در این مقاله می خواهیم در خصوص عوارض ابدومینوپلاستی و مطالب مرتبط با آن، توضیحات سودمندی را ارائه دهیم. لطفا ما را همراهی نمایید.
شما می توانید جهت دریافت مشاوره رایگان اولیه توسط پزشک متخصص با شماره زیر در تماس باشید.
📞 09120174510 📞
مقدمه
برای دانستن تفاوت جراحی لاغری با عمل ابدومینوپلاستی توصیه می کنیم پست ابدومینوپلاستی چیست را ببینید.
امروزه بسیاری از افراد برای رهایی از چربی های شکم و پهلوی خود به سراغ عمل های جراحی می روند. یکی از این جراحی ها ابدومینوپلاستی می باشد که به دلیل اصلاح عالی فرم شکم و قابلیت حذف چروک های پوست در بین مردم طرفداران زیادی پیدا کرده است.
عده زیادی قصد انجام عمل ابدومینوپلاستی را دارند، اما شاید همه ی این افراد درباره خطرات و عوارض ابدومینوپلاستی مطلع نباشند. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی عوارض ابدومینوپلاستی بپردازیم و شما را با این عمل جراحی بیشتر آشنا کنیم.
عوارض ابدومینوپلاستی
- تجمع خون یا هماتوم
- بروز عفونت
- ایجاد لخته خونی
- مشکلات مربوط به ریه
- آمبولی ریوی و حمله قلبی
- نکروز پوست
- اختلالات حسی
آن چه در این نوشتار علمی پزشکی، ارزیابی می نماییم:
ابدومینوپلاستی چیست؟
ابدومینوپلاستی چگونه انجام می شود؟
جراحی ابدومینوپلاستی برای چه کسانی مناسب است؟
مراحل جراحی ابدومینوپلاستی
عوارض ابدومینوپلاستی و خطرات آن را بیان نمایید.
قبل از انجام ابدومینوپلاستی چه آمادگی هایی لازم است؟
بعد از انجام ابدومینوپلاستی چه مراقبت هایی لازم است؟
چگونه می توان عوارض ابدومینوپلاستی را کاهش داد؟
ابدومینوپلاستی چیست؟
قبل از پرداختن به عوارض ابدومینوپلاستی، بایستی ابتدا ابدومینوپلاستی را بشناسیم. عمل ابدومینوپلاستی یا تامی تاک نوعی جراحی پلاستیک برای زیبایی شکم است. در این عمل، چربی ها و پوست اضافی شکم برداشته می شود و با سفت کردن عضلات شکم، سطح خارجی این ناحیه صاف و بدون چین و چروک می شود.
اگر روش های متعدد کاهش وزن را امتحان کرده اید اما همچنان از فرم شکم خود ناراضی هستید، شاید چاره ی کار شما ابدومینوپلاستی باشد.
در این عمل جراحی که با هدف زیبایی و نه درمان لاغری انجام می شود، می توانید از دست چربی های مزاحم در شکم و پهلوهای خود راحت شوید و شکمی باریک و زیبا که آرزوی هر فرد چاقی است را بسازید.
اگر با ابدومینوپلاستی آشنا نباشید، ممکن است این عمل را مشابه جراحی های لاغری مانند لیپوساکشن بدانید. اما در واقعیت این دو جراحی تفاوت های بسیاری دارند. جراحی لیپوساکشن برای افرادی مناسب است که قصد حذف کردن چربی های مازاد در اطراف شکم خود را دارند. اما فرم شکم و کشیدگی پوست برای آن ها چندان مهم نیست.
تفاوت اصلی ابدومینوپلاستی با عمل های لاغری
تفاوت اصلی ابدومینوپلاستی با عمل های لاغری مانند لیپوساکشن در بر داشتن پوست اضافی و ترمیم عضلات دیواره ی شکم است. در لیپوساکشن یا جراحی لاغری پس از انجام عمل، پوست اضافی در ناحیه ی شکم جمع می شود و فرم نامناسبی پدید می آید.
در واقع هدف از لیپوساکشن تنها زدودن چربی هاست و در این جراحی عضلات و پوست شکم ترمیم نمی شوند. در ابدومینوپلاستی با سفت شدن عضلات شکمی و صاف شدن پوست، فرم کلی شکم تغییر پیدا می کند و شکم از حالت افتاده و بیرون زده به شکلی باریک و زیبا در می آید.
توجه داشته باشید که جراحی ابدومینوپلاستی یک جراحی اساسی و بسیار جدی در شکم است. در انتخاب این روش باید تحقیق کنید و همه ی جوانب آن را به دقت بسنجید. توصیه می شود که اگر تا کنون هیچ اقدامی برای کاهش وزن انجام نداده اید، بهتر است همان ابتدا به سراغ ابدومینوپلاستی نروید.
این جراحی مناسب کسانی است که همه ی روش ها برای زیبایی شکم خود را امتحان کرده اند اما به آن چه می خواستند، نرسیده اند. حتما با پزشک خود درباره ی روش های جایگزین مانند ورزش کردن و رژیم غذایی مشورت کنید و با اطلاع کامل از شرایط و خطرات احتمالی این جراحی، در مورد انجام آن تصمیم بگیرید.
لاغری و تناسب اندام خود را در کلینیک لاغری در فردیس تجربه کنید.
ابدومینوپلاستی چگونه انجام می شود؟
بسته به وضعیت فرد بیمار و میزان چربی های اضافی که در ناحیه ی شکم وجود دارد، ممکن است تغییرات متفاوتی در بافت عضلانی و پوست شکم ایجاد شود.
اگر قصد دارید که شکم خود را به تیغ جراحان بسپارید، حتما با پزشک خود درباره روش عمل صحبت کنید و به کسب اطلاعات لازم بپردازید. به طور کل جراحی ابدومینوپلاستی به سه روش انجام می شود:
ابدومینوپلاستی معمولی یا استاندارد:
در این روش که عموما در بین افراد به عنوان کلیت ابدومینوپلاستی شناخته می شود، ابتدا یک برش کامل در پوست شکم از یک پهلو تا پهلوی دیگر ایجاد می شود و سپس چربی های جلو و اطراف شکم تخلیه می گردند.
ابدومینوپلاستی استاندارد با هدف تخت کردن شکم و از بین بردن شلی و افتادگی پوست در ناحیه ی بین ناف و شرمگاه صورت می گیرد. در این روش با سفت کردن بافت عضلات و برداشتن پوست اضافی، شکمی صاف و خوش فرم به دست می آید.
ابدومینوپلاستی گرداگرد یا 360 درجه:
همان طور که از نامش پیداست، در این روش برشی وسیع تر از ابدومینوپلاستی استاندارد ایجاد می شود. در روش تامی تاک 360، اطراف شکم تا ناحیه ی کمر و باسن برش داده می شود و چربی های اضافی از سراسر شکم و پشت تا بالای ران ها و باسن برداشته می شوند. به دلیل گسترده بودن این جراحی، بیمار یک بار روی پشت و یک بار روی شکم قرار می گیرد.
این جراحی مناسب افرادی است که هم دچار افتادگی شکم هستند و هم میزان زیادی چربی در پهلوها و باسن دارند. روش 360 نوعی لیفت کلی در قسمت تحتانی بدن می باشد و گسترده ترین نوع ابدومینوپلاستی در مقایسه با روش های دیگر این جراحی است.
مینی ابدومینوپلاستی:
مینی ابدو یا ابدومینوپلاستی جزئی، یکی دیگر از روش های جراحی زیبایی شکم است که در آن برش کوچکی در زیر ناف داده می شود و تنها چربی های جلوی شکم برداشته می شوند. مینی ابدومینوپلاستی برای افرادی که دچار مقدار کمی افتادگی شکم هستند، مناسب است. این جراحی زخم کوچک تری دارد و معمولا در آن ناف جابجا نمی شود.
بنا به تشخیص پزشک ممکن است که یکی از این سه روش برای جراحی ابدومینوپلاستی در نظر گرفته شود. جراحی ابدومینوپلاستی یکی از گزینه های پر ریسک برای بیماران می باشد و حتما باید با تحقیق و کسب اطلاعات کامل به سراغ آن بروید.
بد نیست بدانید که فرم جدید شکم که با ابدومینوپلاستی طراحی می شود، در صورت نا پرهیزی غذایی و ادامه دادن رژیم غذایی نامناسب ممکن است به کلی از دست برود. بیمارانی که عمل ابدومینوپلاستی انجام می دهند، باید با به کارگیری یک رژیم غذایی مناسب و انجام منظم ورزش، فرم جدید شکم خود را حفظ کنند و از انباشت مجدد چربی ها جلوگیری نمایند.
جراحی ابدومینوپلاستی برای چه کسانی مناسب است؟
همان طور که توضیح داده ایم، هدف از جراحی ابدومینوپلاستی صاف و کشیده شدن پوست شکم و از بین بردن افتادگی شکم می باشد.
پیشنهاد می کنیم از لیست غذاهای چاق کننده صورت دیدن کنید.
با توجه به این نکته می توان گفت، افرادی که متقاضی ابدومینوپلاستی هستند، عموما دارای یکی از مشکلات زیر می باشند:
افرادی که شکم بزرگی دارند و میزان زیادی چربی در شکم و پهلوهایشان انباشته شده است اما در عین حال در سایر قسمت های بدن از تناسب خوبی برخوردار هستند.
خانم هایی که زایمان متعدد داشته اند و پوست شکم آن ها کشیده شده و دچار افتادگی شده است.
افراد پیری که چاقی و لاغری های متعدد را تجربه کرده اند و پوست شکم آن ها خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده است. در این افراد، پوست شکم شل شده و چین خوردگی های زیادی در ناحیه شکم وجود دارد.
افرادی که دچار کاهش وزن شدید شده اند. در این متقاضیان، مقدار زیادی پوست اضافی در ناحیه ی شکم تجمع یافته است و عضلات جداره ی شکم به دنبال کاهش وزن شدید از هم فاصله گرفته و شل شده اند.
ناراضی بودن از شکل ظاهری شکم و پهلوها
کسانی که دارای یکی از شرایط فوق هستند، می توانند ابدومینوپلاستی را به عنوان یکی از گزینه های درمانی در نظر بگیرند. با استفاده از جراحی ابدومینوپلاستی، افرادی که از شکل ظاهری شکم و پهلوهای خود ناراضی هستند، می توانند نسبت به ظاهر خود اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند و به فرم ایده آل خود که شکمی صاف و باریک است، دست یابند.
اگر شما هم دارای یکی از این شرایط هستید، می توانید پس از مشورت با پزشک خود به دنبال یک جراح حاذق برای انجام ابدومینوپلاستی بگردید.
شما مقاله عوارض ابدومینوپلاستی را مطالعه می فرمایید. همراه شما هستیم.
مراحل جراحی ابدومینوپلاستی
ابدومینوپلاستی مانند هر عمل جراحی دیگری دارای پروسه ی ویژه ای است که جراحان از آن برای انجام صحیح و موثر عمل استفاده می کنند. در اتاق عمل با دنبال کردن این مراحل، روند جراحی ابدومینوپلاستی آغاز و تکمیل می شود و در نهایت فرد بیمار به شکمی خوش فرم و ایده آل دست پیدا می کند.
آشنایی با مراحل جراحی ابدومینوپلاستی به شما کمک می کند تا بتوانید در مورد عوارض و خطرات احتمالی که ممکن است در طول عمل پیش بیاید، بهتر تصمیم بگیرید.
مراحل جراحی ابدومینوپلاستی عبارتند از:
بیهوشی
برای آغاز پروسه ی جراحی لازم است که بیمار وارد بیهوشی کامل شود. به این منظور داروهای آرامبخش و انواعی از بی حس کننده های موضعی به بیمار تزریق می شود و پس از گذشت چند دقیقه به تدریج بیهوشی عمومی حاصل می شود.
کاهش سطح هوشیاری بیمار، اولین مرحله برای اجرای پروسه ی جراحی است و با توجه به وضعیت سلامتی بیمار و شرایط سنی او در مورد نحوه ی بیهوشی، تصمیم گرفته می شود.
در اکثر موارد برای انجام ابدومینوپلاستی از بیهوشی عمومی کامل که نوع رایجی از بیهوشی در عمل های جراحی است، استفاده می شود.
ممکن است برای متقاضیانی که سن بالایی دارند و یا افرادی که به هر دلیلی بیهوشی کامل می تواند برایشان خطرناک باشد، از روش های جایگزین مانند بیهوشی موضعی یا کاهش کنترل شده سطح هوشیاری استفاده شود. تصمیم گیری در این مورد بر عهده پزشک جراح و بر اساس وضعیت کلی بیمار می باشد.
ایجاد برش
پس از این که بیمار به سطح بیهوشی لازم رسید، روند جراحی آغاز می شود و برش هایی در نواحی مختلف شکم ایجاد می شود تا جراح بتواند به چربی ها و بافت عضلانی شکم دسترسی پیدا کند.
بسته به نوع ابدومینوپلاستی، ممکن است برش به صورت سراسری از یک پهلو تا پهلوی دیگر ایجاد شود و یا عملیات برش تا پشت کمر و باسن ادامه پیدا کند. در ابدومینوپلاستی استاندارد، برش از بالای خط شرمگاهی تا طرفین پهلوها انجام می شود و در صورتی که فرد بیمار در نواحی بالای شکم نیز دارای چربی باشد، برشی در اطراف ناف نیز ایجاد می شود.
برداشتن چربی ها
در این مرحله، چربی های اضافی به وسیله ی لیپوساکشن از ناحیه شکم و اطراف ناف برداشته می شوند و بافت چربی شکم به میزان مورد نظر جراح اصلاح می شود. اگر هدف از ابدومینوپلاستی تنها سفت کردن عضلات شکمی و کشیدن پوست باشد، از این مرحله در جراحی استفاده نمی شود.
جمع کردن عضلات رکتوس
جراح پس از تخلیه ی چربی های زیر شکم، تلاش می کند به وسیله ی بخیه یا پلیسه زدن، عضلات دیواره ی شکم را به یکدیگر نزدیک کند. این مرحله ابدومینوپلاستی از مراحل ویژه در عمل های زیبایی می باشد که نتیجه ی آن سفت و کشیده شدن عضلات رکتوس در شکم خواهد بود. با انجام این مرحله، افتادگی و شل شدگی بافت عضلانی شکم اصلاح می گردد و فرم دلخواه در شکم بیمار طراحی می شود.
برداشتن پوست اضافی
اگر متقاضی ابدومینوپلاستی به علت افتادگی پوست شکم اقدام به جراحی نموده باشد، در این قسمت از عمل، پوست های اضافی از ناحیه تحتانی شکم برش داده شده و حذف می شوند. سپس پوست باقیمانده به سمت پایین کشیده می شود تا چین و چروک های ناحیه ی بین ناف و قسمت شرمگاهی از بین برود.
بستن پوست
پس از انجام مراحل اصلی، عملیات بستن پوست و پایان جراحی صورت می گیرد. در این مرحله با استفاده از بخیه، گیره یا چسب پوستی، برش ها بسته می شوند و جراحی به پایان می رسد. به طور معمول جراحی ابدومینوپلاستی استاندارد، حدود 3 تا 4 ساعت و در مینی ابدومینوپلاستی 1 تا 2 ساعت طول می کشد تا جراحی انجام شود و برش ها بسته شوند.
دوران نقاهت پس از عمل
بعد از جراحی لازم است که باند ها و پانسمان هایی روی بخیه قرار داده شود تا از عفونت زخم ها جلوگیری نماید. پانسمان ها باید به طور مرتب تعویض شده و محل زخم ضد عفونی گردد.
معمولا لوله های کوچکی به نام درن (Drain) به صورت موقت در زیر پوست قرار داده می شود تا ترشحات و مایعات اضافی که طی جراحی در بافت های زیرین شکم تجمع پیدا کرده اند، به طور کامل تخلیه شوند.
عوارض ابدومینوپلاستی و خطرات آن چیست؟
آن چه که تا کنون توضیح دادیم، برای آشنایی بیشتر شما با روند جراحی ابدومینوپلاستی بوده است. اگر قصد انجام ابدومینوپلاستی را دارید، باید اطلاعات خود را درباره ی این عمل جراحی افزایش دهید و با آگاهی کامل از عوارض ابدومینوپلاستی در مورد کم و کیف انجام آن تصمیم بگیرید.
در این بخش از مقاله قصد داریم تا به صورت تخصصی به بررسی عوارض ابدومینوپلاستی بپردازیم و شما را به صورت کامل با خطرات این عمل آشنا کنیم.
همان طور که می دانید، جراحی ابدومینوپلاستی یا تامی تاک یکی از جراحی های رایج زیبایی است که با هدف اصلاح افتادگی شکم و فرم دهی به عضلات شکم انجام می شود.
چین خوردگی های متعدد در پوست شکم
اگر از چین خوردگی های متعدد در پوست شکم خود رنج می برید یا حجم زیاد چربی ها در شکم و پهلوها اذیتتان می کند، می توانید با انجام عمل ابدومینوپلاستی به فرم ایده آل خود دست پیدا کنید و صاحب شکمی زیبا و باریک شوید که با سایر قسمت های بدنتان در تناسب باشد.
جراحی های پلاستیک چند سالی است که راه خود را در علم پزشکی باز کرده و در سراسر جهان با اهداف درمانی، ترمیمی و زیبایی صورت می گیرند. این جراحی ها در کنار مزایای زیادی که دارند، دارای عوارض و ریسک های خطرناکی می باشند که لازم است قبل از تصمیم به انجام عمل در مورد آن ها اطلاعات لازم را کسب کنید.
عوارض ابدومینوپلاستی بلافاصله پس از عمل با تورم بافت ها و کبودی پوست شکم آغاز می شود و تا ماه ها بعد از عمل جراحی در قالب اختلالات حسی و بسیاری عوارض دیگر ادامه می یابد. ممکن است در محل جراحی، عفونت های شدیدی رخ دهد و یا جای اسکار جراحی تا مدت ها روی پوست باقی بماند.
به طور کلی عوارض ابدومینوپلاستی به دو دسته ی عوارض شایع که خطر کمتری دارند و سریع تر بهبود می یابند و عوارض نادر که کمتر رخ می دهند اما طولانی تر و خطرناک می باشند، تقسیم می شود. در ادامه به مهم ترین عوارض ابدومینوپلاستی می پردازیم و به صورت کامل هر یک را توضیح می دهیم.
تورم پوست
یکی از عوارض شایع ابدومینوپلاستی ورم کردن پوست در ناحیه جراحی می باشد. معمولا بعد از این که لوله های Drain از زیر پوست خارج شدند، مایعات ترشحی بافت ها در زیر پوست تجمع پیدا می کند و موجب به وجود آمدن تورم گسترده در اطراف ناف و اسکار جراحی می شود.
تورم پوست پس از ابدومینوپلاستی یکی از عوارض طبیعی جراحی می باشد و خطری ندارد. به دلیل جمع شدن خونابه ها در محل زخم، بافت پوست اندکی متورم می شود و برای جلوگیری از عفونی شدن بافت ها لازم است تا این مایعات از زیر پوست خارج شوند.
در صورت ورم کردن پوست باید به کلینیک مراجعه کنید تا پزشک با استفاده از سرنگ، مایعات را تخلیه کند. تورم پوست تا یک ماه پس از عمل ادامه می یابد و شاید در این مدت مجبور شوید که چند نوبت برای تخلیه ی مایعات به پزشک مراجعه کنید. معمولا پس از یک ماه تورم متوقف می شود و تاثیر چندانی هم بر نتیجه ی ابدومینوپلاستی نخواهد داشت.
ممکن است هنگام ایستادن احساس کنید که شکمتان به جلو کشیده می شود. احساس آویزان بودن شکم در دوران تورم امری عادی و طبیعی است. بخش متورم حاوی آب میان بافتی است که توسط سرنگ خارج شده و به مرور زمان از بین می رود.
خونریزی و ایجاد لخته
خونریزی یکی از عوارض شایع در ابدومینوپلاستی است. خونریزی می تواند به دو صورت خارجی و داخلی در بافت اتفاق بیفتد.
اگر خون از اسکار جراحی خارج شود، به سادگی قابل تشخیص است و با کمک پزشک می توان آن را درمان نمود اما اگر خونریزی بدون خروج از لبه های زخم اتفاق بیفتد و اصطلاحا خونریزی داخلی رخ دهد، خون در زیر پوست تجمع می یابد و منجر به ایجاد لخته های خونی یا هماتوم می گردد.
در صورتی که تجمع هماتوم در زیر پوست دیر تشخیص داده شود، پزشک مجبور خواهد شد که با باز کردن 1 تا 2 سانتیمتر از بخیه های پوستی، خون را از زخم خارج کند. اما در مواردی که هماتوم کوچک باشد، نیازی به تخلیه نیست و مایع خونابه از طریق لوله های Drain از زیر پوست خارج می شود.
بروز خونریزی در روزهای اول پس از ابدومینوپلاستی می تواند منجر به ایجاد عفونت در بافت های داخلی شکم گردد. البته بروز خونریزی در سطح گسترده و ایجاد عفونت های شدید یکی از عوارض کمتر شایع پس از ابدومینوپلاستی می باشد. اما لازم است در صورت مشاهده ی هر گونه علائم خونریزی، سریعا پزشک خود را در جریان قرار دهید.
درد شدید
با توجه به نوع جراحی ممکن است درجات مختلفی از درد تجربه شود. احساس درد به دلیل برش ها و بخیه هایی است که در بافت ها زده شده. بنابراین بسته به وسعت جراحی و نوع برش ها، شدت درد متفاوت خواهد بود.
اگر جراحی از نوع مینی ابدومینوپلاستی باشد، معمولا دردی جزئی و خفیف احساس می شود. اما ابدومینوپلاستی کامل و گرداگرد، غالبا با درد شدید و طولانی همراه هستند و برای کنترل آن ها نیاز به مصرف مسکن می باشد.
احساس درد و حساسیت ممکن است از چند هفته تا چند ماه به طول بیانجامد و به طور کلی نیز پس از انجام ابدومینوپلاستی تا مدتی بدن دچار خستگی و ضعف عمومی خواهد بود. بسته به نظر پزشک می توانید با استفاده از داروهای مسکن، درد حاصل از جراحی را کاهش دهید و دوران ریکاوری را بدون مشکل پشت سر بگذارید.
بروز عفونت
ایجاد عفونت یکی از عوارض نادر اما خطرناک در جراحی ابدومینوپلاستی می باشد. عفونت های جراحی ممکن است در افراد مختلف کاملا متفاوت باشند. برخی عفونت ها به قدری پیشرفته هستند که به بافت های درونی بدن حمله ور می شوند و برخی دیگر می توانند کوچک و جزئی باشند و اثر مهمی بر بدن نگذارند.
عفونت زمانی رخ می دهد که میکروارگانیسم های بیماری زا مانند باکتری ها از راه زخم جراحی وارد بدن شده باشند. معمولا برای درمان عفونت ها از داروهای آنتی بیوتیک استفاده می شود. اگر عفونت جزئی باشد، می توان با استفاده از لوله های خروج مایعات آن را بر طرف نمود.
به بیمارانی که ابدومینوپلاستی انجام داده اند، توصیه می شود تا هر چه زودتر پیاده روی و حرکت را آغاز کنند تا خطر تشکیل لخته و ایجاد عفونت را به حداقل ممکن برسانند. انجام پیاده روی و کشش عضلات پاها به جلوگیری از لخته شدن خون و کاهش احتمال عفونت کمک می کند.
عفونت زخم، عارضه ی چندان شایعی نمی باشد اما در صورت بروز باید بلافاصله تحت درمان قرار گیرد. سهل انگاری در درمان عفونت زخم می تواند منجر به بروز عفونت پیش رونده، نکروز پوست و یا شوک عفونی گردد که حتی ممکن است خطر مرگ را به همراه داشته باشد.
آمبولی ریوی و حمله قلبی
یکی از عوارض نادر در جراحی های تهاجمی مانند ابدومینوپلاستی، بروز زنجیره ای از اختلالات عروقی است که منجر به آمبولی ریوی، حمله قلبی و سکته مغزی می شوند. این عوارض ممکن است به دلیل عدم تحرک کافی پس از جراحی رخ دهند و در صورت بروز، خطر جدی برای بیمار به همراه دارند.
کم تحرکی در هفته های اول پس از جراحی ممکن است باعث ایجاد لخته های خون در سیاهرگ های اندام تحتانی مانند پا شود. این لخته ها می توانند به هر دلیلی از دیواره ی رگ جدا شوند و درون جریان خون راه بیفتند. اگر لخته های خون یکی از رگ های حیاتی مانند عروق ریه یا عروق کرونری قلب را مسدود کنند، آمبولی یا سکته رخ می دهد.
معمولا خطر بروز آمبولی در 72 ساعت اول پس از جراحی بیشتر است اما ممکن است تا چند هفته پس از عمل نیز اتفاق بیفتد. برای بیمارانی که سابقه ی پشت سر گذاشتن سکته ی قلبی یا مغزی را دارند، ممکن است پزشک داروهایی به منظور رقیق کردن خون تجویز کند.
برای سایر افراد نیز توصیه می شود که با انجام پیاده روی و حرکت دادن پاها در دوره ی پس از جراحی از بروز این اختلال خطرناک جلوگیری نمایند.
نکروز پوست
نکروز پوست یکی دیگر از عوارض نادر پس از ابدومینوپلاستی می باشد که به دلیل عدم خونرسانی کافی به بافت های شکم رخ می دهد.
اگر فشار خون در محل جراحی کاهش یابد و بدن بیمار نتواند میزان خونی که برای ترمیم بافت ها در ناحیه ی شکم مورد نیاز است را فراهم کند، بافت های سطحی مانند پوست شکم به تدریج از بین می روند. پوستی که دچار نکروز شده باشد، به رنگ تیره و سیاه در آمده و پوست مرده محسوب می شود.
احتمال بروز نکروز در افراد سیگاری بیشتر از سایر افراد است. نیکوتین موجود در سیگار یکی از محرک هایی است که جریان خون را در ناحیه ی جراحی کاهش می دهد و موجب اختلال در خونرسانی به بافت ها می گردد. به همین دلیل اکیدا توصیه می شود تا شش ماه قبل از عمل و دو ماه پس از آن از مصرف هر گونه دخانیات خودداری کنید.
در مواردی نادر ممکن است برای رفع عارضه ی نکروز نیاز به جراحی دیگری پس از ابدومینوپلاستی باشد. ممکن است پزشک معالج برای اصلاح پوست شکم دستور به انجام پیوند پوست دهد که در این عمل، پوست مرده با پوست جدید جایگزین می شود.
اختلالات حسی
آسیب به اعصاب شکمی در حین جراحی می تواند منجر به بی حسی موقت یا دائم در پوست شکم شود.
در اکثر موارد، بی حسی به دلیل تورم اعصاب شکمی است که موقتی می باشد. اما با توجه به این که در ابدومینوپلاستی بخشی از پوست شکم و بافت های زیرین برداشته می شود، ممکن است اعصاب شکمی در حین جراحی دچار آسیب شوند که می تواند موجب کم حسی یا از دست دادن دائمی حس پوستی در ناحیه ی جراحی شود.
در صورت ماندگاری اختلالات حسی، معمولا مشکلی ایجاد نمی شود و بیمار پس از مدتی به کمبود یا فقدان حس در پوست شکم عادت خواهد کرد.
عوارض اسکار جراحی
اسکار ایجاد شده در جراحی ابدومینوپلاستی از لحاظ شکل و اندازه بزرگ و طویل است. البته بسته به روش جراحی، اندازه ی اسکار می تواند متفاوت باشد. به طور مثال اسکار ناشی از مینی ابدومینوپلاستی بسیار کوچک تر از ابدمینوپلاستی گرداگرد است. اما به طور کل همه ی اسکارهایی که ناشی از جراحی های تهاجمی هستند، تا پایان عمر روی پوست باقی خواهند ماند.
پس از گذشت 9 ماه الی یک سال از جراحی، اسکارها کم رنگ تر شده و پوست در آن نواحی روشن می شود. ظاهر زخم جراحی ممکن است در بعضی افراد برجسته تر از سایر بیماران باشد. اما به طور کل در همه ی افرادی که ابدومینوپلاستی انجام می دهند، جای زخم هرگز از بین نخواهد رفت.
در مواردی ممکن است اسکار به خوبی ترمیم نشود و زخم پس از جراحی باز شود. این عارضه می تواند به چند دلیل اتفاق بیفتد:
- کشیدگی بیش از حد پوست توسط پزشک جراح و تنگ شدن رگ های تغذیه ای در زیر پوست، منجر به کاهش خونرسانی به ناحیه ی اطراف زخم شود و ترمیم به خوبی صورت نگیرد.
- بیمار دارای دیابت کنترل نشده باشد و خونرسانی در محل اسکار با مشکل مواجه شود.
- بیمار استعمال دخانیات داشته باشد که با تنگ کردن رگ ها، خونرسانی پوستی را کاهش داده باشد.
در صورت باز شدن زخم، امکان ایجاد عفونت بسیار افزایش می یابد و لازم است که فورا به منظور بخیه زدن مجدد و ضد عفونی محل زخم به پزشک مراجعه کنید.
احتمال تنگی ناف
در جراحی هایی که ناف جا به جا می شود و دهانه ی جدیدی برای ناف ایجاد می گردد، ممکن است تنگی دهانه ی ناف رخ دهد. این عارضه از نوع دیررس می باشد و احتمالا در هفته های اول پس از جراحی بیمار قادر نیست که تنگی دهانه ی ناف را تشخیص دهد. عموم افراد چند ماه پس از جراحی متوجه تنگی ناف خود می شوند که البته به جز ایجاد ظاهر نامناسب، مشکل خاصی برای بیمار به همراه ندارد.
قبل از انجام ابدومینوپلاستی چه آمادگی هایی لازم است؟
شاید شما که در حال خواندن این مقاله هستید و از افتادگی پوست شکم خود رنج می برید، اکنون که با جراحی ابدومینوپلاستی آشنا شده اید، مشتاق باشید که هر چه زودتر این عمل را انجام دهید.
داشتن شکمی متناسب و زیبا آرزوی هر فرد است اما وقتی با پزشک خود درباره ابدومینوپلاستی مشورت کنید، متوجه خواهید شد که کاندیدا شدن برای انجام این عمل نیازمند یک سری شرایط و آمادگی ها می باشد.
برای انجام ابدومینوپلاستی باید دارای فاکتورهای لازم از لحاظ جسمانی باشید و در صورتی که این فاکتورها را در خود نمی یابید، بهتر است که فعلا دست نگه دارید. شرایطی که در ادامه توضیح می دهیم، به شما کمک می کند تا بهترین بازدهی را از عمل ابدومینوپلاستی به دست آورید و عوارض و خطرات این جراحی را با کمترین ریسک پشت سر بگذارید.
ثبات وزن داشته باشید
افرادی که قصد انجام ابدومینوپلاستی را دارند، باید در فاصله ی شش ماه قبل از عمل، دوره ی کاهش یا افزایش وزن را تجربه نکرده باشند. اگر در حال حاضر وزن ثابتی ندارید و درحال افزایش یا کاهش وزن هستید، باید تا رسیدن به یک وزن متعادل و استیبل صبر کنید.
دخانیات مصرف نکنید
دود سیگار و قلیان حاوی ماده ای مخدر به نام نیکوتین است که با انقباض دیواره رگ ها باعث کاهش فشار خون در سراسر بدن می گردد. برای انجام ابدومینوپلاستی لازم است تا شش ماه قبل از عمل هیچ گونه دخانیاتی مصرف نکنید.
اثر تنگ کنندگی نیکوتین بر دیواره ی عروق با کاهش خونرسانی به بافت های شکم موجب بروز اختلال در ترمیم بافت های آسیب دیده می شود و روند بهبودی را به تاخیر می اندازد. اگر سیگاری هستید، لازم است تا حداقل شش ماه قبل از جراحی ابدومینوپلاستی سیگار را ترک کنید و پس از عمل نیز به مدت چند هفته از استعمال هر گونه دخانیات خودداری نمایید.
از مصرف داروهایی که انعقاد خون را مختل می کنند، خودداری کنید
آسپرین، داروهای ضد التهاب و برخی مکمل های گیاهی، خطر خونریزی در حین عمل را افزایش می دهند. به دستور پزشکان، مصرف این گونه داروها تا دو هفته پیش از عمل ابدومینوپلاستی ممنوع می باشد.
اگر داروهایی از این دست مصرف می کنید، لازم است که با مشورت پزشک به سراغ داروهای جایگزینی بروید که در فرایند انعقاد خون اختلال ایجاد نمی کنند.
لخته شدن خون یکی از مکانیسم های تنظیمی بدن است که بعد از جراحی و در دوران نقاهت، به ترمیم عروق خونی و بازسازی بافت های آسیب دیده کمک می کند. اگر این مکانیسم با اختلال مواجه شود، ممکن است در طول عمل، خونریزی های غیر قابل کنترلی رخ دهد که می تواند بسیار خطرناک باشد.
داروهایی که پزشک تجویز می کند را به موقع استفاده نمایید
علاوه بر رعایت نکات فوق، جراحتان داروهایی برای آمادگی پیش از عمل تجویز می کند که لازم است تا به طور منظم مصرف شوند. مصرف به موقع داروهای تجویزی بسیار با اهمیت می باشد. بنابراین در این باره سهل انگاری نکنید.
در دوران بارداری قرار نداشته باشید
خانم هایی که قصد انجام عمل ابدومینوپلاستی را دارند، به دلیل کشیده شدن عضلات شکمی در دوران بارداری بهتر است تا پایان دوران فرزند آوری برای انجام این عمل صبر کنند.
هنگام حاملگی به دلیل افزایش نا متقارن وزن در قسمت جلویی بدن، ماهیچه های دیواره ی شکم کشیده و شل می شوند تا فرد باردار بتواند وزن جنین را تحمل کند. اگر پس از انجام ابدومینوپلاستی بارداری رخ دهد، عضلاتی که در کنار یکدیگر مرتب شده بودند، مجددا حالت خود را از دست می دهند و عملا تاثیر ابدومینوپلاستی از بین می رود.
بنابراین به خانم های جوان توصیه می شود تا پایان دوران فرزند آوری از انجام ابدومینوپلاستی خودداری کنند یا زمانی که دیگر قصد بچه دار شدن ندارند، اقدام به جراحی نمایند.
از مصرف داروهای رقیق کننده ی خون پرهیز کنید
داروهای رقیق کننده ی خون نیز اثر مشابهی با داروهای مختل کننده ی انعقاد خون دارند. این داروها احتمال خونریزی در طول جراحی را افزایش می دهند و در دوران بهبودی نیز ترمیم و بازسازی بافت های آسیب دیده را به تاخیر می اندازند. لازم است تا دو ه فته قبل از عمل ابدومینوپلاستی، مصرف داروهای رقیق کننده ی خون را قطع کنید.
رژیم غذایی سنگین نداشته باشید
استفاده از رژیم های سنگین در دوران پیش از عمل ابدومینوپلاستی، فشار زیادی به اندام های متابولیسمی مانند کبد وارد می کند. داشتن تغذیه مناسب، کلید پشت سر گذاشتن یک جراحی موفق و مهم ترین عامل در دستیابی سریع به بهبودی است.
حتما با پزشک خود درباره ی رژیم های غذایی پیش از عمل مشورت کنید و مطمئن شوید که وعده های غذایی مناسب و کاملی دریافت می کنید. همچنین توصیه می شود که شب قبل از عمل جراحی، غذای سنگین میل نکنید و از ساعت 8 شب به بعد لازم است که هیچ گونه وعده ی غذایی نداشته باشید.
بعد از انجام ابدومینوپلاستی چه مراقبت هایی لازم است؟
بلافاصله پس از جراحی
جراحی ابدومینوپلاستی با ایجاد برش در پوست شکم آغاز می شود و پس از انجام مراحل لازم، در نهایت با بستن برش ها پایان می یابد. پس از بسته شدن پوست، بلافاصله فرایند مراقبت های پس از عمل آغاز می شود و اولین اقدامی که باید صورت گیرد، پانسمان اسکار جراحی با استفاده از باندهای مخصوص می باشد.
در این زمان، زخم های جراحی هنوز تازه هستند و احتمال خونریزی و عفونت در بافت های سطحی شکم وجود دارد. پرستاران و دستیاران اتاق عمل وظیفه دارند که اسکار جراحی را به وسیله ی باندهای مخصوص بپوشانند و راه ورود میکروارگانیسم های مضر مانند باکتری و قارچ ها به درون زخم را مسدود نمایند. این پانسمان ها باید به صورت مرتب تعویض شوند و جای زخم به صورت مکرر ضد عفونی شود.
برای دانستن 9 نکته اساسی در مورد عوارض استفاده از قرص های چاقی صورت توصیه می کنیم صفحه عوارض قرص چاقی صورت را ببینید.
همچنین معمولا پس از جراحی ابدومینوپلاستی، چند لوله ی کوچک در زیر پوست قرار داده می شود تا مایعات اضافی و ترشحاتی که در طی عمل در بافت های زیرین شکم جمع شده اند، از این لوله ها خارج شوند.
پس از پایان جراحی و خارج کردن بیمار از اتاق عمل، مجموعه ای از مراقبت ها توسط پزشک تجویز می شود که برای جلوگیری از عوارض ابدومینوپلاستی و تسریع روند ریکاوری در بیمار مفید است.
چند روز اول پس از جراحی ابدومینوپلاستی
در چند روز اول پس از جراحی، لازم است که به پهلو دراز بکشید و به عضلات شکم خود فشار وارد نکنید. در این زمان حرکات بدن باید محدود شوند و بهتر است تا از ایستادن، نشستن و خم شدن مکرر خودداری کنید. معمولا در دوران ریکاوری ابدومینوپلاستی استراحت مطلق برای بیمار تجویز نمی شود.
اما پزشک به شما توصیه می کند که وقتی در خانه هستید، برای انجام کارهای خود مانند غذا خوردن و لباس پوشیدن از افراد دیگر کمک بگیرید.
مراقبت های روزانه
در دوران نقاهت ابدومینوپلاستی، داروها و مسکن هایی برای جلوگیری از لخته شدن خون و همچنین داروهای مسکن و آنتی بیوتیک تجویز می شود. در برخی افراد نیز کرم های موضعی برای مالیدن به محل زخم تجویز می شود که وقتی در خانه هستید، باید به طور منظم و به موقع این دارو درمانی ها را انجام دهید.
پزشک به شما در مورد نحوه مراقبت از لوله های درن توضیح می دهد و یاد می گیرید که چگونه از لوله های تخلیه ای در زیر پوست خود مراقبت کنید. با توجه به نوع ابدومینوپلاستی، ممکن است 48 تا 72 ساعت بعد از عمل نیاز باشد تا برای خارج کردن لوله ها به مطب پزشک مراجعه کنید.
استفاده از گن فشاری
یکی از مهم ترین اقداماتی که پس از ابدومینوپلاستی باید انجام دهید، پوشیدن گن فشاری است. استفاده از گن باعث ایجاد فشار مداوم و یکنواخت به شکم می شود و کمک می کند تا پوست شکم به بافت های زیرین بچسبد و سفت شود.
پوشیدن گن به دلیل فشار متوالی که به شکم وارد می کند، از تجمع مایعات و خونابه ها در زیر شکم جلوگیری کرده و پوست را روی بافت زیرین محکم می کند.
در صورت عدم استفاده از گن مناسب، نتیجه ی مطلوب از عمل ابدومینوپلاستی به دست نخواهد آمد. زیرا وقتی پوست شکم بتواند آزادانه روی بافت زیرین خود حرکت کند، قطعا موجب بروز چین خوردگی خواهد شد.
استفاده از گن راه حل مناسبی برای ایجاد فشار یکنواخت به ناحیه ی شکم و فیکس شدن پوست روی بافت داخلی شکم می باشد که به صاف و کشیده شدن پوست کمک می کند.
عدم مصرف دخانیات و الکل
سیگار کشیدن با تاثیر بر دیواره ی رگ ها موجب تنگ شدن رگ ها و کاهش فشار خون می شود. این اتفاق در بافت های آسیب دیده که دارای رگ هایی در حال ترمیم می باشند، خطرناک است. با کاهش فشار خون در منطقه ی اسکار، بافت هایی که در حال بازسازی هستند، ممکن است به دلیل عدم خونرسانی کافی دچار نکروز شوند.
استعمال سیگار و سایر دخانیات تا سه ماه پس از ابدومینوپلاستی اکیدا ممنوع است. مصرف الکل نیز به دلیل تاخیر در روند بهبودی نباید تا سه ماه پس از عمل صورت گیرد. الکل، فرایندهای متابولیسمی در کبد را دچار اختلال می کند و دوره ی ریکاوری را به تاخیر می اندازد.
ورزش و کار سنگین ممنوع می باشد
تا 2 ماه پس از انجام ابدومینوپلاستی انجام ورزش های سنگین و هر گونه فعالیتی که به زخم هایتان فشار بیاورد، ممنوع می باشد. پزشک به شما توصیه می کند که پس از چند روز، به آرامی اقدام به پیاده روی کنید تا بهبود زخم ها و ریکاوری بدن با سرعت بیشتری انجام پذیرد. قرار دادن ورزش منظم و سبک مانند پیاده روی در برنامه روزانه تان می تواند به ترمیم بافت های آسیب دیده در جراحی کمک به سزایی کند.
رژیم غذایی مناسب
پس از عمل ابدومینوپلاستی، لازم است که وعده های غذایی بیمار سرشار از مواد مغذی و پروتئین باشد تا روند بازسازی جراحت ها به خوبی انجام پذیرد.
استفاده از آب آناناس و آب کرفس به عنوان میان وعده نیز تاثیر به سزایی در کاهش تورم و کبودی شکم پس از ابدومینوپلاستی دارد. در رژیم غذایی خود میوه و سبزیجات را به وفور قرار دهید و تا می توانید آب بنوشید. داشتن رژیم غذایی مناسب، کلید بازیابی و حفظ سلامتی در دوران پس از جراحی است.
با رعایت کردن این نکات می توانید دوره ی ریکاوری ابدومینوپلاستی را با موفقیت پشت سر بگذارید و هرچه زودتر به بهبودی کامل برسید. همچنین داشتن یک همراه خوب که شما را در روند بهبودی یاری کند، تاثیر به سزایی در افزایش رضایتمندی شما از عمل جراحی خواهد داشت.
اگر ساکن شهر تهران هستید برای درمان جراحی لاپاراسکوپی و فهمیدن هزینه های درمان پیشنهاد می کنیم پست هزینه عمل لاپاراسکوپی در تهران را مشاهده کنید.
چگونه می توان عوارض ابدومینوپلاستی را کاهش داد؟
مهم ترین نکته برای رهایی از عوارض ابدومینوپلاستی توجه به توصیه ها و دستورات پزشک است. به تمام نکاتی که پزشکتان قبل و بعد از جراحی به شما توضیح می دهد، با دقت عمل کنید و داروهایی که تجویز می شود را به طور منظم و به موقع مصرف نمایید.
یکی از بهترین روش ها برای کاهش عوارض ابدومینوپلاستی، انجام پیاده روی و اجرای منظم حرکات کششی می باشد. حرکت کردن و فعالیت سبک باعث افزایش جریان خون در سراسر بدن می شود و از بسیاری عوارض که به دلیل عدم خونرسانی کافی به بافت های در حال ترمیم رخ می دهند، جلوگیری می کند. با انجام منظم ورزش می توانید دوران ریکاوری را بدون هیچ عوارضی پشت سر بگذارید و به سرعت، روند بهبودی خود را سپری کنید.
به یاد داشته باشید که هیچ کس به اندازه ی خودتان نمی تواند به شما در کسب نتیجه ی دلخواه از جراحی کمک کند
به یاد داشته باشید که هیچ کس به اندازه ی خودتان نمی تواند به شما در کسب نتیجه ی دلخواه از جراحی کمک کند. با خودداری از مصرف دخانیات و الکل و استفاده از رژیم غذایی کامل و مغذی، آمادگی بدن خود را برای مقابله با هر عارضه ای افزایش خواهید داد و مشکلات قبل و بعد از جراحی را یکی پس از دیگری با موفقیت پشت سر خواهید گذاشت.
داشتن یک همراه خوب می تواند به شما در بازیابی توان از دست رفته پس از جراحی کمک به سزایی کند. به همین منظور، بهتر است که برای انجام کارهای شخصی خود در خانه از افراد دیگر کمک بگیرید و به خصوص در روزهای اول پس از جراحی ابدومینوپلاستی، به بدن خود فشار وارد نکنید.
معمولا پس از جراحی تا چند روز بدن دچار خستگی و ضعف عمومی خواهد شد و در این دوران بهترین کاری که می توانید انجام دهید، استراحت مناسب و عمل به دستورات پزشک می باشد. پس از چند ماه مراقبت، می توانید به زندگی عادی خود بازگردید و از داشتن شکمی صاف و زیبا لذت ببرید.
اگر ساکن شمال هستید برای جراحی لاغری توصیه می کنیم صفحه بهترین دکتر جراحی لاغری در شمال را مشاهده کنید.
