آیا می دانید که درن چیست ؟ برای پاسخ به این سوال، تا انتهای مقاله با ما همراه شوید.
شما می توانید جهت دریافت مشاوره رایگان اولیه توسط پزشک متخصص با شماره زیر در تماس باشید.
📞 09120174510 📞
مقدمه
یکی از بیماری های مزمن که ممکن است برای اکثر افراد به وجود آید دیابت می باشد برای انجام جراحی پای دیابتی توصیه می کنیم از پست جراحی پای دیابتی دیدن کنید.
هنگامی که عمل جراحی به پایان می رسد، در زیر پوست خونابه هایی جمع می شود که وجود آن ها و باقی ماندن آن ها در زیر پوست ممکن است موجب عفونت شود.
به همین دلیل نیاز به دستگاهی است تا این خونابه ها را تخلیه کند و از دستگاهی به نام درن به همین منظور استفاده می شود. این دستگاه دارای دو لوله است که درن نام دارند و به زیر پوست انتقال می یابد و از بیرون نیز به دو مخزن کوچک پلاستیکی متصل است.
این دستگاه عمل ساکشن را انجام می دهد و با توجه به میزان حجم خونابه جمع شده، بین سه تا پنج روز متصل به بدن می ماند. هنگامی که حجم خونابه تخلیه شده به حداقل رسید، این دستگاه از بدن جدا می شود. در انتها نیز بخشی که دستگاه به بدن متصل بوده است، تحت پانسمان قرار می گیرد.
در این راستا دکتر سلیمی، بهترین متخصص جراحی، توضیحات کاملی را ارائه می دهند. اگر برای شما این سوال پیش آمده است که درن چیست و نحوه عملکرد آن به چه صورت است و انواع درن چیست ، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
درن چیست؟
درن Drain وسیله ای پر کاربرد برای تخلیه ترشحات در انواع جراحی ها است و روش کار درن مانند دستگاه ساکشن است.
فهرست مطالب:
درن چیست ؟
استفاده از درن در جراحی ها
انواع درن چیست ؟
درن با سیستم تخلیه فعال یا درن اکتیو
درن با سیستم تخلیه غیر فعال یا درن پاسیو
درن با سیستم تخلیه بسته یا درن اکتیو
انواع درن با سیستم تخلیه بسته
درن با سیستم تخلیه باز یا درن پاسیو
انواع درن با سیستم تخلیه باز
جنس نوع غیر فعال و بسته درن چیست ؟
درن های معروف در زمینه پزشکی
محل قرارگیری درن ها
اهداف کارگزاری درن چیست ؟
نقش لوله های پلاستیکی درن چیست ؟
نکات مهم در ارتباط با درن چیست ؟
مراقبت از درن چیست ؟
حذف درن چیست ؟
معایب استفاده از درن چیست ؟
درن در جراحی های لاغری
روش قرار دادن درن چگونه است؟
استفاده از درن برای کودکان
آشنایی با دکتر سلیمی
جمع بندی
درن چیست ؟
درن یک وسیله برای خروج ترشحات تولید شده و خونابه های تجمع یافته زیر پوست بعد از انجام عمل جراحی است. هدف درن ها به طور کلی تخلیه هر نوع مایع و هوایی از محل جراحی است تا از به وجود آمدن عارضه و عفونت جلوگیری شود و همچنین درد بعد از عمل را کاهش می دهد و آثار جراحی را نیز با سرعت بیشتری کاهش می دهد.
استفاده از درن ها چندین سال است که در بیمارستان ها انجام می شود. درن ها به دو دسته فعال یا اکتیو و غیر فعال یا پاسیو تقسیم می شوند. در برخی جراحی ها اگر این درن ها قرار نگیرند، عفونت های خطرناکی ممکن است در بدن اتفاق بیفتد.
از درن ها در تمامی عمل ها استفاده نمی شود و استفاده از آن با تشخیص پزشک و با توجه به نوع عمل و محل عمل و شرایط عمل بستگی دارد.
هنگامی که عمل جراحی بیمار تمام شد، برای این که در محل، خون یا ترشحی باقی نماند و باعث عفونت و تجمع آلودگی نشود و بعد از آن عوارضی مانند تب به وجود نیاید، پزشک تصمیم به قرار دادن درن می گیرد تا ترشحات تولید شده بعد از عمل از طریق این درن ها تخلیه شود تا هنگامی که تخلیه به طور کامل انجام شود و درن خارج شود.
درن ها از سمت دیگر به یک کیسه پلاستیکی متصلند که تمام ترشحات و خونابه ها در آن ها جمع می شود و قابلیت تخلیه نیز دارند. درن ها بر اساس سیستم های مختلفی طبقه بندی می شوند و از هر نوع درنی در یک جراحی خاص استفاده می شود. اگر می خواهید بدانید که انواع درن چیست ، در قسمت بعد توضیحات کافی در ارتباط با آن داده شده است.
برای فهمیدن مراحل چگونگی درمان مشکل زخم پای دیابت توصیه می کنیم پست مراحل اولیه زخم پای دیابتی را مشاهده کنید.
استفاده از درن در جراحی ها
معمولا از درن ها در تمامی جراحی ها استفاده نمی شود زیرا در صورت عدم به وجود آمدن ترشحات و خونابه و هوا، نیازی به استفاده از آن ها نیست. در این قسمت از مقاله درن چیست ، چند جراحی که در آن ها به طور معمول درن استفاده می شود را نام خواهیم برد.
- جراحی های زیر بغل به خصوص جراحی هایی که برای برداشتن سینه ها در سرطان سینه انجام می شود، به دلیل تعرق و تاثیر آن در ایجاد ترشح، نیاز به وجود درن برای تخلیه ترشحات دارد.
- جراحی های ناحیه گردن مانند عمل هایی که روی غده تیروئید انجام می شود، نیاز به وجود درن دارند.
- جراحی های لاغری اغلب با قرارگیری درن همراهند.
- جراحی های صورت گرفته در ناحیه معده و صفرا با قرارگیری درن همراهند.
- جراحی ها در ناحیه مثانه
- جراحی های ناشی از نشت مواد سمی در اعضای بدن انسان مانند روده
- جراحی های اورژانسی
- جراحی های ناحیه مغز
- عمل های ارتوپدی با خونریزی زیاد
- جراحی های ناحیه قفسه سینه
- تخلیه کیست هایی که با آلودگی همراهند.
- عمل تخلیه پانکراس
- سوند ادراری
- لوله های نازوگاستریک
و …
معمولا با توجه به ناحیه تحت عمل قرار گرفته و نوع عمل و شرایط بیمار و با تشخیص دکتر سلیمی، درن پس از جراحی های مختلف ممکن است در بدن برای خروج ترشحات و هوا قرار گیرد.
انواع درن چیست ؟
درن ها بر اساس شرایط مختلفی تقسیم بندی می شوند. درن ها می توانند بر اساس عملکرد به درن با سیستم تخلیه باز و درن با سیستم تخلیه بسته تقسیم شوند.
همچنین می توانند بر اساس نیروی لازم برای استخراج ترشحات به درن فعال و غیر فعال و همچنین بر اساس جنس می توانند به سیلاستیک یا پلاستیک تقسیم شوند که برای شما در قسمت های بعدی مقاله، بیان خواهیم کرد که انواع درن چیست .
ذکر این نکته ضروری است که معمولا درن هایی که غیر فعال هستند، از سیستم های باز و درن هایی که غیر فعال هستند، از سیستم بسته برای عملکرد صحیح خود استفاده می کنند.
درن با سیستم تخلیه فعال یا درن اکتیو
درن های فعال دارای یک سیستم مکش هستند که میزان مکش توسط آن ها قابل تنظیم است و به نحوی تنظیم می شوند که مکش آن ها به سمت بیرون از بدن سبب خروج ترشحات و خونابه ها و هوای موجود در زیر پوست محل جراحی شود. در این نوع درن یک مکشی توسط درن به بدن اعمال می شود که میزان آن با تشخیص دکتر سلیمی تعیین می شود.
اگر مکش این نوع درن زیادتر از حد مورد نیاز باشد، ممکن است به بافت بدن آسیب وارد کند و تمامی مایعات موجود در زیر محل مورد نظر را جذب کرده و باعث خشکی در ناحیه زخم شود و این از عوارض این نوع درن است.
از طرفی اگر میزان مکش آن به درستی تنظیم شود، می تواند به بهترین نحو از بروز عفونت و آلودگی جلوگیری کند و این مزیت باعث استفاده از این نوع درن پس از جراحی توسط پزشک می شود.
درن با سیستم تخلیه غیر فعال یا درن پاسیو
این نوع از درن ها تنها بر اساس اختلاف فشار بین داخل و خارج بدن عمل می کنند. عملکرد درن با سیستم تخلیه غیر فعال بر اساس نیروی جاذبه زمین نیز می باشد. این نوع درن ها هیچ گونه مکشی ندارند و مانند درن های تخلیه فعال نیستند.
این نوع از درن ها معمولا قیمت کمتری دارند و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند اما امکان گرفتگی لوله آن هنگام تخلیه خونابه ها و هوا و ترشحات بالا است
و همچنین میزان تخلیه این موارد به دلیل این که تحت نیروی مکش نیست و تنها بر اساس نیروی جاذبه است، به نحوه قرارگیری بدن بستگی دارد و ممکن است در برخی شرایط تخلیه به سرعت صورت گرفته اما در بعضی شرایط نیز تخلیه به کندی انجام شود که این از معایب این نوع درن است.
درن با سیستم تخلیه بسته یا درن اکتیو
درن با سیستم تخلیه بسته به این صورت است که بعد از خروج خونابه ها و هوا و ترشحات ناشی از عمل جراحی، این محتویات به درون یک کیسه یا بطری مدرج انتقال می یابند.
این نوع درن می تواند میزان ترشحات خارج شده را با اندازه های ثبت شده روی کیسه یا بطری نشان دهد. همچنین میزان انتقال آلودگی به درون بدن یا از طریق خون به محیط را به شدت کاهش می دهد.
احتمال به وجود آمدن عفونت در ناحیه جراحی شده به وسیله این نوع درن بسیار کم است. به همین دلیل در جراحی های حساس روی مغز و اعصاب و ستون فقرات و استخوان ها بنا به تشخیص پزشک، از این نوع درن ها استفاده می شود.
به طور کلی مزایای این نوع از درن ها یعنی درن اکتیو عبارتند از:
- قابل اندازه گیری بودن میزان ترشحات و هوا و خونابه ها
- عدم سرایت عفونت به درون بدن
- عدم انتقال عفونت و آلودگی از درون بدن به بیرون
انواع درن با سیستم تخلیه بسته
درن هایی با سیستم تخلیه بسته در دسته های متفاوتی قرار می گیرد:
درن مکش با خلا قابل حمل:
اگر می خواهید بدانید که این نوع درن چیست ، باید بگوییم که این درن با نام های وکیوم همو واگ و رودن نیز نامیده می شود. این نوع درن دارای یک کیسه استریل است که برای قسمت مکش توسط خلا به وجود آمده است.
در درن مکش با خلا قابل حمل از سمت بدن می توان از درن هایی به صورت Y شکل استفاده کرد تا میزان خروج ترشحات و سرعت خروج آن ها بیشتر شود و بهبودی سریع تر اتفاق بیفتد.
درن با لوله T:
قسمت بالای این لوله بعد از عمل جراحی داخل مجرای مورد نظر قرار می گیرد. از این نوع لوله در عمل جراحی کله سیستکتومی استفاده می شود و درون مجرای صفرا قرار می گیرد و در بازه زمانی یک هفته تا ده روز، صفرا از این طریق تخلیه می شود تا آسیبی به محل جراحی نرساند.
درن هموواگ:
این نوع درن از خلا برای خروج خون و ترشحات داخل بدن بعد از عمل جراحی استفاده می کند. حالت آن مکنده بوده و در مدت زمانی طولانی و به صورت مداوم این کار را انجام می دهد.
جکسون درن:
این نوع درن معمولا برای جراحی های ناحیه شکم و ناحیه سینه مورد استفاده قرار می گیرد و بعد از هر 4 تا 8 ساعت استفاده باید ترشحات تجمع یافته تخلیه شوند تا زمینه را برای ایجاد عفونت فراهم نکنند. پانسمان ناحیه درن نیز باید با توجه به رنگ ترشح و علائم عفونت عوض شود.
این نوع درن ها در انتهای سر دیگر خود که خارج از بدن قرار دارد، به یک محفظه معمولا پلاستیکی متصلند که ترشحات بعد از خروج از بدن در آنجا تجمع می یابد.
این ترشحات قابل اندازه گیری بوده و در عمل هایی که عدم وجود آلودگی و عفونت بسیار مهم است، استفاده از این نوع درن صورت می گیرد. مشاوره با دکتر سلیمی در این راستا، بسیار کمک کننده است.
درن با سیستم تخلیه باز یا درن پاسیو
این نوع درن به کیسه ای برای جمع آوری ارتباط ندارد و مستقیما با پانسمان جراحی در ارتباط است. از این نوع درن نیز برای خروج ترشحات و چرک ها و … از زخم های ناشی از جراحی استفاده می شود.
بنابراین تعویض مداوم پانسمان در استفاده از این نوع درن بسیار اهمیت می یابد و از ایجاد آلودگی ها که در استفاده از این نوع درن احتمال آن بسیار زیاد است، به مقدار قابل توجهی جلوگیری می کند.
درن با سیستم تخلیه باز، ترشحات را به گاز و پانسمان و یا نهایتا یک کیسه کوچک که روی پانسمان قرار می گیرد، انتقال می دهد. احتمال ایجاد عفونت در این نوع درن بیشتر از نوع سیستم تخلیه بسته آن است.
انواع درن با سیستم تخلیه باز
اگر می خواهید بدانید که در این دسته بندی انواع درن چیست ، باید بدانید که این نوع درن به دو دسته تقسیم می شود:
درن پن رز:
این نوع درن از یک لوله پلاستیکی تشکیل شده است که شکل مستطیلی دارد و درون بخشی از بدن قرار می گیرد که ترشحات و خونابه ها و هوای موجود در ناحیه آسیب دیده ناشی از جراحی را تخلیه کند.
در جراحی هایی که در ناحیه شکم به صورت عمیق انجام می شود، از این نوع درن استفاده می شود. لوله این نوع درن با بخیه های ثابت به یک کیسه به نام درناژ متصل می شود.
درن کاروگیت یا شیار دار:
درون این نوع درن شیارهایی وجود دارند که مانند ناودان بوده و از درون این شیارها ترشحات و هوا تخلیه می شوند و به پانسمان یا کیسه ای کوچک که قابلیت اندازه گیری ترشحات نیز توسط آن وجود ندارد، انتقال می یابند.
از درن هایی با سیستم تخلیه باز برای ترشحات غیر فعالی مانند خون چرک و غیره استفاده می شود و به هیچ محفظه ای اتصال نداشته و ترشحات به پانسمان انتقال می یابند و در صورت تعویض نکردن مداوم و منظم پانسمان، امکان ابتلا به عفونت نسبت به نوع بسته بیشتر است.
درن سیلاستیک یا پلاستیک
با توجه به نوع جنس درن، یک دسته بندی تحت عنوان درن سیلاستیک و پلاستیک وجود دارد. نوع اول این درن ها که سیلاستیک هستند، بسیار با بافت بدن سازگارند و وجود آن ها هیچ حساسیتی را در بدن فرد به وجود نمی آورد و به عبارت بهتر می توان گفت درن هایی از این نوع بی نقص هستند و واکنش بدن نسبت به آن ها حداقل است.
در مقابل آن ها درن های پلاستیکی هستند که معمولا به صورت لوله ای هستند و ارزان تر از درن های سیلاستیکی هستند. تشخیص استفاده از درن ها به عهده دکتر سلیمی است.
جنس نوع غیر فعال و بسته درن چیست ؟
جنس درن های غیر فعال که معمولا با سیستم بسته برای بهترین عملکرد همراه هستند، از نوعی ماده به نام لاتکس تشکیل شده است. لاتکس یک نوع لاستیک با 40 درصد ماده لاستیکی و 55 درصد آب است که به علت وجود آب نرم است و در ساخت بسیاری از وسایل پلاستیکی که انعطاف آن ها اهمیت بسیاری دارد، مصرف می شود.
برخی درن ها نیز از پلی پروپیلن ساخته شده اند که نوعی ماده منعطف است و بعد از هر گونه فشاری به حالت اولیه خود باز می گردد و یک انتخاب مناسب برای ساخت درن ها به شمار می رود.
نام دیگر این نوع ماده، لاستیک سیلاستیک است که با بافت بدن انسان نیز بسیار سازگار است و استفاده از آن در بدن انسان ایجاد حساسیت نمی کند.
از این جنس درن ها در دامپزشکی نیز استفاده می شود. درن ها معمولا نرم و لوله ای شکل و انعطاف پذیرند و به صورتی هستند که در صورت ایجاد فشار محل عبور ترشحات، مسدود نمی شود و دوباره لوله ها به حالت اولیه خود باز می گردند.
برخی درن ها نیز از لوله هایی پلاستیکی که در بیمارستان ها بسیار به چشم می خورند، ساخته می شوند. برخی از درن ها نیز از سیلیکون که شامل سیلیکون و اکسیژن است و با کربن و هیدروژن و … ترکیب می شود، ساخته می شوند و در مقابل حرارت نیز آسیب نمی بینند. برخی درن ها نیز از پلی وینیل کلراید ساخته می شوند. این نوع ماده انعطاف پذیر است و معمولا ارزان قیمت است.
جنس درن بسیار حائز اهمیت است
جنس درن بسیار حائز اهمیت است زیرا بدن انسان با هر نوع ماده ای سازگار نیست و در کنار منعطف بودن و محکم بودن و بسیاری از عوامل دیگر برای ساخت درن، باید سازگار بودن نوع جنس آن با بدن نیز بررسی شود.
هر بدنی ممکن است به یک نوع درن حساسیت نشان دهد و نباید برای همه بیماران از یک نوع درن استفاده شود و در صورت مشاهده هر گونه واکنشی از سمت بدن باید درن تغییر کند. معمولا درن های ساخته شده از جنس پلی اتیلن و سیلاستیک حساسیت کمتری از سمت بدن را به همراه دارند.
درن های معروف در زمینه پزشکی
درن های معروفی در زمینه پزشکی وجود دارند که دکتر سلیمی بنا به تشخیص خود با توجه به شرایط بیمار و نوع عمل صورت گرفته از آن ها استفاده می کند. مهم ترین نوع درن عبارتند از:
درن هموواگ که معمولا برای جراحی های مغز و اعصاب، جراحی های ارتوپدی با خونریزی بالا و ماستکتومی از این نوع درن استفاده می شود. 2. درن تیوب که معمولا در جراحی های قفسه سینه مورد استفاده قرار می گیرد. 3. درن کاروگیت در جراحی هایی که داخل حفره شکمی صورت می گیرد استفاده می شود.
در عمل های لاغری در ناحیه شکم نیز از این نوع درن استفاده می شود
در عمل های لاغری در ناحیه شکم نیز از این نوع درن استفاده می شود و همچنین برای جراحی در ناحیه کیسه صفرا، مثانه و کلیه و … نیز مورد استفاده قرار می گیرد. 4. درن پن رز نیز یکی از درن های معروف در علم پزشکی است و آن نیز برای جراحی های شکمی اغلب مورد استفاده قرار می گیرد. 5. درن تی تیوب معمولا برای کله سیستکتومی مورد استفاده قرار می گیرد.
درن های هموواگ که برای جراحی های ارتوپدی و اعصاب و ماستکتومی مورد استفاده قرار می گیرند، معمولا در دسته درن هایی با سیستم فعال قرار می گیرند.
همچنین چست تیوب ها نیز که برای جراحی های ناحیه سینه استفاده می شوند، فعالند. درن های شیاردار یا کاروگیت و درن های پن روز که معمولا اختصاص به استفاده در جراحی های ناحیه شکم دارند، جزو درن ها با سیستم غیر فعال محسوب می شوند که فقط با تشخیص دکتر سلیمی قابل استفاده است.
درن هموواگ:
این نوع درن حالت دایره ای شکل دارد و به سمت خارجی لوله درن متصل است. از این نوع درن بیشتر در اتاق عمل استفاده می شود و عملکردی مشابه ساکشن دارد و خونابه ها و ترشحات ناشی از عمل را از طریق این نوع درن خارج می کنند. برای اتصال لوله درن ممکن است از چند بخیه نیز استفاده شود.
ابتدا این کیسه دایره ای شکل، مسطح و خالی است و با جمع شدن ترشحات درون آن، حجم آن افزایش می یابد. این نوع درن دارای یک لوله تخلیه نیز می باشد که با افزایش میزان ترشح درون کیسه می توان انتهای لوله را باز کرده و ترشحات را تخلیه کرد.
درون این نوع درن از فنرهایی استفاده شده است که با حالت جمع شدن و پرشی دارند
درون این نوع درن از فنرهایی استفاده شده است که با حالت جمع شدن و پرشی که دارند، مکش لازم را برای خارج کردن ترشحات فراهم می سازند. حالت جمع شدن این نوع درن نیز آکاردئونی بوده و به صورت دایره های روی هم جمع می شود و باز با پر کردن این دایره ها از هم فاصله می یابند و حالت استوانه پیدا می کنند.
بعد از سپری کردن دوران نقاهت و هنگامی که به تشخیص دکتر سلیمی دیگر نیاز به وجود درن نبود، درن به صورت سرپایی توسط پزشک خارج می گردد و بعد از آن نیز برای باز نماندن محل ورود درن چند بخیه زده می شود و بعد از چند روز پانسمان بهبودی صورت می گیرد.
درن هموواگ از مواد مدیکال ساخته شده است
درن هموواگ از مواد مدیکال ساخته شده و به علت در ارتباط بودن آن در بدن، سعی شده تا از جنسی باشد که برای بدن ایجاد حساسیت و عفونت نکند و کاملا استریل باشد. درن های هموواگ معمولا دارای میلی لیتر ظرفیتند و دارای اتصالاتی شامل تیوب مکش، اتصال دهنده ها، سوزن های خمیده و … هستند.
جنس تیوپ از پی وی سی بوده که هم قیمت مناسب تری دارد و هم ایجاد حساسیت و سم در بدن نمی کند و موجب ایجاد تب نیز نمی شود. مشاهده آن با رادیولوژی امکانپذیر است و می توان با آن از قرارگیری صحیح آن اطمینان حاصل کرد.
درن هموواگ با گاز اتیلن اکساید استریل می شود و در سایزهای مختلفی تولید می شود و سوزن آن نیز در سایزهای گوناگون در بازار موجود است و در دو نوع تک سوزنه و دو سوزنه وجود دارد.
درن کاروگیت:
به این نوع درن، کرکره ای نیز گفته می شود و از جنس پلاستیک نرم و قابل انعطاف است و معمولا بعد عمل جراحی در بدن قرار داده می شود. جنس آن معمولا از سیلیکون است.
بعد از وارد کردن لوله، اتصال آن به بدن توسط سنجاق های استریل صورت می گیرد تا بر اثر جابجایی، ترشحات به بیرون از لوله وارد نشوند و باعث عفونت ناحیه جراحی شده نشوند.
درن کاروگیت از درن های پاسیو است و با ایجاد خلا، یک فشار منفی ایجاد می کند تا ترشحات به بیرون کشیده شوند. میزان ترشحات خروجی توسط این نوع درن معمولا مقدار ثابتی نیست و تحت عوامل مختلفی مانند راه رفتن، فعالیت داشتن، سرفه کردن و … مقدار ترشحات خروجی افزایش می یابند.
درن در بهبودی سریع زخم موثر است به شرطی که پانسمان آن مداوم تعویض شود و از ایجاد آلودگی های جدید جلوگیری شود.
این نوع درن قابلیت کشش به سمت بیرون به مرور زمان برای کاهش درد دارد و به مرور با کاهش میزان ترشحات روزانه، مقداری از لوله درن خارج می شود تا هنگامی که ترشحات به طور کامل خارج شود و درن نیز از بدن جدا شود. این نوع درن با اشعه ایکس قابل مشاهده است و نسبت به نوع پن رز از عملکرد بهتری برخوردار است.
درن تی تیوب:
این نوع درن به شکل T است و جنس آن پی وی سی بوده و نسبت به پیچ خوردگی مقاوم است. در جراحی های ناحیه شکم گاها از این نوع درن استفاده می شود و معمولا یک هفته تا ده روز به بدن متصل می ماند.
درن پن رز:
این نوع درن دارای لوله پلاستیکی است که منعطف بوده و در برابر فشار مقاوم است و در برخی جراحی ها برای خروج ترشحات قرار می گیرد و ممکن است باندی نیز در آن قرار گیرد.
درن جکسون:
این نوع درن دارای سیستم بسته و فعال است و بر اساس خلا که در آن به وجود می آید، ترشحات به بیرون کشیده می شوند. این درن از اتصال یک لوله پلاستیکی به یک حباب تشکیل شده است که ترشحات از طریق لوله خارج شده و در حباب بیرونی جمع می شوند.
این حباب قابلیت جداسازی از لوله را داشته و یک منفذ قابل پوشش برای خروج و تخلیه ترشحات از درون خود دارد. پس از تخلیه حباب توسط فرد تخلیه کننده، به سمت بیرون فشرده می شود تا هیچ هوایی درون آن باقی نماند و دوباره حباب به لوله متصل می شود. این حباب دارای خلا بوده و عملکردی مانند ساکشن را ایفا می کند و ترشحات را از داخل بدن خارج می کند.
نکته ای که در استفاده از این نوع درن وجود دارد، این است که باید هنگامی که نیمی از حباب از ترشحات پر شد، تخلیه صورت گیرد تا تجمع ترشحات و سنگین شدن حباب باعث فشار وارد شدن به لوله درن نشده و از بدن خارج نگردد یا کشیده نشود.
محل قرارگیری درن ها
نحوه و محل قرارگیری درن ها بسیار مهم است و محل دقیق آن باید توسط دکتر سلیمی تعیین شود. این محل معمولا در نزدیکی محل جراحی و زخم تعیین می شود.
معمولا تعبیه درن نیز با توجه به نوع عمل در انتهای عمل قرار داده می شود تا ترشحات ناشی از جراحی در آن قسمت از بدن را تخلیه کند و آلودگی را کاهش دهد.
ابتدا یک وسیله بافت بدن را به مقدار کافی برای ورود درن برش می دهد و سپس درن وارد بدن می شود. در صورت نیاز، بعد از اطمینان از ورود درن به میزان کافی به داخل بدن، اطراف آن با بخیه یا سنجاق استریل مخصوص به پوست محکم می شود و ثابت می شود. در محل ورود، گاز استریل قرار داده شده و پانسمان صورت می گیرد تا آلودگی ها از طریق آن وارد بدن نشوند.
اهداف کارگزاری درن چیست ؟
ایجاد یک محل تخلیه برای جلوگیری از تجمع ترشحات، خونابه ها، چرک ها و سایر عواملی که باعث تجمع آلودگی و عفونت در محل جراحی شده می شود.
در برخی جراحی ها بعد از بخیه زدن، با گذشت زمان یک فضای مرده ایجاد می شود و حفره های هوایی تشکیل می شود. وجود درن از به وجود آمدن این حفره های هوایی جلوگیری می کند.
بعد از انجام برخی از عمل ها در ناحیه ای که تحت جراحی قرار گرفته شده است، عفونت هایی اتفاق می افتد
بعد از انجام برخی از عمل ها در ناحیه ای که تحت جراحی قرار گرفته شده است، عفونت هایی اتفاق می افتد که علت آن نامعلوم بوده و با استفاده از درن ها و تخلیه بخشی از عفونت می توان آن را نمونه گیری کرده و تحت آزمایش قرار داد. سپس با مشخص شدن علت عفونت برای رفع آن با داروهای مختلف طبق تشخیص دکتر سلیمی عمل کرد.
در برخی از جراحی ها بعد از بخیه زدن ممکن است در لبه های محل برش خورده، نکروزهایی روی دهد که با وجود درن از ایجاد آن پیشگیری می شود.
با تخلیه عفونت های احتمالی، حفره ها و خونابه ها از محل جراحی شده، درد ناشی از عمل به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
با خروج ترشحات، میزان ابتلا به آلودگی به شدت کاهش می یابد.
آثار ناشی از زخم در ناحیه عمل با وجود درن کمتر نمایان خواهد شد.
هماتوم و سرم با استفاده از درن بعد از انجام عمل جراحی به میزان کمتری روی می دهد.
نقش لوله های پلاستیکی درن چیست؟
یک سر لوله های پلاستیکی درن وارد بدن بیمار شده و سر دیگر آن یا به پانسمان یا به یک محفظه متصل است و راه خروج ترشحات، خونابه ها و هوا درون زخم به بیرون را فراهم می کند.
این لوله ها مهم ترین نقش را در درن ایفا می کنند و در صورتی که وجود نداشته باشند، ترشحات در ناحیه مورد نظر در زیر پوست و بافت بدن تجمع می یابند و درد زیادی را به همراه دارند و با ایجاد عفونت ناشی از آلودگی، روند بهبود زخم را نیز کاهش داده و ممکن است عوارض دیگری را نیز به همراه داشته باشند و عفونت های خطرناکی را رقم بزنند.
این نقش در عمل های استخوان، مغز و اعصاب و عمل های ناحیه قفسه سینه بسیار به چشم می خورد و در صورت نبودن، ممکن است جان بیمار در معرض خطر قرار بگیرد.
در عمل های بسیاری از این لوله های پلاستیکی استفاده می شود. مثلا در عمل هایی برای سرطان سینه به علت نزدیکی آن به زیر بغل و غدد آن، میزان ترشحات به علت وجود آب افزایش می یابد
و در صورت عدم تخلیه می تواند درد بیمار را افزایش دهد و آلودگی های جدیدی را به همراه داشته باشد که موجب کند شدن روند بهبودی بیمار می شود.
نکات مهم در ارتباط با درن چیست ؟
برای افرادی که برای بهبودی سریع آن ها با توجه به نوع جراحی، شرایط و وضعیت بدن با تشخیص دکتر سلیمی انواع درن ها قرار می گیرد، باید نکاتی را رعایت کنند تا دچار مشکلات ناشی از قرارگیری درن نشوند.
مدت زمان قرارگیری درن:
درن ها به دلیل جنسی که دارند، نباید مدت زمان طولانی درون بدن قرار بگیرند. باید مدت زمان استفاده از آن با توجه به شرایط بیمار و نوع درن و میزان ترشحات خروجی از زخم توسط دکتر سلیمی مشخص شود و در مدت زمان استفاده از آن زیاده روی صورت نگیرد
زیرا هر جسم خارجی که مدت زمانی را در بدن سپری کند، در صورتی که نیاز به حضور آن نباشد، بدن شروع به ابراز واکنش و حساسیت نسبت به آن خواهد کرد و سیستم ایمنی بدن انسان به آن واکنش نشان خواهد داد و علیه آن اقدام خواهد کرد.
تعویض منظم پانسمان:
با توجه به نوع درن و میزان ترشحات خروجی به وسیله آن، زمان های منظمی برای تعویض پانسمان برای جلوگیری از ه آمدن عفونت و ایجاد آلودگی تعیین می گردد.
به خصوص در درن هایی با سیستم باز، رعایت این زمان ها به شدت ضروری است و باید پانسمان بعد از هر بار خروج ترشح عوض شود تا ماندگار شدن آن باعث ایجاد عارضه های دیگر نشود و از خروج باقی ترشحات جلوگیری نکند. این تعویض پانسمان ها حتی بعد از جداسازی درن نیز باید ادامه پیدا کند.
ضدعفونی کردن ناحیه اتصال درن:
درن محل خروج عفونت ها، خونابه ها، ترشحات داخل زخم ها و برش های ناشی از جراحی است و به همین دلیل ماندگار شدن آن ها حتی بیرون از بدن مشکلاتی را به همراه دارد که باید به طور مداوم تحت عفونت زدایی قرار گیرد.
به همین منظور می توان از سرم های شست و شو استفاده کرد. استفاده از بتادین و … ممکن است موجب التهاب و تحریک ناحیه زخم شود و به همین دلیل دیگر برای ضد عفونی کردن زخم، استفاده از آن ها توصیه نمی شود.
زدن بخیه بعد از خروج درن:
بعضی اوقات به دلیل سهل انگاری ممکن است بعد از خروج درن تصور شود که نیازی به بخیه زدن ناحیه خروجی درن نیست یا انجام آن صورت نگیرد.
این کار موجب باز ماندن ناحیه قرارگیری درن بعد از خروج آن شده و انواع آلودگی ها، راه ورود به ناحیه آسیب دیده را پیدا می کنند و عوارض جدیدی برای فرد به همراه دارد. به همین دلیل باید به محض خروج درن از بدن، آن ناحیه تحت شست و شو با سرم قرار گرفته و بعد بخیه زده شود.
توجه به باقی نماندن ماده در بدن:
ممکن است به دلیل فشار بر اثر چسبندگی درن به بافت بدن و یا تجمع ترشحات خارج شده در دور درن، هنگام خارج سازی درن، بخشی از آن جدا شده و درون زخم باقی بماند. به همین دلیل توصیه می شود که حتما بعد از خارج سازی درن دقت شود تا هیچ ماده اضافی درون بدن باقی نماند تا به مرور ایجاد عفونت نکند.
چک کردن منظم درن:
پرستار باید هر چند ساعت محل درن را بررسی کند و آن را تحت شست و شو قرار دهد. همچنین میزان ترشحات خارج شده، رنگ ترشحات، افزایش یا کاهش حجم ترشحات خارج شده، روشن یا تیره بودن ترشحات، انسداد لوله متصل به درن، جمع شدن ترشحات زیر پوست در ناحیه قرارگیری درن و بسیاری از موارد دیگر را نظارت کند تا از هر گونه آسیب احتمالی جلوگیری شود.
مراقبت از درن چیست ؟
معمولا درن ها پس از جراحی در بدن قرار می گیرند و در دوران نقاهتی که در بیمارستان می گذرانند، بعد از خروج ترشحات، خونابه ها و هوا از داخل زخم با کاهش میزان آن ها برداشته شده و محل مورد نظر بخیه زده شده و پانسمان می شوند.
اما ممکن است در مواردی در دورانی که بیمار در بیمارستان سپری می کند، این ترشحات کاهش نیافته و بیمار همراه با درنی که در بدن او قرار گرفته است، مرخص شود. در این صورت باید به نکاتی که در زمان بیمارستان توسط پرستار بررسی می شده است، توجه شود.
وجود درن مانع از استحمام نمی شود و با رعایت احتیاط می توانید استحمام خود را انجام داده و بعد از آن محل قرارگیری درن را با سرم شست و شو دهید و با گاز استریل خشک کنید.
در صورت امکان می توانید با یک گیره که مانع خروج ترشحات نشود، بخشی از درن را به قسمتی از لباس خود اتصال دهید تا بر اثر کشیدگی درن، از بدن خارج نشود.
باید به طور مداوم و منظم میزان ترشحات خروجی از بدن خود را بررسی کنید
باید به طور مداوم و منظم میزان ترشحات خروجی از بدن خود را بررسی کنید تا در صورت افزایش مقدار آن، به دکتر سلیمی اطلاع داده و دستورات لازم را انجام دهید.
قرار دادن کیسه درن در پایین تر از سطح بدن می تواند باعث تاثیرگذاری بیشتر نیروی جاذبه بر آن شده و عفونت ها راحت تر از بدن خارج می شوند.
زخم ناشی از درن یک روز کامل طول می کشد تا بسته شود. به همین علت باید روز بعد از خروج درن را با پانسمان سپری کنید تا آلودگی در محل آن اتفاق نیفتد.
معمولا ترشحات خروجی زرد رنگ هستند و رنگشان نیز روشن است یا به مرور زمان روشن تر می شود. در صورت دیده شدن خون یا تیره شدن ترشحات، نتایج را به پزشک خود اطلاع دهید.
حذف درن چیست ؟
درن ها بعد از اتمام عمل جراحی برای خروج ترشحات، خونابه ها و هوای موجود در ناحیه زخم داخل بدن قرار داده می شوند و بعد از تخلیه این مواد و هنگام خروج 25 میلی لیتر ترشحات باید از بدن جدا گردد تا از ایجاد آلودگی و حساسیت جلوگیری شود.
یک روشی که در استفاده از درن ها از آن استفاده می شود، کوتاه کردن دو سانتیمتر از درن در هر روز است تا محلی که درن به آن متصل است، به مرور بهبود یابد.
معمولا درن ها به مدت یک هفته بعد از انجام عمل در ناحیه تحت عمل و بخیه زده قرار دارند تا هر گونه ترشحی را از بدن خارج کنند تا آلودگی به وجود نیاید.
برای خروج درن نیز ذکر شرایطی ضروری است.
خروج درن از بدن ممکن است با کمی ناراحتی همراه باشد
خروج درن از بدن ممکن است با کمی ناراحتی همراه باشد که در صورت تجمع مقداری عفونت در ناحیه اتصال درن یا خشک شدن آن، ممکن است این درد بیشتر نیز باشد. بنابراین هنگام خروج آن باید پرستار و بیمار با هم همکاری کنند تا این ناراحتی را به حداقل ممکن برسانید.
می توان قبل از جداسازی درن از مسکن ها برای کاهش درد ناشی از جداسازی آن استفاده کرد.
انجام پانسمان بعد از جدایی درن از بدن برای کاهش میزان عفونت و ورود آلودگی ضروری است.
بعد از جداسازی درن از بدن، بخیه زدن توصیه می گردد تا راه ورود آلودگی ها به داخل بافت بدن بسته شود.
تا زمانی که میزان خروج ترشحات به حداقل ممکن نرسیده است، از حذف درن خودداری شود تا تجمع ترشحات و ایجاد آلودگی در بافت بدن صورت نگیرد.
از نگهداری درن به صورت دراز مدت خودداری شود زیرا بعد از چند روز، بدن انسان مانند یک جسم خارجی به مقابله با درن می پردازد و ممکن است درد و ناراحتی و عفونت هایی را به همراه داشته باشد.
معایب استفاده از درن چیست؟
در کنار فایده ای که درن در خروج ترشحات، خونابه ها و هوا از بدن دارد، از نظر برخی از پزشکان ممکن است معایبی نیز در استفاده از آن وجود داشته باشد.
ممکن است در ناحیه اتصال درن به بدن، برای بیمار همراه با درد باشد و هنگامی که بر اثر بی احتیاطی کششی اتفاق بیفتد و درن به بیرون کشیده شود این درد چند برابر شود و ناحیه زخم را با آسیب مواجه کند.
با قرارگیری در دوران حضور شما در بیمارستان به دلیل بررسی هایی که باید روی آن صورت بگیرد، طولانی تر می شود.
با قرارگیری درن به ویژه در ناحیه زیر بغل یا گردن، حرکات بدنی شما محدود شده و می تواند انجام فعالیت های روزانه شما را با محدودیت هایی مواجه سازد.
در صورت ماندگاری بیش از حد نیاز درن، در بدن شما ممکن است با عفونت های خاص خود همراه باشد.
وجود درن به عنوان یک جسم خارجی در بدن شما ممکن است با واکنش هایی از سوی بدن شما همراه باشد.
ممکن است به جنس درن حساسیت داشته باشید و با استفاده از آن ناحیه زخم ملتهب شود.
اندازه درن ممکن است بیش از حد نیاز بزرگ باشد
اندازه درن ممکن است بیش از حد نیاز بزرگ باشد و باعث آسیب به احشا و عروق بدن شده و خونریزی هایی بر اثر قرار دادن آن اتفاق بیفتد که این یکی از بزرگترین معایب درن ها است.
درن ها نباید در ناحیه های حساس بدن قرار بگیرند. زیرا ممکن است هنگام انتقال ترشحات به بیرون از بدن، نشت صورت بگیرد و در بخش های دیگر بدن نیز ایجاد آلودگی کنند و آسیب های جدی به اعضای بدن بزنند.
یکی از موضوعات مهم در استفاده از درن ها هموپریتوئن است. وجود درن از بروز این عارضه انسان را آگاه می کند اما خود درن نیز می تواند ایجاد کننده این عارضه باشد.
هموپریتوئن معمولا بعد از عمل جراحی اتفاق می افتد و بسیار خطرناک و کشنده است
هموپریتوئن معمولا بعد از عمل جراحی اتفاق می افتد و بسیار خطرناک و کشنده است. علائم این عارضه نیز کاهش فشار خون، کاهش ادرار و منقبض شدن عروق محیطی است و خونریزی نیز ممکن است مشاهده شود.
این علائم بین 4 الی 6 ساعت بعد از قرار دادن درن مشاهده نمی شود و بعد از آن رویت می شود. به همین دلیل باید به طور مداوم بعد از قرار دادن درن مراقبت صورت گیرد تا در صورت بروز، سریعا درمان صورت گیرد.
در غیر این صورت ممکن است جان بیمار به خطر بیفتد. اگر خونریزی ادامه پیدا کند، شکم بیمار بسیار بزرگ می شود و باید سریعا با تزریق مایع، حجم مایع داخل عروق را زیاد کرد و اگر تغییرات مثبتی در راستای بهبودی در بیمار مشاهده نشد، باید سریعا جراحی صورت بگیرد و با تخلیه خون های لخته شده، خونریزی را نیز متوقف کرد.
درن در جراحی های لاغری
در بیشتر جراحی های لاغری از درن ها برای خروج خون و ترشحات لنفاوی ناحیه شکم و معده استفاده می شود. تشخیص این که وجود درن لازم است یا خیر، بر عهده دکتر سلیمی است و وجود آن دلیلی بر کیفیت عمل انجام شده نیست.
افراد کمی هستند که پس از جراحی لاغری به وجود درن نیاز دارند. برای اکثر افرادی که نیاز به درن دارند نیز تا هنگامی که در بیمارستان بعد از عمل بستری هستند، از درن استفاده می شود و هنگام ترخیص، درن از بدن بیمار جدا می شود.
برای برخی از افراد نیز به تشخیص پزشک، درن جدا نشده و در اولین ویزیت یا در روز معینی بیمار دوباره به بیمارستان مراجعه کرده و درن جدا می شود.
درن های مورد استفاده در جراحی های لاغری به دو دسته باز و بسته تقسیم می شوند
درن های مورد استفاده در جراحی های لاغری به دو دسته باز و بسته تقسیم می شوند. در نوع باز آن همان طور که در قسمت های قبلی گفته شد، یک سر لوله پلاستیکی در وارد بدن شده و سر دیگر آن به پانسمان متصل می شود که نیاز به تعویض پانسمان به صورت مداوم دارد و احتمال به وجود آمدن عفونت بیشتر است.
در نوع بسته آن، سر لوله پلاستیکی که خارج از بدن قرار دارد، به یک بطری یا کیسه متصل است که ترشحات خارج شده از بدن آنجا جمع آوری شده و قابلیت اندازه گیری و نمونه گیری و انجام آزمایش روی آن نیز مهیا است و در زمان مشخص تخلیه کیسه یا بطری صورت می گیرد و امکان ابتلا به عفونت ها و آلودگی کمتر است.
به همین دلیل استفاده از این نوع درن توصیه می شود. همچنین درن ها در این بخش نیز به دو دسته فعال با قابلیت مکش ترشحات به سمت بیرون و غیر فعال با عملکرد بر اساس جاذبه زمین تقسیم می شود.
معمولا 24 ساعت بعد از انجام عمل جراحی لاغری، درن باید خارج شود
معمولا 24 ساعت بعد از انجام عمل جراحی لاغری، درن باید خارج شود اما ممکن است بنا به تشخیص دکتر سلیمی به عنوان بهترین متخصص جراحی، برای جلوگیری از بروز عارضه مدت زمان بیشتری درن در بدن بیمار باقی بماند. بنابراین در صورتی که قرار باشد بیمار با درن ترخیص شود، باید کلیه روش های نگهداری و مراقبت از درن تا زمان جدا سازی به بیمار آموزش داده شود.
مراقبت از لوله های درن و جلوگیری از وارد کردن فشار زیاد به لوله های پلاستیکی آن و عدم کشیدن آن به سمت بیرون زیرا ممکن است باعث آسیب رسیدن به ناحیه زخم شود.
به دلیل آلوده بودن ترشحات خروجی از ناحیه درن باید به طور منظم این ترشحات خارج شوند. میزان ترشحات خروجی باید دائما اندازه گیری شوند تا در صورتی که افزایشی در مقدار آن صورت گرفت، سریعا به پزشک اطلاع داده شود.
پانسمان درن ها به طور منظم باید عوض شوند و از زدن داروها و پمادهایی که دکتر آن ها را تجویز نموده است، در اطراف درن خودداری شود.
برای استحمام بعد از جراحی لاغری در صورتی که درن دارید، می توانید از دکتر سلیمی راهنمایی بگیرید
برای استحمام بعد از جراحی لاغری در صورتی که درن دارید، می توانید از دکتر سلیمی راهنمایی بگیرید. شاید نباید آب به ناحیه اطراف درن برسد. اگر در ناحیه خروجی درن التهابی صورت گرفت و بیمار دچار تب شد یا در ناحیه خروجی درن خارش شدیدی احساس شد، باید سریعا فرد به پزشک مراجعه کند. زیرا ممکن است عفونتی در آن ناحیه به وجود آمده باشد.
درن باید به نحوی در خارج از بدن قرار گیرد که هنگام جابجایی و حرکت کردن بیمار، او را دچار اذیت نکند.
نحوه تخلیه درن و تعویض پانسمان هنگام ترخیص بیمار باید به خوبی به وی آموزش داده شود و همچنین اندازه گیری حجم ترشحات خارج شده نیز به وی آموزش داده شود.
هر روز باید محتویات خارج شده از بدن را هنگامی که درون کیسه است مشاهده کنید و رنگ و حجم آن را یادداشت کنید تا اطلاع بیابید که به مرور زمان میزان آن ها افزایش پیدا نکرده باشد.
اگر میزان ترشحات افزایش پیدا کرد، تماس با پزشک ضروری است
اگر میزان ترشحات افزایش پیدا کرد، تماس با پزشک ضروری است. زیرا ممکن است عفونت در ناحیه درن اتفاق افتاده باشد.
قرار دادن درن پایین تر از عضو جراحی شده می تواند عملکرد بهتری از آن را به همراه داشته باشد.
بعد از برداشتن درن، محل خروجی آن بخیه خواهد خورد و کار شما تقریبا دو روز مراقبت و پانسمان زخم است تا عفونتی صورت نگیرد و در این مدت زخم بسته خواهد شد.
تا زمانی که درن به بدن بیمار متصل است، باید پانسمان آن نیز به صورت مداوم عوض گردد.
دقت شود که هیچ انسدادی در لوله های درن صورت نگیرد.
برای تشخیص بهترین کلینیک درمان زخم پای دیابتی لطفا از صفحه کلینیک زخم پای دیابتی دیدن کنید.
هزینه درن چگونه است؟
معمولا گذاشتن درن هزینه چندانی به همراه ندارد و برخی بیمارستان ها آن را رایگان انجام می دهند. اما برخی بیمارستان ها به علت استفاده از درن هایی با سیستم تخلیه فعال، هزینه درن را از شما دریافت خواهند کرد.اما به طور کلی قراردادن آن معمولا با هزینه اضافی نسبت به عمل همراه نیست.
روش قرار دادن درن چگونه است؟
قرار دادن درن به سادگی امکانپذیر نیست و باید مراحلی برای انجام آن طی شود تا بیمار به حداقل درد برسد. ابتدا باید هنگام قرار دادن درن، بیمار مسکن دریافت کند زیرا بافت بدن او باید کمی برش بخورد و ممکن است با درد همراه باشد.
همچنین در هنگام قرار دادن درن باید ناحیه مورد نظر را تحت بی حسی موضعی قرار داد تا مقدار درد به حداقل برسد. برش کوچکی در ناحیه قرار دادن درن که پزشک آن را مشخص کرده است، داده می شود.
قبل آن نیز ممکن است یک سونوگرافی با توجه به نوع عمل صورت بگیرد تا بهترین مکان برای قرار دادن درن مشخص شود و به پزشک در قرار دادن جای مناسب کمک کند.
بعد از قرار دادن درن، درن به پوست بخیه زده می شود. بعد از بخیه زدن، برای کاهش آلودگی در ناحیه درن، پانسمان صورت می گیرد. همچنین گاهی ممکن است برای تایید مکان مناسب قرارگیری لوله درن در عمل های مهم، یک رادیولوژیست آن را بررسی کند.
اگر پزشک تشخیص دهد، باید آنتی بیوتیک نیز استفاده شود. هر درنی یک تا چهار روز بعد از عمل قابل استفاده است و بعد از آن ممکن است نیاز به تعویض داشته باشد.
استفاده از درن برای کودکان
در عمل های بسیاری نیاز است تا برای کودکان نیز از درن استفاده شود. کودکان به دلیل ترس و اضطراب بیشتری که نسبت به بزرگسالان دارند، باید قبل از قرار دادن درن آمادگی فکری پیدا کنند تا ترس آن ها کاهش یابد.
شما باید قبل از قرار دادن آن آمادگی فکری برای کودک فراهم کنید و مراحل کار را به صورت خلاصه برای کودک توضیح دهید و این کار را هنگامی انجام دهید که کودک فرصت کافی برای تفکر داشته باشد.
می توانید با گرفتن اسباب بازی ها و بازی های دلخواه کودک، حواس او را قبل قرار دادن درن یا هنگام انجام آن و بعد آن از درن مشغول سازید. همچنین می توانید با توضیح دادن روند عملکرد درن به صورت قابل فهم و همچنین روند انجام آن به صورت خلاصه ذهن او را آماده کنید.
آشنایی با دکتر سلیمی
آقای دکتر سلیمی یکی از متخصصان در زمینه جراحی عمومی هستند که در شهر تهران مشغول به فعالیتند. دکتر سلیمی تخصص لاپاراسکوپی پیشرفته نیز داشته و در زمینه عمل های جراحی به منظور لاغری نیز از مهارت و تخصص بالایی برخوردارند و عضو انجمن بین الملل جراحان چاقی نیز هستند.
مطب جناب دکتر سلیمی واقع در تهران، خیابان شریعتی، بالاتر از میرداماد، کوچه فلسفی، ساختمان پزشکان پرشین، طبقه سه واحد شش است و شما می توانید اگر ساکن تهران هستید یا تصمیم به مراجعه به یک دکتر حاذق برای انجام عمل خود را دارید، با شماره های 02126422860 و 02126422977 برای گرفتن نوبت و مراجعه تماس بگیرید
و از خدمات ایشان که شامل جراحی چاقی، جراحی لاغری، جراحی بای پس معده، جراحی اسلیو معده و جراحی مینی بای پس معده و … است، مطلع شده و بهره مند شوید. جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله عمل ساسی بای پس معده را مطالعه کنید.
همچنین می توانید در صورت نهایی شدن نوع عمل از ایشان راجع به این که درن چیست و در عمل شما مورد استفاده قرار می گیرد یا خیر، سوال کنید و راهنمایی های لازم را در ارتباط با عمل خود به دست آورید.
جمع بندی
در مقاله درن چیست ، سعی شد تا اطلاعاتی در رابطه با درن در اختیار شما قرار گیرد. همان طور که مطالعه کردید، درن یک راه برای خارج کردن ترشحات، خون، هوا و هر نوع ماده دیگری است که ماندگار شدن آن در محل جراحی می تواند عفونت های بسیاری را به همراه داشته باشد. همچنین موجب تورم در آن ناحیه و ایجاد دردهای شدید می شوند.
درن ها به همین منظور طراحی شده اند و معمولا از پی وی سی برای ساخت آن ها استفاده می شود زیرا در کنار مقرون به صرفه بودن آن، قابلیت انعطاف بیشتری نسبت به جنس های دیگر داشته و در برابر فشار خارجی مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند. همچنین با بدن انسان سازگاری بیشتری دارد.
درن ها انواع مختلفی دارند که شامل درن با سیستم تخلیه بسته، درن با سیستم تخلیه باز، درن با سیستم تخلیه فعال، درن با سیستم تخلیه غیر فعال، درن با نوع پلاستیک و درن با جنس سیلاستیک است. در مقاله درن چیست ، هر کدام از این نوع درن ها به طور کامل بررسی شد.
برخی از این درن ها بر اساس نیروی جاذبه عمل کرده و برخی از سیستم ها و روش هایی برای مکش ترشحات به خارج بدن استفاده می کنند. از انواع درن های مهم می توان درن هموواگ، درن کاروگیت، درن جیسون و پن رز را نام برد.
لطفا پس از مطالعه این مقاله، از پست ابدومینوپلاستی چیست دیدن کنید.
تشخیص پزشک
انتخاب قرار دادن یا ندادن درن، نوع درن، مدت زمان استفاده از درن، شیوه قرارگیری درن و … همگی با تشخیص پزشک انجام می شود و پرستاران یا خود فرد حق انتخاب تشخیص در این زمینه را ندارند.
زیرا هر چقدر استفاده از درن می تواند با مزایایی در راستای کاهش میزان آلودگی و عفونت همراه باشد، طولانی بودن مدت زمان قرارگیری آن یا بی توجهی در زمینه تعویض پانسمان آن و … می تواند منجر به آلودگی ها و عفونت های خطرناکی در ناحیه ای که تحت جراحی قرار گرفته است، شود.
بنابراین تشخیص قرار دادن آن باید توسط پزشکان متخصص انجام شود و یکی از دکترهای متخصص و با تجربه در زمینه جراحی ها به ویژه جراحی های لاغری، دکتر سلیمی هستند که می توانند بهترین تصمیم را در رابطه با مراقبت هایی که بعد از عمل لازم است انجام شود، مانند قرار دادن درن بگیرند.
شما می توانید در صورت نیاز به مراجعه به یک متخصص حاذق، به دکتر سلیمی مراجعه کرده و از دانش ایشان در زمینه جراحی ها و مراقبت های بعد از جراحی استفاده کنید. امیدواریم از خواندن مقاله درن چیست اطلاعات کافی در این زمینه را کسب کرده باشید.
اگر شما اسکن یزد هستید برای انجام عمل اسلیو معده در یزد پیشنهاد می کنیم از صفحه بهترین دکتر اسلیو معده در یزد دیدن کنید.
منبع:
