، در صورت ابتلا به دیابت، مدت زیادی طول می کشد تا درمان شوند و بهتر است هر چه زودتر زخم را درمان کنید. به طور معمول، 10 درصد از افراد مبتلا به دیابت نیز دچار زخم پا می شوند.
در برخی موارد مشاهده شده است که انگشت به دلیل ضعف عضلانی خم می شود. به این ترتیب عضله ضعیف باعث کوتاه شدن تاندون های پا، خم شدن انگشتان پا و پیچ خوردن زیر پا می شود. این می تواند یک مشکل ارثی باشد. با این مشکل راه رفتن شما مختل می شود و موارد زیادی تاول، پینه یا زخم وجود دارد.
دیابت باعث می شود که زخم ها به خصوص در پاها دیرتر خوب شوند یا هرگز خوب نشوند. بنابراین مراقبت از پا و به خصوص کوتاه نگه داشتن ناخن ها ضروری است تا مالش کفش باعث اصطکاک نشود.
اگر علاوه بر موارد فوق، مورد دیگری را نیز مشاهده نمودید، حتما با دکتر سلیمی مشورت نمایید.
مراقبت از پای دیابتی
دیابت، توانایی بدن برای مبارزه با عفونت ها را کاهش می دهد. در صورت عدم درمان، دیابت می تواند منجر به آسیب اندام ها و اختلالات سیستم ایمنی شود. هر مشکل کوچک و نه چندان جدی روی پای افراد سالم در افراد دیابتی به مشکلات بزرگی تبدیل می شود.
بی حسی ساق پا یکی از عوارض دیابت است و زمانی اتفاق می افتد که سیستم عصبی فرد آسیب ببیند. این کار از ترشح طبیعی عرق و سبوم جلوگیری می کند که به صاف شدن پوست کمک می کند. همه این عوامل باعث ایجاد فشار غیرطبیعی روی پوست، استخوان ها و مفاصل در حین ورزش می شود و ترک ها و حتی زخم ها روی پاها ایجاد می شود.
هنگامی که رگ های خونی آسیب می بینند، فعالیت سیستم عصبی کاهش می یابد که باعث کاهش سرعت و ضعف روند بهبود زخم می شود. احتمال بروز عفونت های باکتریایی پوست، ماهیچه ها و استخوان ها بیشتر است.
این عفونت همچنین می تواند منجر به قانقاریا شود. هنگامی که جریان خون کاهش می یابد، آنتی بیوتیک ها نمی توانند به راحتی به ناحیه آسیب دیده برسند. معمولاً برای درمان قانقاریای پا مجبورند تا یک عضو را قطع کنند. اگر عفونت به جریان خون برسد، می تواند منجر به مرگ شود.
حتی با پیشرفت دیابت، بهترین راه برای درمان دیابت اجتناب از آن است. با پایش مداوم قند خون می توانید از عوارض دیابت پیشگیری کنید.
همچنین نکاتی وجود دارد که باید برای حفظ سلامت بیماران آموزش داده شود تا تشخیص زودهنگام به تعویق نیفتد.
همچنین پس از آسیب دیدگی باید در منزل و در حین درمان با پزشک مشورت کنند تا ابتدا وضعیت بدتر نشود و در صورت امکان، به بهبودی سریعتر کمک کنند.
چگونه در خانه از پای دیابتی مراقبت کنیم؟
برخی از اقدامات احتیاطی را می توان در خانه انجام داد. این قسمت از مقاله “درمان قطعی زخم پای دیابتی” را مطالعه کنید تا با آن ها آشنا شوید.
معاینه پا
بیماران دیابتی باید مکررا به پزشک مراجعه کنند و پس از هر گونه آسیب دیدگی به پا، پزشک باید آن ها را معاینه کند. استفاده از مرطوب کننده پا با پایه آب برای جلوگیری از خشک شدن و ترک خوردن روزانه پوست ضروری است.
اما مراقب باشید که هرگز بین انگشتان خود را خیس نکنید. از جوراب های پشمی و کتان استفاده کنید. از پوشیدن جوراب نایلونی خودداری کنید تا گردش خون مختل نشود.
برای معاینه می توانید به مطب دکتر سلیمی مراجعه کنید که به عنوان یکی از نامداران این عرصه در کشور شناخته می شود.
برداشتن مانع
هر چیزی که باعث شود از روی آن بپرید یا هر مانعی که شما را به چالش بکشد، باید از روی مسیر برداشته شود. مسیر ورودی باید در شب کاملاً صاف باشد و نباید با کفش یا دمپایی زیاد راه بروید.
درمان گوشه ناخن
ناخن ها باید همیشه با ناخن گیر کوتاه شوند و هرگز این کار را با قیچی انجام ندهید. ناخن ها را صاف و بدون آسیب به گوشه ها کوتاه کنید. توجه داشته باشید که ناخن ها همیشه باید کمی بلندتر از بستر باشند. اگر مشکل بینایی دارید یا دستانتان می لرزد، از شخص دیگری بخواهید که ناخن های شما را کوتاه کند.
ورزش
ورزش و فعالیت بدنی منظم، استخوان ها و مفاصل شما را سالم نگه می دارد. ورزش منظم می تواند به ثابت نگه داشتن قند خون شما کمک کند. می توانید در مورد برنامه ورزشی خود با پزشک خود صحبت کنید.
ترک دخانیات
اگر هر گونه اعتیاد به تنباکو دارید، آن را ترک کنید. این باعث بهبود وضعیت پاهای شما می شود. استعمال دخانیات به رگ های خونی به خصوص رگ های خونی کوچک آسیب می رساند. این آسیب، جریان خون را کاهش می دهد و می تواند منجر به عفونت پا و در نهایت قطع عضو شود.
کنترل دیابت
مصرف غذا با رژیم غذایی مناسب، دارو، کنترل مداوم قند خون، ورزش و مراجعه مکرر به پزشک از اصول کنترل دیابت است. اگر قند خون خود را نرمال نگه دارید، می توانید تا حد زیادی از آسیب رساندن به اعصاب، کلیه ها، رگ های خونی و چشم خود نیز جلوگیری کنید.
زمان مناسب برای مراجعه به پزشک
شما باید بدانید که چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید. در این بخش از مقاله “درمان قطعی زخم پای دیابتی” در این باره حرف زده ایم.
در انواع مختلف زخم پای دیابتی، بهتر است علائم خود را یادداشت کنید. تا زمانی که به پزشک مراجعه نکنید و تمام مشکلات خود را با او در میان بگذارید، نکته ای را از قلم نیاندازید. در صورت مشاهده مشکلات زیر، بهتر است حداکثر ظرف مدت دو روز به پزشک مراجعه کنید.
هر گونه آسیب به پاها، اگر بسیار جزئی باشد، باز هم نیاز به معاینه توسط پزشک دارد. زیرا آسیب های کوچک نیز می تواند منجر به مشکلات بزرگتر و عفونت های جدی تر شود.
تاول ها، کبودی ها یا زخم های جدید، حتی کمتر از یک اینچ، می توانند نگران کننده باشند.
هر ناحیه قرمز، داغ و متورم روی پاها ممکن است نشانه اولیه عفونت باشد. کنترل این اختلال در مراحل اولیه آسان تر خواهد بود.
درد، تورم و قرمزی اطراف ناخن نشانه رشد ناخن زاویه دار است. این یکی از علل عفونت و قطع عضو در بیماران دیابتی است. بنابراین، درمان سریع آن بسیار مهم است.
بی حسی در پاها
بی حسی در پاها نشانه آسیب عصب دیابتی یا پلی نوروپاتی است که نشاندهنده اختلال گردش خون در پاها است. این در نهایت احتمال عوارض جدید و جدی تر را افزایش می دهد.
مشکلات راه رفتن ممکن است به دلیل آرتریت دیابتی باشد که معمولاً منجر به گرفتگی غیرطبیعی ساق پا یا فشار روی پا می شود. این عامل، پیش نیاز مشکلات جدی تر تلقی می شود. به عنوان مثال، مشکل در راه رفتن می تواند باعث بروز زخم شود که شاید هیچوقت درمان نشود.
خارش مداوم در پاها
خارش مداوم در پاها نشانه عفونت قارچی است که در نهایت منجر به آسیب می شود.
پینه یا میخچه می تواند بسیار نگران کننده باشد.
اگر تب همراه با علائم یا حتی بی علائم دارید، به متخصص مراجعه کنید. دمای بالای 37 درجه سانتیگراد را تب می نامند. تب معمولاً با شدت عفونت همراه نیست.
این بدان معناست که بیمار نمی تواند تب داشته باشد اما می تواند عفونت داشته باشد یا بالعکس. به همین دلیل است که نمی توان تب را نادیده گرفت. همچنین مصرف دارو به صورت سر خود در این موارد می تواند مضر باشد.
بنابراین به دلایل فوق بهتر است قبل از هر اقدامی با یک متخصص مشورت کنید. مشورت با یک متخصص خبره، مثل دکتر سلیمی می تواند برای سلامتی شما حیاتی باشد.
درمان قطعی زخم پای دیابتی با دارو
در این بخش از مقاله درمان قطعی زخم پای دیابتی می خواهیم درباره درمان های دارویی حرف بزنیم.
آنتی بیوتیک ها
چنان چه پزشک متوجه وجود زخم یا جراحت عفونی بیمار شود، یا اگر با توجه به علائم، احتمال عفونی شدن زخم زیاد باشد، برای درمان یا جلوگیری از عفونت، آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد.
بیمار موظف است که آنتی بیوتیک ها را دقیق و تا پایان دوره سفارش شده مصرف نماید. معمولاً دو یا سه روز بعد از مصرف آنتی بیوتیک، بهبودی روی زخم قابل مشاهده خواهد بود. اما اگر شدت عفونت زیاد باشد، بیمار باید در بیمارستان بستری شده تا آنتی بیوتیک از طریق رگ به بدن بیمار تزریق شود.
مراجعه به مراکز مراقبت از زخم
امروزه در بسیاری از بیمارستان های بزرگ، مراکز تخصصی مراقبت از زخم های دیابتی وجود دارد. در این گونه مراکز اقدامات فوق تخصصی پزشکان، درمانگران و پرستاران مطابق با آخرین دستاوردهای علمی بیمار عرضه می شود.
مراجعه به پدیاتریست یا ارتوپد
اگر بیمار مواردی مثل مشکلات استخوان، انگشت چکشی و مواردی از این دست را داشته باشد، باید به یک ارتوپد یا پدیاتریست مراجعه کند. این متخصص ها کفش و کفی های مناسب کفش را به بیمار معرفی می کنند تا قسمتی از مشکلاتش حل شود. همچنین می توانند روش های مناسب پینه پا را بردارند.
با جراحی نیز عوارض مربوط به استخوان ها را رفع خواهند کرد. آموزش هایی با ارزش در زمینه مراقبت های روزانه از پاهای دیابتی را ارائه خواهند داد.
باید بدانید که پزشک شما نقش بسیار زیادی در روند بهبودی زخم هایتان خواهد داشت. لذا بهتر است از یکی از بهترین ها که می توانیم به دکتر سلیمی اشاره کنیم، کمک بگیرید.
جراحی زخم پای دیابتی
یکی از مواردی که می توانیم درباره درمان قطعی زخم پای دیابتی به شما معرفی کنیم، جراحی است.
بر اساس درجه بندی زخم پای دیابتی، گاهی اوقات نیاز به عمل جراحی برای رفع مشکل پیش می آید. چنان چه زخم پای دیابتی نیاز به جراحی داشته باشد، می توان از سه روش به آن اقدام کرد و آن را انجام داد.
روش اول:
چنان چه زخم پا کوچک باشد، پزشک بافت‌های مرده زخم را با عمل جراحی جدا می کند و بعد در روزهای آینده آن را پانسمان کرده و تا تشکیل بافت جدید روی زخم آن را بسته نگه می دارد. این نوع جراحی در مواردی که وضعیت عروق پا خوب بوده و مشکل پا بیشتر از عصبی باشد، مورد استفاده قرار می گیرد.
روش دوم:
در صورتی که زخم های پا بزرگ باشند و یا وضعیت عروقی پای بیمار مناسب نباشد، پزشک تصمیم می گیرد که قسمتی از پا را که دچار زخم شده قطع کند.
روش سوم:
چنان چه نارسایی عروقی پا بسیار زیاد باشد، پزشک می تواند تشخیص دهد تا با اقداماتی جریان خون پا را بیشتر کند. جراحی آنژیوپلاستی و عمل یا بای پس بین شریان رانی و شریان پا، احتمالا به افزایش جریان خون پای بیمار خواهد انجامید.
درمان قطعی زخم پای دیابتی در خانه
در این بخش از مقاله “درمان قطعی زخم پای دیابتی” می خواهیم چند روش درمانی خانگی برای زخم پای دیابتی معرفی کنیم.
درمان قطعی زخم پای دیابتی با آلوئه ورا
برای درمان زخم های خود می توانید از آلوئه ورا استفاده کنید. آلوئه ورا دارای خواص ضد التهابی و تسکین دهنده است. ژل آلوئه ورا سرشار از مواد شیمیایی گیاهی است که می تواند درد را تسکین دهد، التهاب را کاهش دهد و پوست را مرطوب کند و در نتیجه روند بهبود زخم را بهبود بخشد.
خواص ژل آلوئه ورا به دلیل اثرات کاهنده قند خون آن است.
یک برگ آلوئه ورا را ببرید و باز کنید و ژل آن را بردارید. این ژل را روی زخم بمالید و اجازه دهید تا خشک شود. سپس محل زخم را با آب گرم تمیز کرده و با یک حوله تمیز و نرم خشک کنید. این کار را چند بار در روز تکرار کنید تا زخم به طور کامل بهبود یابد.
درمان قطعی زخم پای دیابتی با عسل
پیشنهاد ما درمان عسل برای درمان زخم های دیابتی و جلوگیری از قطع عضو در بیماران دیابتی است. با مالیدن عسل روی زخم افراد دیابتی می توان از قطع کردن پای مبتلا جلوگیری کرد.
در این درمان پس از برداشتن پوست و باکتری های مرده، لایه ای از عسل وارد زخم می شود. عسل به دلیل ماهیت اسیدی خود، باکتری ها را از بین می برد و از اثرات مقاومت باکتریایی که با مصرف استاندارد آنتی بیوتیک مشاهده می شود، جلوگیری می کند.
درمان قطعی زخم پای دیابتی با روغن زیتون
روغن زیتون در بهبود زخم نیز موثر است. روغن زیتون سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 است که باعث کاهش التهاب و تسریع روند بهبود زخم می شود.
اسید اولئیک تک غیراشباع و اسید پالمیتولئیک موجود در روغن زیتون به بهبود زخم ها کمک می کند. از روغن زیتون در برنامه غذایی روزانه خود استفاده کنید. می توانید از آن در سالاد، اسموتی و سوپ استفاده کنید.
درمان قطعی زخم پای دیابتی با یک قاشق آب گیاه یا گوتو کلا
یک مشت برگ گوتو کولا یا یک قاشق غذاخوری کولای خشک را در آب به اندازه ای خیس کنید که رطوبت ایجاد کند، خمیر را روی زخم پای خود بمالید و بعد از 15 تا 20 دقیقه بشویید و 1 تا 2 بار در روز این کار را انجام دهید.
درمان قطعی زخم پای دیابتی با زردچوبه
زردچوبه و آب را مخلوط کنید تا خمیری به دست آید. خمیر را روی زخم بمالید و بگذارید تا خشک شود. سپس آن را با آب گرم بشویید. همچنین می توانید با خوردن یک لیوان شیر و زردچوبه به بدن خود برای مبارزه با عفونت های داخلی کمک کنید.
انواع پانسمان زخم پای دیابتی
در این قسمت از مقاله “درمان قطعی زخم پای دیابتی” می خواهیم شما را با انواع پانسمان های زخم های مربوط به پای دیابتی آشنا کنیم.
پانسمان های نچسب و یا با قدرت چسبندگی کم
پانسمان های نچسب یا آغشته به نمک معمولاً برای درمان زخم های دیابتی استفاده می شود. این پانسمان ها طوری ساخته شده اند که بی ضرر بوده و محیط زخم را مرطوب نگه می دارند. اما در صورت عفونت، این نوع پانسمان تنها در صورتی استفاده می شود که همراه با آنتی بیوتیک باشد.
پانسمان هیدروکلوئیدی
این نوع پانسمان ها نیمه تراوا هستند. آن ها توسط ترشحات زخم مسدود شده و قدرت جذب خوبی دارند.
پد هیدروژل
این پانسمان شباهت زیادی به پانسمان هیدروکلوئیدی دارد. هر دوی این پانسمان ها برای تسریع و تسهیل تخریب بافت مرده استفاده می شوند.
تنها تفاوت بین این دو پانسمان این است که هیدروژل ها معمولاً برای زخم هایی که بسیار خشک هستند و موجب ایجاد رطوبت می شوند، مناسب تر هستند.
اگر این نوع پانسمان روی زخم هایی که مقدار زیادی اگزودا دارند استفاده شود، باعث تراوش زخم می شود. این نوع پانسمان را می توان به عنوان کمکی در برداشتن بخشی از بافت مرده در نظر گرفت.
بانداژ فوم
یکی دیگر از گزینه های پانسمان محبوب برای زخم پای دیابتی، پد فوم است. این پانسمان ها از نظر حرارتی خوب هستند و به راحتی می توان آن ها را در برش های مختلف روی زخم قرار داد. باندهای فوم میزان جذب متفاوتی دارند و در موارد جدیدتر نیز به نقره باکتری کش آغشته شده اند که به آن بانداژ اونسی می گویند.
پانسمان آلژینات
پانسمان آلژینات یا پانسمان جلبک دریایی در انواع مختلفی در بازار موجود است. در چنین پانسمان هایی قدرت جذب بسیار بالاست. زخم های حفره می توانند گزینه خوبی برای استفاده از پانسمان آلژینات باشند.
این باندها به سرعت خونریزی را متوقف می کنند. همچنین تعویض باند آلژینات بی ضرر و آسان است، راهش خیس کردن و بعد تعویض آن است. اگر به موقع آن را عوض کنید و به طور منظم به انجام آن ادامه دهید، حتی می توان از آن برای زخم های عفونی پا استفاده کرد.
پانسمان های ید دار
ید محلولی است که برای ضد عفونی کردن زخم های عفونی استفاده می شود. البته تاثیر آن روی زخم های پا به طور کامل ثابت نشده است، اما استفاده از ترکیبات ید برای ضدعفونی رایج است. این محلول ها معمولاً با آنتی بیوتیک ها ترکیب می شوند و روی زخم های عفونی اعمال می شوند.
پانسمان های آغشته شده ای وجود دارد که یکی از آن ها ید نام دارد. به این نوع پانسمان بسیار جاذب می گویند، بنابراین برای جلوگیری از لایه برداری پوست حاوی اگزودا استفاده می شود.
پانسمان های آغشته به نقره
استفاده از نقره به عنوان یک عامل ضد میکروبی برای درمان زخم های حاد رایج است و نشان داده شده است که بر روند بهبودی تأثیر می گذارد. از ترکیبات این نوع پانسمان می توان به نیترات نقره یا سولفادیازین نقره اشاره کرد. استفاده از این بانداژ مفید است و به دلیل اجزای تشکیل دهنده آن می تواند باعث درد و ناراحتی شود.
همان طور که می بینید، مجموعه بانداژها عالی است و با توجه به وضعیت زخم می توانید از هر کدام از آن ها استفاده کنید.
در پایان بهتر است درجه زخم پای دیابتی را بشناسید و نوع زخم را تشخیص دهید. با استفاده صحیح از پانسمان ها می توان از ترشحات و بوی بد جلوگیری کرده و به بهبود زخم و جلوگیری از عفونت کمک کرد.
بدون نظر دکتر هیچ اقدامی نکنید و همواره سعی کنید تا توسط بهترین پزشکان ویزیت شوید. ما دکتر سلیمی که یکی از بهترین متخصصان در این زمینه است را به شما پیشنهاد می کنیم.
سخن پایانی
ما در این مقاله سعی کردیم با بررسی دیابت به شما بگوییم که این بیماری چگونه به عارضه هایی مثل زخم پای دیابتی منجر می شود. همچنین در ادامه مقاله درمان قطعی زخم پای دیابتی از عوارض و علائم و راه های درمان آن حرف زدیم.
امیدوارم اگر چنین مشکلی شما را به مطالعه این مقاله وا داشته است، بتواند با استفاده از مطالب این مقاله گامی درست و موثر در بازیابی سلامتیتان بردارید.
منبع:
