در این مقاله، قصد داریم تا درجه بندی زخم پای دیابتی را مورد بررسی قرار دهیم. همراه شما هستیم.
درجه بندی زخم پای دیابتی از اهمیت بسیاری برخوردار است. به دلیل این‌که یکی از عوارض قابل توجه برای بیماری دیابت، زخم پای دیابتی شناخته می‌شود و به عنوان پیامد بسیار وحشتناکی در این بیماری دیده می‌شود. این‌که فرد بتواند به وجود علائم زخم پای دیابتی واکنش نشان بدهد و درمان را فورا برای آن فراهم کند، نکته حائز اهمیتی است.
برای تشخیص بهترین کلینیک درمان زخم پای دیابتی لطفا از صفحه کلینیک زخم پای دیابتی دیدن کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد زخم پای دیابتی می توانید با ما در تماس باشید
لازم است که درجه بندی زخم پای دیابتی را بشناسید
بنابراین لازم است که درجه بندی زخم پای دیابتی را بشناسید. طبق آمار گرفته شده، حدود ۱۵ درصد افرادی که دچار بیماری دیابت هستند، به زخم پای دیابتی نیز دچار می‌شوند و حدوداً ۸۴ درصد از این افراد به دلیل این‌که هیچ‌گونه توجهی برای درمان این بیماری ندارند، با قطع عضو قسمت‌های انتهایی بدن به خصوص زخم پا مواجه می‌شوند.
به همین دلیل اگر شما نیز از دسته افرادی هستید که دچار بیماری دیابت می‌باشید، لازم است این نکته را مهم بشمارید تا با پیشگیری و رعایت به این مشکل دچار نشوید.
اما لازم است بدانید که زخم پای دیابتی چیست و چگونه و بر چه اساسی شکل می‌گیرد. این‌که شخص، اطلاعات کافی در رابطه با پیشگیری از وجود این عارضه داشته باشد، مهم است و شرایطی را فراهم می‌کند تا بتواند تشخیص به هنگام و به موقع از آن داشته باشد و درمان را برای آن فراهم کند.
اما چگونه می‌توان زخم پای دیابتی را تشخیص داد و آن را درمان کرد؟ حال برای این‌که بتوانید به این سوالات پاسخ دهید و اطلاعات مناسبی در رابطه با درجه بندی زخم پای دیابتی داشته باشید، بهتر است تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید تا اطلاعات مفیدی که در ادامه این نوشته ذکر می‌گردد، درجه بندی از زخم پای دیابتی برای شما ذکر کند.
بیمار دیابتی برای درمان زخم پای دیابتی به مراقبت و درمان های ویژه ای نیاز دارد که در این خصوص توصیه می کنیم از صفحه مراکز درمان زخم پای دیابتی دیدن کنید.
در ادامه این مبحث با عنوان‌های زیر بیشتر آشنا می‌شوید:
آیا می‌دانید که زخم پای دیابتی چیست و چگونه شکل می‌گیرد؟
زخم مزمن پای دیابتی‌ها
دلایل بروز زخم پای دیابتی
چگونه می‌توان تشخیص درستی از زخم پای دیابتی داشت؟
چگونگی تشخیص زخم پای دیابتی
چه علائمی در پس زخم پای دیابتی برای افراد وجود دارد؟
چگونه می‌توان از وجود زخم پای دیابتی جلوگیری کرد؟
ارزیابی و دسته‌بندی زخم پای دیابتی چه اهمیتی دارد؟
طبقه‌بندی واگنر- مگیت
درجه بندی زخم پای دیابتی بر اساس عفونت
معاینات اولیه برای تشخیص درجه بندی زخم پای دیابتی
درجه بندی زخم پای دیابتی به چه صورت می‌باشد؟
راهکارهای درمانی زخم پای افراد دیابتی چه مواردی است؟
درمان زخم پای دیابتی با استفاده از جراحی
درمان‌های خانگی و سنتی برای زخم پای دیابتی
جمع بندی مطالب
آیا می‌دانید که زخم پای دیابتی چیست و چگونه شکل می‌گیرد؟
مهم‌ترین دلیلی که می‌تواند افراد را مستعد به شکل‌گیری زخم پای دیابتی کند، میزان قند خون آن‌ها می‌باشد و به دلیل این‌که دچار افزایش قند خون هستند، به بیماری زخم پای دیابتی دچار می‌شوند.
حتما می‌دانید که مهم‌ترین نکته‌ای که در بدن افراد دیابتی شکل می‌گیرد، این است که بدن آن‌ها قادر به تولید انسولین کافی نمی‌باشد و یا شرایط استفاده از انسولین تولید شده را ندارد. بنابراین یک شخص به بیماری مرض خون دچار می‌شود.
وظیفه‌ی انسولین این است که به عنوان هورمونی مناسب کمک کند تا جذب گلوکز و قند در سلول‌ها به درستی انجام بگیرد و انرژی آن در خون مورد استفاده قرار بگیرد.
حال اگر انسولین، شرایط موجود برای تولید شدن را نداشته باشد، قند موجود در خون افراد وارد سلول‌ها نمی‌گردد و این باعث افزایش پلاسمای خون نیز می‌شود.
هنگامی‌که میزان قند خون افراد افزایش می‌یابد، در درازمدت می‌تواند آسیب‌های بسیاری در بخش‌های مختلف بدن به همراه داشته باشد.
برای فهمیدن مراحل چگونگی درمان مشکل زخم پای دیابت توصیه می کنیم پست مراحل اولیه زخم پای دیابتی را مشاهده کنید.
زخم مزمن پای دیابتی‌ها
اگر چه دلیل عمده و اساسی که برای شکل‌گیری زخم پای دیابتی‌ها صورت می‌گیرد، بیماری مرض قند می‌باشد، اما می‌تواند بر روی اعصاب و رگ‌ها اثربخشی مستقیمی داشته باشد.
تاثیرگذاری آن بر روی اعصاب و زخم‌ها در حالتی است که در برخی مواقع دیده نمی‌شود، در صورتی‌که بسیاری از ناهنجاری‌ها بر روی بخش پای بیماران دیابتی صورت می‌گیرد.
در این شرایط پای افراد دیابتی می‌تواند در هنگام ضربه خوردن و آسیب‌های بسیار جزئی صدمه ببیند و به دلیل این‌که اعصاب و غدد آن ها تحت تاثیر دیابت قرار گرفته‌اند، بسیار آسیب‌پذیر هستند.
زخم پای دیابتی یکی از شایع ترین زخم ها می باشدکه برای چگونگی انجام نحوه پانسمان صفحه نحوه پانسمان زخم پای دیابتی را مشاهده کنید.
در این حالت میزان رطوبت پوست از بین می‌رود و باعث خشکی پوست می‌گردد که در نهایت میکروب‌های بیشتری در زخم شکل می‌گیرند. به همین دلیل؛ این‌که یک شخص دیابتی بتواند رطوبت پوست خود را حفظ کند و در مناطق زخم، رطوبت را به تعادل برساند، مهم شمرده می‌شود.
اگر تغذیه پا و خونرسانی آن با اختلالاتی مواجه می‌گردد
اگر این شرایط عروقی که در پای افراد دیابتی وجود دارد، تغذیه پا و خونرسانی آن با اختلالاتی مواجه می‌گردد، این می‌تواند درمان را بسیار سخت‌تر کند. آسیب‌های بسیاری در جهت زخم پای دیابتی‌ها وجود دارد و احتمال آسیب دیدن در بسیاری از مواقع همانند فروکردن جسم تیز، ضربه زدن، فشار براثر کفش و بریدگی پا بسیار زیاد می‌باشد.
عموماً منطقه‌هایی باعث شکل‌گیری زخم پای دیابتی‌ها می‌گردد که فشار زیادی بر روی آن‌ها وجود دارد. کف پا و پاشنه پا بیشتر در معرض فشار می‌باشند و این نواحی بیشتر باعث شکل‌گیری زخم پای دیابتی‌ها می‌گردند. اگر فرد دیابتی هنوز هم درد را احساس کند، زخم‌ها می‌تواند میزان درد فرد را بسیار بیشتر کنند.
بنابراین، این موضوع باعث می‌شود که بیمار توجه ویژه‌ای به زخم‌ها کند و اقدامات لازم را برای درمان آن‌ها فراهم کند. درصدد شکل‌گیری زخم‌های پای دیابتی، اختلالات بسیاری در تغذیه صورت می‌گیرد که حاصل از انسداد عروق می‌باشد.
بنابراین؛ این که بتوان تشخیص درستی از درجه بندی زخم پای دیابتی داشت، مؤثر است و لازم است آگاهی افراد در این زمینه بیشتر گردد تا در هنگام وجود انواع زخم، فورا آن را شناسایی کنند. اما برای این که درک بهتری از عوارض بیماری دیابت داشته باشید، موارد مهمی که در صدد این بیماری در بدن شکل می‌گیرد را برای شما ذکر خواهیم کرد.
مشکل در روابط جنسی
اگر دیابت درمان نشود، مشکلات متعددی که در روابط جنسی افراد شکل می‌گیرد، معضلی در زندگی آن‌ها ایجاد می‌کنند. اغلب آقایانی که به بیماری دیابت مبتلا هستند، نمی‌توانند روابط جنسی برقرار کنند و به دلیل این‌که عدم تحرک افزایش وزن را برای آن‌ها دارد، باعث برقراری روابط راضی‌کننده نیستند.
در برخی مواقع نیز این افراد مشکلات نعوظ را دارند و وجود دیابت باعث کاهش یافتن تستسترون در بدن آن‌ها شده است. اختلالاتی که بر اثر دیابت به خونرسانی آلت تناسلی شکل می‌گیرد، باعث مشکلاتی در روابط جنسی می‌گردد و اغلب آقایان و بانوانی که مشکل دیابت دارند، نمی‌توانند روابط جنسی درستی را تجربه کنند. در نهایت کیفیت روابط آن‌ها بسیار اندک می‌باشد.
داشتن فشار خون بالا و کلسترول
نکته دیگری که در صدد بیماری دیابت پیش می‌آید، فشار خون و کلسترول بالا می‌باشد. اغلب اشخاصی که به بیماری دیابت نوع دوم دچار شده اند، شرایط تولید انسولین در بدن آن‌ها به درستی نیست و در دراز مدت این موضوع توانسته باعث کاهش یافتن میزان کلسترول خون گردد و در طی مدت زمانی باعث افزایش چربی‌های مضر خون گردد.
به دلیل این‌که مقاومت بدن برای تولید انسولین بسیار زیاد می‌باشد، این می‌تواند شریان‌ها را باریک‌تر کند و فشار خون بالا در افراد دیابتی نیز معضل بزرگی می‌باشد.
اما بر اساس آمار صورت گرفته، اغلب افرادی که دچار بیماری دیابت هستند، به معضل فشار خون نیز دچار می‌باشند و اگر شخصی همراه بیماری دیابت به فشار خون نیز مبتلا باشد، خطراتی همانند بیماری‌های قلبی، سکته مغزی در بدن افراد بیشتر می‌گردد و امکان دارد، مشکلاتی برای حافظه اتفاق بیفتد.
حال برای این‌که بتوان درمان و پیشگیری مؤثری برای این دسته از عوارض داشت، فرد باید از متخصص برای دیابت کمک بگیرد تا درمان‌های مؤثر در این رابطه بتوانند کمک کنند تا بهبودی فرد حاصل گردد.
مشکلات سلامت مغزی
در راستای بیماری دیابت؛ یکی از مشکلات مهم، خونرسانی به مغز می‌باشد. عملکردهای مغز بر اثر دیابت تغییر می‌یابند و هنگامی‌که افزایش سن برای افراد اتفاق می‌افتد، این فرایند حادتر می‌گردد و می‌تواند باعث آسیب رساندن به مغز باشد.
این عملکرد، میزان قدرت ذهن را کاهش می‌دهد و شرایط ایده آل در آینده برای مغز را به کمترین حد خود می‌رساند. بنابراین، این معضل نیز در کنار بیماری دیابت اتفاق خواهد افتاد.
درمان دیابت از طریق رژیم‌های مناسب و تغییر سبک زندگی اتفاق می‌افتد و اگر فرد در طول زندگی خود تحرک داشته باشد، راهکار مناسبی برای سلامت مغز ذکر می‌گردد.
اگر سلامت مغز با مشکلات مواجه شود، چالش‌های بسیاری برای بدن شکل می‌گیرد که در کنار بیماری دیابت می‌تواند روند خطرناکی داشته باشد. بنابراین مطالعه و خواندن کتاب در طول روزمره باعث به کارگیری بسیار مغز می‌شود و از تخریب سلول‌های مغزی جلوگیری می‌کند.
بیماری‌های لثه
مشکلات لثه اغلب در افرادی که دچار بیماری دیابت می‌باشند، دیده می‌شود و مهم‌ترین دلیل آن این است که میزان خون در بدن افراد افزایش می‌یابد و تغییراتی در کلاژن سازی پوست صورت می‌گیرد.
به دلیل این‌که عضلات، استخوان‌ها و غضروف‌ها مهم‌ترین ترکیب اصلی کلاژن شناخته می‌شوند، تاثیر بسیاری بر روی اندام‌ها و بافت‌های بدن می‌گذارند.
بنابراین اگر کلاژن در بدن تحلیل بیابد، باعث می‌شود که بخش‌هایی همانند لثه‌ها و استخوان‌ها عفونت کنند و خرابی دندان‌ها را نیز برای افراد به ارمغان می‌آورد.
برای این‌که بتوانید از این موارد پیشگیری کنید، مسائلی همچون مسواک، نخ دندان و دهان‌شویه به افراد کمک می‌کنند تا ضدعفونی شدن لثه‌ها عامل مؤثری برای جلوگیری از بیماری لثه‌ها در روند بیماری دیابت باشد.
آپنه خواب و گرفتگی تنفس
عارضه مهمی که در صدد بیماری دیابت شکل می‌گیرد، آپنه خواب می‌باشد. این عملکرد به گونه‌ای است که در هنگام استراحت، عضلات گردن باعث مسدود شدن مسیر هوایی می‌شود و تنفس فرد به درستی صورت نمی‌گیرد. بنابراین اغلب افرادی که دچار بیماری دیابت هستند، به این بیماری نیز دچار می‌شوند.
به دلیل این‌که افزایش وزن برای این افراد بسیار زیاد است و دچار گرفتگی تنفس نیز می‌شوند. نشانه مهمی که می‌تواند باعث وجود تشخیص گرفتگی تنفس را بدهد، خر و پف کردن با صدای بلند می‌باشد.
در کنار آن، آپنه خواب، وجود بیماری‌های لثه را بیشتر می‌کند و این ۲ مشخصه در کنار یکدیگر می‌توانند در روند بیماری دیابت مشکلات متعددی در بدن افراد به وجود بیاورند. بر اساس آمار گرفته شده، اغلب ۳۰ درصد از افراد دیابتی به گرفتگی تنفس دچار هستند.
از دست دادن کلیه‌ها
در راستای بیماری دیابت، میزان گلوکز خون بسیار زیاد می‌شود. بنابراین در بلند مدت، گلوکز موجود باعث می‌شود که ضخامت نفرون ها در بدن شکل بگیرد و با توجه به این‌که ساختار نفرون ها بسیار کوچک می‌باشد، عملکرد نادرست آن‌ها می‌تواند فعالیت‌های اصلی کلیه را با اختلالاتی مواجه کند.
تصفیه خون وظیفه اصلی نفرون ها می‌باشد. حال اگر به واسطه بیماری دیابت؛ نفرون ها ضخامت داشته باشند، پروتئین‌های موجودی که به بدن افراد می‌رسد، به واسطه ادرار دفع می‌گردد و هیچ کدام از آن‌ها جذب بدن نمی‌شود. بنابراین این عامل نیز یکی از خطرات شکل‌گیری بیماری دیابت شناخته شده است.
از دست دادن شنوایی
کاهش یافتن میزان شنوایی یکی دیگر از نقاط ضعف و بیماری دیابت می‌باشد که در روند آن می‌تواند شنوایی افراد را تحت تاثیر خود قرار بدهد و با افزایش یافتن سن، میزان شنوایی افراد کاهش می‌یابد.
اگر فردی با بیماری دیابت مواجه شده باشد، درصد شنوایی او بیشتر از افراد دیگر کاهش می‌یابد. برای این که شخص بتواند پیشگیری مناسبی از این امر داشته باشد، نیاز است تا درمان دیابت برای او صورت بگیرد.
طبق آمار گرفته شده، متوجه شدیم ۳۰ درصد از افرادی که دچار بیماری دیابت می‌شوند، با کاهش شنوایی نیز رو به رو هستند. این عملکرد به گونه‌ای است که رگ‌های خونی که در داخل گوش وجود دارند و مشکلات شنوایی را بر صدد بیماری دیابت بیشتر می‌کند، عملکرد گوش دچار مختل می‌گردد.
البته لازم به ذکر است بدانید که عدم درمان برای بیماری دیابت می‌تواند خطرات دیگری برای کلیه‌ها و چشم‌ها داشته باشد و انواع زخم‌های مختلف را بر روی نواحی بدن افراد به جا بگذارد. البته درجه بندی زخم پای دیابتی عامل مؤثری برای شناخت آن‌ها می‌باشد که در ادامه بیشتر به آن خواهیم پرداخت.
ضعف بینایی
مهم‌ترین عارضه شناخته شده درصدد بیماری دیابت، آسیب رسیدن به بخش‌های حساس نور در پشت پلک می‌باشد. عصب‌هایی که در این ناحیه قرار دارند، بسیار حساس می‌باشند و اغلب افرادی که دچار بیماری دیابت می‌باشند، با این مشکل مواجه هستند.
طبق آمار گرفته شده، مشکلات بینایی برای ۴ میلیون نفر از افرادی که دچار بیماری دیابت هستند، صورت گرفته است. دلیل اصلی آن وجود گلوکز بالا در بدن می‌باشد و این نکته سبب می‌شود تا عروق چشم به مرور زمان نازک‌تر شوند و در این نواحی آسیب جدی مشاهده می‌شود.
نشانه خاصی برای وجود مشکلات بینایی و ضعف چشم در کنار بیماری دیابت دیده نمی‌شود. پیشرفته شدن این مجرا با وخامت دیابت صورت می‌گیرد و افراد به مرور تصاویر را تاریک‌تر می‌بینند.
میزان افرادی که به مشکلات بینایی در کنار مشکل دیابت دچار می‌شوند، روز به روز بیشتر می‌شود. بنابراین، این نکته باعث می‌شود تا درمان دیابت هرچه زودتر صورت بگیرد.
نوروپاتی
مشکل نوروپاتی مشکل عمده‌ای است که در بدن افراد دیابتی صورت می‌گیرد. علائم و نشانه‌های خاصی برای این بیماری دیده نمی‌شود و در برخی از اوقات امکان دارد تا بی‌حسی، مورمور شدن و یا گرفتگی‌های جزئی در قسمت دست‌ها یا پاها صورت بگیرد. البته این موضوع کاملاً با موضوع زخم پای دیابتی متفاوت می‌باشد.
زیرا درجه بندی زخم پای دیابتی متفاوت است و بر اثر عوامل دیگری شکل می‌گیرد. مهم‌ترین نکته این است که مشکلات گوارشی و ضعف در این نواحی از طریق نوروپاتی نیز صورت می‌گیرد. به دلیل این‌که با عصب‌هایی که در دستگاه گوارش که کنترل وظایف را برعهده دارند، روابط مستقیمی دارد و بر روی آن اثر گذار هستند.
عفونت‌های پوستی
در پس بیماری دیابت، عفونت‌های پوستی بسیاری رخ می‌دهد و ممکن است در مواردی همچون مجاری ادراری؛ عفونت‌های قارچی و عفونت‌های باکتریایی خارج می‌شوند. اغلب افرادی که دچار بیماری دیابت می‌باشند، با این عفونت‌ها مواجه شده‌اند و به عنوان عامل مؤثری برای شناخت دیابت به حساب می‌آیند.
در کنار آن وجود این عفونت‌ها رابطه‌ای مستقیم با چاقی دارد. به دلیل این‌که افزایش وزن فضای کافی را برای عفونت‌های پوستی شکل می‌دهد و محل رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها بیشتر می‌گردد.
به همین دلیل اغلب افرادی که دچار دیابت هستند، به عفونت‌های پوستی نیز دچار می‌باشند. برای این‌که این مشکل رفع گردد، نیاز است تا دفع گلوکز از طریق ادرار صورت بگیرد تا باکتری‌ها و قارچ‌های موجود در بدن برطرف گردد.
زخم پای دیابتی
هر گونه آسیبی که نتیجه مستقیمی با دیابت داشته باشد و باعث عوارض درازمدت در بدن افراد گردد، به عنوان زخم پای دیابتی شناخته می‌شود. وجود این آسیب‌ها به گونه‌ای است که درجه بندی‌های مختلفی برای آن‌ها صورت می‌گیرد.
بنابراین برای این‌که از درجه بندی زخم پای دیابتی مطلع شوید، باید بدانید که حدود ۱۵ درصد از افرادی که دچار دیابت هستند، با این مشکل نیز دست و پنجه نرم می‌کنند و نگرانی‌هایی در این رابطه دارند.
اما اگر شناخت درستی از درجه بندی زخم پای دیابتی داشته باشند، در زمان مناسب می‌توانند آن را درمان کنند و دیگر شرایط حادتری برای افراد اتفاق نخواهد افتاد.
قطع عضو
قطع عضو در راستای بیماری دیابت هنگامی اتفاق می‌افتد که زخم پای دیابتی بسیار عمیق شود و اگر فرد درجه بندی زخم پای دیابتی را نشناسد، نمی‌تواند راهکار درمانی آن را فراهم کند و به مرور زمان یک زخم کوچک باعث گسترش عفونت می‌گردد و قطع عضو را به همراه دارد.
در بیشتر مواقعی که قطعی عضو صورت گرفته، یک عفونت جزئی توانسته تا عمق استخوان پیش برود و در نهایت هیچ راهکار دیگری به جز قطع کردن عضو برای فرد باقی نمی‌ماند. حدود ۶۰ درصد از تمامی قطع عضوهایی که در جهان صورت می‌گیرد، مربوط به بیماران دیابتی می‌باشد و این بیماری آمار بسیاری برای قطع عضو دارد.
حال به غیر از تمامی عارضه‌های ذکر شده در راستای بیماری دیابت، نکته آخر اهمیت بسیاری دارد. به دلیل این‌که درجه بندی زخم پای دیابتی اگر تشخیص داده نشود، به مرور زمان می‌تواند باعث آسیب رساندن به عصب‌ها گردد و تاثیر بسیاری در اندام‌های مختلف فرد می‌گذارد و قطعی را به همراه دارد.
زخم‌های موجود در پاها از اهمیت بیشتری برخوردار هستند
در هر صورت زخم‌های موجود در پاها از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. اگر فرد با آسیبی در پای خود مواجه شود، هیچ‌گونه احساس گرما، سرما و یا درد را در بدن خود ندارد. بنابراین ممکن است احساس سوزن سوزن شدن در پاها بسیار زیاد باشد که این عامل مؤثری برای تشخیص زخم پای دیابتی می‌باشد.
این عملکرد را نوروپاتی حسی دیابتی می‌گویند و این باعث می‌شود که آگاهی فرد برای بریده شدن و یا زخم‌ها دیده نشود، بنابراین زخم تاولی که بر روی پوست خود وجود دارد را احساس نخواهد کرد.
این امر باعث می‌شود که فرد بتواند روزانه بدن خود را بررسی کند تا در صورت وجود زخم، بنا بر شرایط درجه بندی زخم پای دیابتی آن را درمان کند. اگر فرد وجود زخم‌ها را احساس نکند، این امر عامل مؤثری برای پیشروی زخم می باشد و عفونت وارد شده بر آن افزایش می‌یابد.
همین طور در روند این موضوع، عضلات پا عملکرد سالمی از خود نشان نمی‌دهند. به دلیل این‌که اعصاب مد نظر در پا دچار آسیب شده است و نمی‌تواند چرخش حرکت و راه رفتن فرد را به درستی صورت بدهد.
فشار بیش از اندازه‌ای بر بخش پاهای فرد صورت می‌گیرد
در همین هنگام، فشار بیش از اندازه‌ای بر بخش پاهای فرد صورت می‌گیرد که در حالت کلی خطرات بسیاری را به دنبال دارد و باعث آسیب رساندن عصب و وجود بیماری‌های عروقی می‌گردد.
در حالت کلی، دیابت تغییرات بسیاری در عروق خونی و شریان‌ها صورت می‌دهد و باعث می‌شود تا چربی‌های بسیاری در دیواره‌های عروق رسوب کنند و این امر انسداد عروق را به دنبال دارد.
در نهایت، جریان خون به اندام‌های مد نظر نمی‌رسد و کاهش جریان خون باعث عفونت درد می‌شود و همین عملکرد سبب می‌شود تا زخم پای دیابتی بسیار دیرتر از حد معمول بهبود یابد.
بنابراین عفونت‌های حاصل شده باعث می‌شوند تا نهایتاً قطع عضو و اندام فرد صورت بگیرد. در نهایت این‌که فرد بتواند درجه بندی زخم پای دیابتی را بشناسد، نکته حائز اهمیت شناخته می‌شود. دلایل متعددی برای بروز زخم پای دیابتی وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها شامل موارد زیر می‌شوند.
دلایل بروز زخم پای دیابتی
- ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن
- اختلالات بسیار در خون رسانی به بافت‌های آسیب دیده
- داشتن اختلال حسی به جهت نوروپاتی محیطی
- وجود خشکی‌های بیش از اندازه پوست که باعث آسیب پذیرتر شدن می‌گردد.
در حالت کلی این ۴ گزینه عامل مؤثری برای وجود زخم‌های دیابتی می‌باشند. اما برای این‌که این ضعف‌ها را شناسایی کنید، نیاز است تا از درجه بندی زخم پای دیابتی آگاه باشید. برای این که درک شما در این موضوع بیشتر گردد، در ادامه این مبحث اطلاعات مؤثرتری برای شما خواهیم داشت.
چگونه می‌توان تشخیص درستی از زخم پای دیابتی داشت؟
برای این‌که شناسایی و تشخیص زخم پای دیابتی صورت بگیرد، علائم و نشانه‌های آن مهم شمرده می‌شود. اما برای این که از نشانه‌های آن آگاه باشید، باید هر روز پاهای خود را بررسی کنید.
در برخی مواقع زخم‌های موجود می‌تواند باعث لک شدن جوراب افراد گردند و همین‌طور این زخم‌ها باعث نشت در کفش می‌شوند. در کنار این موارد، ورم کردن غیرمعمول آن‌ها نکته مؤثری برای شناخت نشانه‌های زخم پای دیابتی می‌باشد.
مواردی همچون قرمزی، تحریک و سوزش و بوی بیش از اندازه از پا علائم اولیه تشخیص زخم پای دیابتی شناخته می‌شوند. وجود بافت‌های سیاه در اطراف زخم، نشانه قابل مشاهده ای است که اگر فرد با آن‌ها برخورد داشته باشد، لازم است درمان را فورا برای زخم پای دیابتی فراهم کند. وجود این بافت‌های سیاه به دلیل نبود جریان خون سالم در نواحی زخم می‌باشد.
برای درمان تخصصی و قطعی زخم پای دیابتی توصیه می کنیم صفحه درمان قطعی زخم پای دیابتی را ببینید.
عفونت
وجود این دست از موارد به دلیل عفونت است که مرگ بافت‌های موجود را نشان می‌دهد و باعث عفونت‌های بسیار بدبو، درد و بی‌حسی بسیار در نواحی پا می‌گردد.
البته لازم به ذکر است بدانید که همیشه نمی‌توان نشانه‌های زخم پای دیابتی را مشاهده کرد و در برخی مواقع تا هنگامی‌که زخم دچار عفونت نشود، هیچ‌گونه علائم و نشانه‌هایی را بر روی سطح پوست باقی نمی‌گذارد.
بنابراین اگر شما از اشخاصی هستید که دچار بیماری دیابت می‌باشید، اگر هر تغییر رنگی بر روی پوست خود مشاهده کردید، نیاز است تا با دکتر خود صحبت کنید و مواردی همچون درد در اطراف محل، پینه بستن، تحریک شدن و دیگر موارد در اندام‌های خود را جدی بگیرید.
چگونگی تشخیص زخم پای دیابتی
همان‌طور که مشخص است، عموماً زخم‌هایی که برای افراد دیابتی صورت می‌گیرد، از بخش پاها آغاز می‌گردد. بنابراین پزشک موظف است انواع زخم‌ها، بریدگی‌ها و بافت‌های نواحی پا را بررسی کند و معاینات مختلف بر روی آن‌ها را انجام بدهد. سپس موظف است تعادل در راه رفتن افراد را بررسی کند.
معاینات مختلفی که از این طریق پزشک صورت می‌دهد تا بتواند تشخیص درستی از زخم پای دیابتی داشته باشد و مواردی همچون تغییرات پوست در برابر دما، لمس شدن، ویبره شدن می‌باشد. زیرا اگر زخم در این نواحی صورت بگیرد، فرد دما و لمس شدن را احساس نخواهد کرد.
برای معاینات پزشکی و تشخیص زخم پای دیابتی استفاده از نوک چنگال، نخ و دیگر موارد صورت می‌گیرد و بر روی پاها حرکت داده می‌شوند تا بتوان قدرت حس کردن فرد را سنجید.
به غیر از آن؛ برای تشخیص درست، مواردی همانند ادرار و آزمایشات خون به کمک پزشک می‌آیند و بررسی‌های لازم از طریق سطح خون و سطح تری گلیسیرید انجام می‌گیرد.
در کنار زخم پای دیابتی این دسته از آزمایش‌ها می‌تواند میزان عفونت را از طریق رادیولوژی بسنجد و این موارد کمک می‌کنند تا درجه‌بندی زخم پای دیابتی صورت بگیرد.
چه علائمی در پس زخم پای دیابتی برای افراد وجود دارد؟
درجه بندی زخم پای دیابتی نکته‌ای است که افراد باید درصدد وجود زخم‌ها آن را مهم بشمارند. اما در ابتدای امر تشخیص این زخم‌ها با توجه به علائم موجود صورت می‌گیرد و بنا بر شرایط، هر فرد و بیماری علائم مختلفی بر روی زخم پای دیابتی صورت می‌گیرد.
بنابراین هر شخصی با شخص دیگر علائم متفاوتی را تجربه می‌کند و این امر باعث می‌شود که نتوان تمامی علائم را برای همه افراد یکسان دانست.
فهرستی از نشانه‌های مهمی که می‌تواند برای اغلب افراد مبتلا به دیابت رخ بدهد
اما در ادامه این مبحث فهرستی از نشانه‌های مهمی که می‌تواند برای اغلب افراد مبتلا به دیابت رخ بدهد را ذکر خواهیم کرد تا تشخیص به هنگام شما از زخم پای دیابتی و درجه بندی زخم پای دیابتی بتواند درمان را فورا فراهم کند. این علائم شامل موارد زیر می‌شود:
- سوزن سوزن شدن در نواحی پا
- از دست دادن حس در بخش پاها
- تغییر کردن رنگ پوست
- تغییر کردن دمای پوست
- دیده شدن تاول و زخم‌های بدون درد
- به وجود آمدن زخم‌های خشک یا زخم های همراه با ترشح
- تغییر شکل در پاها
- سوزش‌های دردناک
در کنار این دسته از علائم و نشانه‌ها، هنگامی‌که وجود عفونت در نواحی پا احساس شود، علائم و نشانه‌های دیگری در فرد شکل می‌گیرد و ممکن است وجود این موارد باعث اختلالاتی در بدن گردد.
در صورت عفونت در زخم‌های دیابتی‌ها، موارد زیر تجربه می‌شود.
- لرز
- تب
- شوک
- قرمزی
- لرزش
- قند خون غیر قابل کنترل
چگونه می‌توان از وجود زخم پای دیابتی جلوگیری کرد؟
افرادی که دچار بیماری دیابت می‌باشند، باید تلاش کنند تا از دست‌ها و پاهای خود محافظت کنند و کنترل قند خون روزانه آن ها به این امر کمک خواهد کرد.
همچنین لازم است تا روزانه شست و شویی در نواحی پاها و بین انگشتان صورت بدهند و به وسیله وازلین، دائماً پاهای خود را چرب نگه دارند. کفش‌های مخصوصی برای این افراد تهیه می‌شود که لازم است از آن‌ها استفاده کنند. اگر در شرایطی زخم‌های کوچکی یافتند، نیاز است فورا به پزشک مراجعه کنند و از او مشورت بگیرند.
به دلیل این‌که درجه بندی زخم پای دیابتی اگر به مرحله حاد برسد، ممکن است روند درمانی برای آن میسر نباشد و اگر فرد تعلل و تاخیر برای مراجعه به پزشک داشته باشد و هیچ درمانی برای زخم‌های دیابتی در درجه بندی‌های اولیه صورت نگیرد، فاجعه‌های بسیار خطرناکی رخ خواهد داد.
موارد زیر به شما کمک می‌کند تا از وجود زخم پای دیابتی جلوگیری کنید.
- اقدامات پیشگیری برای ایجاد زخم بسیار مهم می‌باشند.
- از تحت فشار قرار گرفتن پاها در هنگام بیماری دیابت جلوگیری کنید.
- پیشگیری های لازم از سوختگی و پای افراد دیابتی به واسطه وسایل گرمازا را انجام دهید.
- پاها هر شب با آب ولرم بهتر است شست و شو داده شوند.
- از پوشیدن جوراب و کفش تنگ خودداری کنید.
- در هنگام استفاده از موتور سیکلت، بخاری، کرسی و وسایل داغ دیگر مراقب باشید تا این موارد باعث ایجاد زخم و التهاب در پوست شما نگردد.
- میزان قند خون خود را روزانه کنترل کنید و این به عنوان مهم‌ترین عامل به جهت جلوگیری از به وجود آمدن زخم می‌باشد.
- درجه بندی زخم پای دیابتی را بشناسید تا در وقوع زخم‌های اولیه، فورا آن‌ها را درمان کنید.
ارزیابی و دسته‌بندی زخم پای دیابتی چه اهمیتی دارد؟
در راستای پرداختن به درجه‌بندی زخم پای دیابتی، ارزیابی آن‌ها مهم شمرده می‌شود و این نکته باعث سازماندهی برنامه‌های درمانی می‌گردد و افراد می‌توانند پیگیری‌های لازم را برای درمان از طریق درجه بندی زخم پای دیابتی انجام بدهند. در چند سال گذشته روش‌های طبقه بندی مختلفی برای درجه بندی زخم پای دیابتی صورت گرفته شده است. اما برخی از آن‌ها نتوانسته‌اند به صورت جهانی مورد استفاده قرار بگیرند.
طبقه‌بندی واگنر- مگیت
این درجه بندی زخم پای دیابتی با توجه به عمق زخم می‌تواند تعیین شود و ۶ درجه زخمی متفاوت را شامل می‌شود. موارد درجه بندی زخم پای دیابتی در واگنر مگیت از درجه ۰ تا ۵ می‌باشد که شامل موارد زیر می‌شوند:
- درجه ۰: پوست سالم
- درجه ۱: زخم سطحی
- درجه ۲: زخم عمیق به تاندون، مفصل یا استخوان
- درجه ۳: زخم عمیق در کنار آبسه یا استئومیلیت
- درجه ۴: گانگرن یا مردن و قسمتی از بافت‌های پا
- درجه ۵: گانگرن تمامی بخش پا
بر اساس عمق زخم، وجود یا نبودن عفونت‌ها، سیستم دانشگاه تگزاس توانسته درجه بندی زخم پای دیابتی را انجام بدهد و این پراهمیت شناخته می‌شود. هنگامی‌که نام درجه ۰ در دسته بندی سیستم دانشگاه تگزاس به میان می‌آید، مشخص است که این منطقه پیش یا پس از زخم به وجود آمده است.
اما در صدد وجود زخم درجه ۱ انواع زخم‌های سطحی توانستند بر روی ناحیه اپیدرم و درم تاثیرگذار باشند، اما هنوز نتوانسته‌اند نفوذی به سطح تاندون، کپسول یا استخوان پا داشته باشند. بنابراین در دسته‌بندی در زخم درجه ۱ شناخته می‌شوند.
تعریف زخم‌های درجه ۲
اما برای تعریف زخم‌های درجه ۲ بنا بر تعریف درجه بندی سیستم دانشگاه تگزاس باید بگوییم که زخم به تاندون یا کپسول رسیده است، اما نتوانسته استخوان یا مفاصل را درگیر خود کند.
اما زخم‌های درجه ۳ به غیر از این‌که به تاندون یا کپسول رسیده‌اند، به استخوان یا مفصل نفوذ پیدا می‌کنند. در حالت کلی درجه بندی زخم پای دیابتی ۴ مرحله می‌باشد که شامل موارد زیر می‌شود:
- A: زخم‌های تمیز
- B: زخم‌های غیر ایسکمیک
- C: زخم‌های ایسکمیک
- D: زخم‌های عفونی
درجه بندی زخم پای دیابتی بر اساس عفونت
درجه بندی دیگری برای زخم پای دیابتی وجود دارد که بر اساس عفونت تقسیم بندی شده است که شامل موارد زیر می‌باشد.
بدون عفونت:
این دسته از زخم‌ها هیچ‌گونه ترشح، چرک و علامت التهابی در خود ندارند و مواردی همانند درد، قرمزی، گرمی و حساسیت در محل زخم مشاهده نمی‌شود.
خفیف:
این گونه از زخم‌ها هیچ‌گونه علائم سیستمیک ندارند و ترشحات چرکی در مورد آن‌ها صدق نمی‌کند و قطری که برای زخم شناخته شده، کمتر از ۲ سانتی متر می‌باشد. بنابراین یک زخم سطحی بدون التهاب شناخته می‌شود و قرمزی اندکی دارد.
متوسط:
این دسته از زخم‌های عفونی حال خوب عمومی دارند و دارای ۲ علامت التهابی نیز می‌باشند. بنابراین ترشح چرکی برای آن‌ها صورت می‌گیرد و قطر در نظر گرفتن سلولیت آن‌ها بیشتر از ۲ سانتی متر می‌باشد. همین طور به صورت سطحی در آن گسترش یافته است و شرایطی همانند آبسه عمقی و گرفتاری تاندون عضله و مفصل استخوان صورت گرفته است.
شدید:
تمامی علائم موجود در این نوع زخم‌های عفونی وجود دارد و مواردی همچون تب، لرز، کاهش یافتن میزان فشار خون، استفراغ و گیجی برای افراد اتفاق خواهد افتاد.
در یک حالت کلی باید بگوییم که درجه بندی زخم پای دیابتی با عنوان‌هایی همانند نوروپاتیک، ایسکمیک یا نوروایسکمی شناخته می‌شوند. مهم‌ترین عواملی که می‌تواند در این درجه بندی تاثیرگذار باشد، چگونگی زخم و عوارضی همانند نوروپاتی محیطی و بیماری‌های شریانی می‌باشد.
البته عوامل و پارامترهای مهم دیگری در راستای درجه بندی زخم پای دیابتی مهم شمرده می‌شوند و باید به مواردی همانند اندازه، عمق زخم، وجود حفره‌ی زخم و یا شرایطی همانند در معرض دید بودن استخوان توجه کرد.
البته میزان بافت گرانولهس، مقدار بافت دیسوسکولار، بافت‌های نازک اطراف زخم، نوع زه‌کشی و علائم عفونت همانند قرمزی، بوی نامطبوع، افزایش حرارت و یا تورم نیز در دسته بندی انواع زخم‌های پای دیابتی اثرگذار هستند.
معاینات اولیه برای تشخیص درجه بندی زخم پای دیابتی
در معاینات اولیه نیاز است که اندازه و عمق زخم حتما تعیین گردد و در بازدیدهای بعدی به ثبت رسانیده شود. از طریق راهکارهای متعددی می‌توان اندازه‌گیری منطقه زخم را انجام داد و با مواردی همانند ردیابی جوهر افشان، عکس‌های دیجیتالی کالیبراسیون شده و از راهکار دیگری همانند اندازه‌گیری مستقیم می‌توان طول و عرض آن را از طریق خط‌کش کوچکی اندازه گرفت.
اما برای این‌که بتوان عمق یک زخم را اندازه گرفت، پروب استریل یا اپلیکاتور استریل با یک سری پنبه‌ای می‌تواند تا انتهایی‌ترین بخش عمق زخم برود و تعیین کند که میزان عمق آن چقدر است. البته اندازه‌گیری‌های این موارد برمبنای تخمین صورت می‌گیرد و پر شدن و انقباض زخم‌ها باعث درمانی اثربخش می‌باشد.
می‌توان اطلاعات بسیار و عمده‌ای در رابطه با عروق و احتمال شکل‌گیری عفونت از طریق بافت‌هایی که در پایه زخم وجود دارد، کسب کرد.
اگر یک زخم سالم شرایط ایده‌آلی داشته باشد
اما اگر یک زخم سالم شرایط ایده‌آلی داشته باشد، با استفاده از پرفیوژن که بستر گرانوله دارد و قرمزرنگ می‌باشد، دچار خون‌ریزی نیز می‌گردد و زخم‌هایی که ظاهر آن‌ها خشک شده هستند، باعث شکل‌گیری اختلالات پرفیوژن عروقی می‌گردند که بافت آن‌ها فیبروتیک یا نکروتیک می‌باشد. اگر چنین مواردی رخ داده باشد، قبل از این‌که هر گونه روش درمانی برای مراقبت از زخم صورت بگیرد، نیاز است تا جراحی ترمیم مجدد بر روی عروق انجام شود و این امری ضروری شناخته می‌شود.
عموماً زخم‌هایی که در کف پا وجود دارند، به واسطه ترومای تکراری، مزمن و کم شتاب می‌توانند بدون این‌که احساس نوروپاتی که در زخم پا صورت بگیرد، به آن تبدیل شوند.
در اغلب مواقع بیماری که دچار زخم دیابت شده است، قدرت حسی خود را کاهش می‌دهد
در اغلب مواقع بیماری که دچار زخم دیابت شده است، قدرت حسی خود را کاهش می‌دهد و بعد از لمس، درجه حرارت و مواردی همچون لمس، درجه حرارت، ارتعاش، فشار عمیق و موقعیت مفصل را احساس نخواهد کرد و این دسته از موارد با اختلالاتی مواجه شده‌اند که در نهایت باعث شکل‌گیری زخم‌های نورباتیک می‌گردد.
اگر به زخم‌هایی با بافت پرفیوژن ضعیف آسیب‌های مکانیکی برسد، دلیل اصلی آن بیماری‌های عروقی محیطی است که باعث شکل‌گیری زخم‌های ایسکمیک می‌گردد و همین‌طور ترومای تکراری کاهش می‌یابد و باعث بهبود بخشیدن زخم‌ها در کف پا می‌گردد.
پروتکل‌های متعددی که می‌تواند میزان فشار بر روی زخم را کاهش دهد، باید در سطح بافت اطراف زخم بررسی و ارزیابی گردند. اگر بافت زخم ضخیم باشد، این می‌تواند نشاندهنده شرایط نامناسب برای روش کاهش فشار در نظر گرفته شود.
درجه بندی زخم پای دیابتی به چه صورت می‌باشد؟
چندین روش متعدد برای درجه بندی زخم پای دیابتی‌ها شناخته می‌شد که در موارد بالا چند نمونه از آن‌ها را ذکر کردیم. اما هیچ کدام از آن‌ها نتوانسته برای پذیرش تمامی افراد قرار بگیرد.
در حالت کلی درجه بندی‌هایی که برای زخم پای دیابتی قرار می‌گیرد، به عنوان مراحل ایجاد زخم شناخته می‌شوند و این موارد بر روی میزان عمق زخم اثرگذار هستند.
بنابراین برای این‌که بگوییم درجه بندی زخم پای دیابتی به چه صورت تعیین می‌گردد، موارد زیر به مرور زمان حاصل می‌گردد که لازم است آن‌ها را مهم بشمارید و به عنوان دسته‌بندی اصلی زخم پای دیابتی شناخته می‌شود.
مرحله اول
در مرحله اول؛ پوست پای افراد دیابتی به رنگ قرمز می‌شود و تا جای ممکن بافت‌هایی که در این نواحی قرار دارند، نرم‌تر می‌شوند. مهم‌ترین مشخصه این مرحله این است که این قرمزی هایی که در سطح پوست افراد دیابتی صورت می‌گیرد، با کمترین فشار ممکن ناپدید می‌شود.
اگر چنین شرایطی را در پوست خود مشاهده کردید، بهتر است این نکته را جدی بگیرید. دلیل این که به عنوان مرحله اولیه زخم پای دیابتی‌ها شکل گرفته است.
مرحله دوم
در این مرحله؛ میزان التهاباتی که در سطح پای افراد دیابتی دیده می‌شود، بسیار قابل دیدن می‌باشد و باعث سفت شدن بافت‌های زیرین سطح پوست می‌گردد و می‌توان دریافت که مراحل شکل‌گیری و زخم پای دیابتی‌ها رو به گسترش یافتن و افزایش می‌باشد.
مرحله سوم
در مرحله بعدی؛ پوست پای فرد دیابتی دچار نکروز می‌گردد و در اطراف منطقه زخم، چربی‌های بسیاری شکل می‌گیرد. این نکته باعث می‌شود که پوست اطراف زخم و لایه‌های موجود بر روی آن را از بین ببرد و کم‌کم میزان زخم عمیق‌تر می‌گردد و می‌تواند قابل مشاهده باشد.
در این مرحله، زخم‌ها و گاهاً در روی سطح پوست ترک می‌خورند و ترشحات خونابه ای از آن‌ها بیرون می‌زند. وجود این دسته از زخم‌ها باعث می‌شود که میزان ضخامت بافت زیرین پوست از بین برود و ضخامت بین پوست و ماهیچه برطرف گردد.
مرحله چهارم
هنگامی‌که این درجه‌بندی از زخم پای دیابتی‌ها فرا می‌رسد، چربی‌هایی که در زیر سطح پوست قرار دارند، کاملاً از بین می‌روند و پوست زخم، خشک می‌شود.
مرحله پنجم
در مرحله پنجم زخم پای دیابتی‌ها؛ میزان بافت‌های نکروز که در نواحی این زخم مشاهده می‌شود، بسیار بیشتر می‌باشد و به عنوان زنگ خطری برای انواع زخم‌های دیابتی‌ها شناخته می‌شود.
مرحله ششم
در مرحله ششم؛ زخم به حد زیادی در پوست تجاوز کرده است و هیچ درمانی برای آن صورت نگرفته است. این نکته باعث آسیب رساندن به کورتکس استخوان می‌گردد و در نهایت عارضه‌ای به نام استئومیلیت در صدد زخم پای دیابتی شکل می‌گیرد.
مرحله هفتم
این مرحله؛ آخرین مرحله برای زخم پای دیابتی‌ها می‌باشد که با عنوان التهابات مفصلی عفونی شناخته می‌شود و هنگامی سطح پوست به این مرحله می‌رسد که عفونت‌های پاتولوژیک هم یک ارگان اصلی برای شکل‌گیری انواع عفونت‌های خونی در سطح پوست هستند که با نام آرتریت سپتیک شناخته می‌شوند.
در این مرحله می‌توان کلیه اجزای زخم را مشاهده کرد و شکل‌گیری التهابات مفصلی عفونی بسیار دیده می‌شود.
مرحله آخر از وجود زخم پای دیابتی‌ها علائمی دارد که در نهایت باعث از بین رفتن پوست ماهیچه، تاندون و بافت‌های استخوان می‌گردد. این دسته از علائم به شرح زیر هستند:
- تاول انگشتان
- خار پاشنه
- درد پاشنه
- خشکی و ترک‌های پوستی
- کالوس و زخم
- عفونت‌های قارچی بین انگشتان
- خم شدن انگشت شست به سمت دیگر انگشتان
- احساس درد در هنگام استراحت، لایه‌برداری پوست و التهاب
- ضخیم شدن پوست
محافظت در برابر زخم پای دیابتی‌ها به نسبت دیگر زخم‌های مزمن آسان‌تر می‌باشد. اگر فرد بتواند میزان قند خون خود را کنترل کند و اختلالاتی که در بدن او شکل می‌گیرد را محافظت کند، راهکار مناسبی برای عدم به وجود آمدن انواع زخم‌ها می‌باشد.
راهکارهای درمانی زخم پای افراد دیابتی چه مواردی است؟
برای این که زخم پای افراد دیابتی را درمان کرد، توجه به شدت بیماری عامل مؤثری می‌باشد. به دلیل این که بر اساس درجه بندی زخم پای دیابتی، لازم است تا درمان برای آن صورت بگیرد. طیف گسترده‌ای از راهکارهای درمانی برای زخم پای افراد دیابتی وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شود.
- درمان‌های غیر جراحی برای زخم پای دیابتی
- شست و شوی زخم و پانسمان حاوی نقره کرم
- استفاده از ابزارهای مناسب برای بی‌حرکتی همانند Cast Boot و Total Contact Cast
- استفاده از انواع آنتی‌بیوتیک‌ها
به غیر از تمامی موارد ذکر شده، داروهایی که برای زخم پای دیابتی‌ها از طریق پزشک تجویز می‌گردد، داروهایی برای ضد لخته شدن خون در آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشند و این دسته از موارد کمک می‌کند تا زخم پای افراد دیابتی بهبود پیدا کند.
در برخی از مواقع اگر عفونت نیز وجود نداشته باشد، پزشک برای این که درمان‌های پیشگیرانه برای پیشرفت زخم داشته باشد، این دسته از موارد را نیز تجویز می‌کند.
مهم‌ترین نکته در تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها
مهم‌ترین نکته درصدد تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها و نوع آن‌ها به مدت تجویز، مقدار تجویز می‌باشد که تمامی این موارد بر روی درمان زخم پای دیابتی اثربخش می‌باشد.
اصولاً بر اساس موارد تجربی و با توجه به میزان شدت عفونت، راهکارهای درمان صورت می‌گیرد که پزشک می‌تواند عدم وجود حساسیت فرد به دارو را چک کند و شرایط موجود برای درمان را فراهم کند.
اغلب آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای این باکتری مؤثر شناخته می‌شوند، استافیلوکوکوس اورئوس می‌باشد که از طریق تجویز پزشک برای سلامتی افراد تجویز می‌گردد و می‌تواند در برطرف نمودن باکتری‌های مضری همانند اچ آی وی اثربخش باشند.
درمان زخم پای دیابتی با استفاده از جراحی
اگر در شرایطی انواع داروهای مختلف مورد استفاده برای درمان این زخم‌ها واقع نشوند، نیاز است که برای این مشکلات از درمان جراحی استفاده کرد و پزشک راهکارهای جراحی را مهم می‌شمارد.
در این موارد، جراحی اورژانسی به واسطه وجود گاز گانگرن، فاشئیت نکروزان صورت می‌گیرد. اگر فرد بتواند آشنایی کامل از درجه بندی زخم پای دیابتی داشته باشد و به موقع آن را شناسایی کند، هنگامی‌که به پزشک مراجعه می‌کند، تجویز درستی از آنتی‌بیوتیک‌ها برای آن صورت می‌گیرد و این امر از جراحی‌ها جلوگیری می‌کند.
اما در برخی مواقع که وخامت اوضاع بسیار بالا می‌باشد، پزشک موظف است تا جراحی را در این مورد انجام بدهد.
درمان‌هایی که برای زخم پای دیابتی به واسطه جراحی صورت می‌گیرد، شامل موارد زیر است:
- حذف و برداشتن بافت‌های مرده و فاسد
- جراحی پای شار کوت
- بای‌پس عروق برای اشخاصی که دچار جراحی عروق محیطی شده‌اند
- قطع عضو
درجه بندی زخم پای دیابتی نقش بسیاری برای جلوگیری از قطع عضو و افراد دیابتی دارد. به دلیل این‌که شناخت افراد از درجه بندی زخم پای دیابتی می‌تواند وخامت اوضاع را کاهش دهد.
اما در برخی مواقع که زخم مد نظر بسیار حاد می‌باشد و شرایط درمانی برای آن وجود ندارد، هیچ راهکار دیگری به جز قطع کردن عضو مد نظر برای پزشک باقی نمی‌ماند. برای که این عملکرد صورت بگیرد، پزشک موظف است تا بخشی از زخم که پوست را احاطه کرده است و رنگ آن به کبودی و سیاهی تبدیل شده است، قطع کند.
مهم‌ترین عامل در صدد قطع کردن عضو
مهم‌ترین عامل در صدد قطع کردن عضو این است که نفوذ عفونت‌ها به دیگر نواحی پا صورت نمی‌گیرد و از این امر جلوگیری می‌گردد. بهتر است بدانید که شرایط قطع عضو توسط متخصص و در بیمارستان‌ها صورت می‌گیرد. البته در برخی مواقع مشاهده شده که عفونت فقط در همان نقطه قطع شده وجود ندارد.
بلکه نقاط دیگری از پا نیز دچار عفونت شده‌اند. بنابراین قطع عضو نمی‌تواند درک درستی از درمان ناحیه آسیب دیده پا باشد. به غیر از این‌که قطعی عضو می‌تواند مشکلات زیادی با خود به دنبال داشته باشد، وجود این شرایط تضعیف روحیه بیمار را به همراه دارد.
بنابراین درمان زخم پای دیابتی در مراحل اولیه باعث می‌شود که از قطع عضو جلوگیری گردد و این امر نیاز به شناخت درجه بندی زخم پای دیابتی دارد تا افراد فورا اقدامات لازم را در مراحل ابتدایی برای درمان فراهم کنند.
درمان‌های خانگی و سنتی برای زخم پای دیابتی
راهکارهای پزشکی بسیاری برای درمان زخم پای افراد دیابتی شناخته می‌شود. اما روش‌های سنتی و خانگی می‌توانند عملکرد بسیاری در مراحل اولیه زخم پای دیابتی داشته باشد.
البته بهتر است بگوییم که تشخیص پزشک برای استفاده از این موارد بسیار مهم می‌باشد. اما اگر بیماری شیوع بسیار بالایی داشته باشد، بهتر است با پزشک خود در این باره صحبت کنید و راهکارهای درمانی پزشکی را جدی بگیرید. در هر صورت با توجه به این‌که درجه بندی زخم پای دیابتی‌ها را شناختید، در ادامه این مبحث از راهکارهای سنتی و خانگی برای زخم پای دیابتی‌ها بیشتر خواهیم گفت.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با عسل
یکی از رایج‌ترین درمان‌های خانگی برای افراد که دچار زخم پای دیابتی شده‌اند، عسل می‌باشد. عسل دارای خواص ضد باکتری، ضد التهاب، آنتی‌اکسیدان و ضد ویروس می‌باشد.
بنابراین قدرت این‌که با میکروب‌ها مبارزه کند را دارد. به غیر از این مسئله میزان محافظت از پوست را بالا می‌برد و باعث می‌شود تا هر گونه عفونتی در بدن حادتر نگردد.
برای این‌که از عسل در این درمان استفاده کنید، باید مقداری عسل ارگانیک را بر روی نواحی زخم بزنید و سپس آن را به آرامی بر روی زخم مالش دهید. می‌توانید بعد از گذشت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه، محل زخم را با آب بشورید. انجام دادن این کار به میزان ۲ تا ۳ بار در طول روز تاثیر بسیاری برای درمان زخم‌های پای دیابتی خواهد گذاشت.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با آلوئه ورا
یک راهکار مؤثر سنتی دیگر استفاده از آلوئه ورا در درمان زخم پای دیابتی‌ها می‌باشد. ویژگی‌ها و خصوصیاتی که آلوئه ورا دارد، می‌تواند درمان را فراهم کند. به دلیل این‌که ضد التهاب، ضد میکروب و ضد درد می‌باشد، خواص آن در صدد درمان زخم پای دیابتی مؤثر است.
اما کاهش دادن درد و ناراحتی و همین طور التهابات موجود در زخم پای دیابتی از طریق مالش آلوئه ورا اتفاق می‌افتد و در کنار این موارد می‌تواند در برطرف نمودن عفونت پای دیابتی‌ها نیز اثربخش باشد. برای این که نتیجه بهتری از درمان زخم پای دیابتی با علائم را بگیرید، بهتر است ۲ تا ۳ بار در طول روز آن را تکرار کنید.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با کافئین
مهم‌ترین نکته‌ای که باعث شکل‌گیری زخم پا در افراد دیابتی می‌گردد، این است که بر اثر بیماری دیابت، خونرسانی به بخش انتهایی پا صورت نمی‌گیرد. بنابراین وجود این عفونت‌ها بدین معنی است که ترکیبات بسیاری در بدن وجود دارند که نمی‌توانند با عفونت‌ها مبارزه کند و بدن را در برابر زخم‌های دیابتی محافظت کنند.
حال مهم‌ترین نکته استفاده از کافئین برای درمان این زخم‌ها این است که سیستم عصبی مرکزی را تحریک می‌کند و سبب افزایش یافتن جریان خون در بدن افراد می‌گردد.
بنابراین استفاده از کافئین، مشکلات گردش خون در نواحی پاها را برطرف می‌کند و باعث می‌شود که فعالیت‌ها و عملکردهای سیستم ایمنی بدن در حالت بهینه قرار بگیرد و بتواند در برابر این زخم‌ها از بدن دفاع کند.
شما در حال مطالعه مقاله درجه بندی زخم پای دیابتی هستید.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با غذاهای سرشار از منیزیم
علم پزشکی به اثبات رسانده است که تغییراتی که در انواع مواد معدنی شکل می‌گیرد، باعث می‌شود تا شیوع زخم‌های دیابتی‌ها بیشتر در بدن سرعت بخشیده شود و عفونت‌های این زخم‌ها شدیدتر شود.
مهم‌ترین نکته برای شدت این عفونت‌ها فقر منیزیم در بدن می‌باشد . به دلیل وجود بیماری دیابت، بدن شرایط مدیریت منیزیم در بدن را ندارد، چون سیستم ایمنی بدن بسیار عملکرد ضعیفی دارد.
حال استفاده از غذاهای سرشار از منیزیم باعث می‌شود که سیستم ایمنی بدن افزایش یابد و عملکرد درستی در صدد برطرف نمودن و درمان انواع زخم‌های پای دیابتی‌ها داشته باشد. مواردی همچون اسفناج، لوبیای سیاه، آواکادو، کدو تنبل، دانه کدوتنبل، شکلات تیره و موز سرشار از منیزیم هستند که درمان زخم پای دیابتی را به همراه خواهند داشت.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با جینسینگ
برای اشخاصی که دچار بیماری دیابت هستند، گیاه جینسینگ بسیار پیشنهاد می‌گردد. فعالیت اصلی این گیاه در بدن به گونه‌ای است که می‌تواند بسیاری از شرایط بدن را تنظیم کند و در مواردی همچون تنظیم کردن سطح قند خون، عملکرد بسیار بالایی دارد.
در کنار این موضوع امروزه استفاده از این گیاه و عفونت‌هایی که در زخم پای افراد دیابتی شکل گرفته است، بهبود می‌یابد و سبب می‌شود تا عفونت‌های دیگری به بدن راه نیابد و از آن‌ها جلوگیری می‌کند. مکمل‌های بسیاری وجود دارند که حاوی گیاه جینسینگ هستند و برای درمان زخم پای دیابتی اثربخش می‌باشند.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با ریشه ریواس
ترکیباتی به نام امودین در ریشه ریواس وجود دارد که مهم‌ترین وظیفه آن ضد التهاب بودن و خواص ضد میکروبی بودن می‌باشد. بنابراین طبق تحقیقات، مشخص شده که برای درمان عفونت‌های زخم پای دیابتی‌ها، ریشه ریواس اثربخشی بالایی دارد و مفید به نظر می‌رسد.
برای استفاده از ریشه ریواس می‌توان آن را به صورت موضعی بر روی زخم مد نظر استفاده کرد و عملکرد آن به گونه‌ای است که به سرعت عفونت‌های موجود را برطرف می‌کند و سطح زخم را کمتر می‌کند.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با سویا
به جهت بهبود بخشیدن سیستم گردش خون بدن، مخلوطی از سویا و زنجبیل عملکرد فوق‌العاده‌ای در بدن ایفا می‌کند و به مرور زمان استفاده از این مخلوط می‌تواند درصدد بهبود یافتن زخم پای دیابتی‌ها مؤثر واقع شود.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با استفاده از روی
در برخی مواقع هنگامی‌که پزشکان علت اصلی شکل‌گیری زخم پای دیابتی‌ها را جست و جو می‌کنند، به کمبود روی در بدن می‌رسند. کاهش یافتن روی در بدن می‌تواند باعث شکل‌گیری مشکلات بسیاری باشد و سلامت افراد را به خطر بیندازد.
افراد دیابتی به دلیل این‌که بدن آن‌ها شرایط تولید کردن انسولین را ندارد، با کمبود روی مواجه هستند. دیگر ترکیبات ضد پاتوژن برای سلامتی افراد بسیار ضروری است، اما در بدن این دسته از افراد وجود ندارد.
حال استفاده از روی می‌تواند بازسازی و درمان در بدن را سرعت ببخشد و در نهایت گزینه مناسبی برای درمان زخم پای افراد دیابتی می‌باشد. غذاهای بسیاری در طول روزمره استفاده می‌شوند که حاوی روی می‌باشند.
افراد مبتلا به زخم پای دیابتی می‌توانند از انواع غذاها همانند آجیل، شکلات تیره، گوشت گاو، دانه‌ها، اسفناج، قارچ و دیگر موارد استفاده بیشتری داشته باشند تا درمان برای آن‌ها فراهم گردد.
شما در حال مطالعه مقاله درجه بندی زخم پای دیابتی هستید.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با روغن زیتون
حتما شنیده‌اید که وظیفه‌ی اصلی روغن زیتون التیام بخشنده زخم‌ها می‌باشد. به دلیل این‌که حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ می‌باشد و می‌تواند پروسه ترمیم زخم‌ها را سرعت ببخشد.
بنابراین در کاهش التهابات زخم پای افراد دیابتی مؤثر شناخته می‌شود. اگر افراد در رژیم روزانه خود از روغن زیتون استفاده بسیار داشته باشند، این در عملکرد بهبود بخشیدن زخم پا مؤثر می‌باشد. می‌توانید از آن در انواع سالادها، غذاها و سوپ‌ها استفاده کنید.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با روغن نارگیل
روغن نارگیل نیز باعث التیام زخم دیابتی‌ها می‌باشد. به دلیل این‌که دارای خاصیت‌های بی‌نظیر ضد التهاب، مرطوب کنندگی بین آنتی باکتریایی می‌باشد، در این مواقع مفید شناخته شده است. به غیر از این موارد، شرایطی را صورت می‌دهد که از وجود عفونت‌ها و به جا ماندن آثار زخم جلوگیری می‌کند.
روغن نارگیل یک تسکین بخشنده درد و تورم زخم می‌باشد. اگر بتوانید از روغن نارگیل اصیل استفاده کنید و آن را بر روی نواحی زخم بمالید، میزان رطوبت زخم را بیشتر می‌کند.
برای نتیجه دهی بیشتر، بهتر است ۲ تا ۳ بار پانسمان آن را عوض کنید و درمان از طریق آن را ادامه دهید. به غیر از این موارد می‌توانید از روغن نارگیل در انواع غذاهای خود نیز استفاده کنید. استفاده روزانه ۱ قاشق غذاخوری روغن نارگیل به بهبود زخم افراد دیابتی کمک خواهد کرد.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با سرکه سیب
برای این‌که از طریق سرکه سیب درمان زخم پای افراد دیابتی را انجام دهید، به ۱ حوله، ۱ قاشق سرکه سیب، ۲ قاشق آب گرم و میزانی فلفل نیاز دارید. لازم است آب گرم را با سرکه مخلوط کنید.
سپس حوله مد نظر را در این محلول خیس کنید و بر روی زخم بگذارید. انجام این کار ۲ بار در طول روز در مدت زمان ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به بهبود زخم افراد دیابتی کمک خواهد کرد.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با دانه‌های کتان
با استفاده از دانه‌های کتان و میزان آب می‌توانید خمیری درست کنید و این خمیر را بر روی زخم مد نظر بگذارید و بعد از گذشت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه آن را با آب گرم بشویید.
به غیر از آن می‌توانید خمیر مد نظر را با استفاده از ۱ کاور پلاستیکی بپوشانید و ۱ شب تا صبح آن را بر روی زخم مورد نظر بگذارید. در برخی مواقع مشاهده شده برای این‌که از ویژگی‌های دانه کتان بهره بیشتری برد، آن را در غذاهای خود بگنجانید.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با زردچوبه
مخلوط آب و زردچوبه می‌تواند باعث به وجود آمدن ۱ خمیر گردد و این خمیر برای زخم پای افراد دیابتی مفید می‌باشد. بهتر است این خمیر را بر روی زخم بمالید و تا خشک شدن آن صبر کنید.
سپس با آب گرم آن را شست و شو دهید. به غیر از آن، مصرف روزانه ۱ لیوان شیر با زردچوبه نیز می‌تواند سیستم ایمنی بدن را بالا ببرد و بدن با عفونت‌های داخلی مبارزه می‌کند، برای نتیجه گرفتن این کار باید در طول هفته ۲ بار این درمان را انجام دهید.
درمان زخم پای دیابتی‌ها با گیاه آب قاشقی
برگ گیاه آب قاشقی به کمک زخم پای افراد دیابتی می‌آید و می‌توانید به آن‌ها میزان کمی آب اضافه کنید و آن‌ها را بخیسانید تا رطوبتی که در آن‌ها شکل می‌گیرد ۱ خمیر را حاصل کند و آن بر روی زخم پای افراد دیابتی گذاشته شود. استفاده ۱ تا ۲ بار در طول روز از این خمیر در مدت‌زمان ۱۵ تا ۲۰ دقیقه، درمان زخم پای دیابتی‌ها را فراهم می‌کند.
شما در حال مطالعه مقاله درجه بندی زخم پای دیابتی هستید.
جمع بندی مطلب
در این مطلب در تلاش بودیم تا در مورد درجه بندی زخم پای دیابتی بیشتر بگوییم. برای این که افراد دچار این مشکل نشوند و زخم پای آن‌ها به مرحله حاد نرسد، بهتر است در این باره اطلاعات بسیاری داشته باشند و درجه بندی زخم پای دیابتی را بهتر بشناسند و در کنار آن، اقدامات مؤثری که برای پیشگیری این مشکلات شناخته می‌شود را انجام بدهد.
نیاز است فرد همواره در سالم نگه داشتن پاهای خود در روند بیماری دیابت تلاش کند و مراقب آن‌ها باشد. برای این که این اقدامات را انجام بدهد، بهتر است موارد زیر را مهم بشمارند.
چک کردن روزانه پاها:
فرد دچار دیابت نیاز است تا بررسی‌های لازم را روزانه بر روی پاها انجام بدهد تا اگر تغییر و آسیبی در آن‌ها مشاهده کرد، بر اساس درجه بندی زخم پای دیابتی‌ها درمان را فورا فراهم کند.
شستن روزانه پاها:
به جهت جلوگیری از وجود عفونت، تمیز نگه‌داشتن پاها برای اشخاص دیابتی امری مهم شناخته می‌شود.
استفاده از کفش و جوراب مناسب:
این نکته سبب پیشگیری از آسیب رساندن به پاها می‌شود. بنابراین پوشیدن کفش و جوراب تنگ برای این افراد ممنوع می‌باشد.
کوتاه کردن ناخن پاها:
افرادی که دچار دیابت هستند، باید با دقت کافی ناخن‌ها را کوتاه کنند. به دلیل این که اگر کوتاه کردن آن‌ها به درستی صورت نگیرد، باعث فرورفتن ناخن در گوشت می‌شود و عفونت شکل می‌گیرد.
مراقبت در مقابل میخچه و پینه‌ی پا:
درمان میخچه و پینه‌ی پا در افراد دیابتی باید به خوبی صورت بگیرد. هیچ‌گاه در تلاش حذف میخچه نباشید. به دلیل این‌که میزان عفونت را بیشتر می‌کند.
کنترل قند خون:
افراد موظفند تا همواره قند خون خود را مدیریت کنند. به دلیل این‌که اگر این شرایط فراهم نشود، احتمال شکل‌گیری زخم پا را بیشتر می کند.
ترک سیگار:
کشیدن سیگار آثار مخربی بر روی جریان خون به بافت‌های پا می‌گذارد.
مراقبت از پاها در برابر گرما و سرما:
گرما و سرمای بسیار باعث آسیب‌رساندن به پاها در اشخاص دیابتی می‌باشد.
با در نظر گرفتن این موارد، پیشگیری های لازم برای وجود زخم پای دیابتی صورت می‌گیرد. حال که توانستید درجه بندی زخم پای افراد دیابتی را بهتر بشناسید و از پیشگیری های لازم از آن آگاه شدید، میزان تشخیص میزان شکل‌گیری انواع زخم‌ها در بدن شما به کمترین حد ممکن می‌رسد. امیدواریم که استفاده از این مطلب برای شما مفید بوده باشد.
