در این مقاله به این موضوع می پردازیم که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم ؟
یکی از شایع ترین اختلالات روده، سندروم روده تحریک پذیر می باشد.
این اختلال روده ای در زمره اختلالات مزمن می باشد که افراد ممکن است به مدت زمان زیادی حتی تا سال ها با این عارضه دست به گریبان باشند و نتوانند تشخیص بدهند که به این اختلال دچار شده اند.
شما می توانید جهت دریافت مشاوره رایگان اولیه توسط پزشک متخصص با شماره زیر در تماس باشید.
📞 09120174510 📞
مقدمه
قبل از چیز باید بدانید که سندروم روده تحریک پذیر با سندروم دامپینگ کاملا متفاوت است و در این زمینه می توانید مقاله سندروم دامپینگ چیست را مطالعه کنید.
همچنین مطالعه مقاله بسیار مهم لاپاراسکوپی روده بزرگ چیست را نیز به شما توصیه میکنیم.
چون علائم این عارضه شباهت زیادی به سایر اختلالات گوارشی و روده ای دارد. همچنین علائم سندروم روده تحریک پذیر شامل طیف گسترده ای از علائم مختلف می باشد که در هر فردی ممکن است تعدادی از این علائم مشاهده گردد.
در حالی که در فرد دیگری ممکن است این علائم وجود نداشته باشد وعلائم متفاوتی با شخص اول داشته باشد و درعین حال هر دو به عارضه سندروم روده تحریک پذیر دچار شده باشند.
بنابراین توجه به این نکته ضروری است که با توجه به این که عارضه سندروم روده تحریک پذیر دارای طیف وسیعی از علائم می باشد که با سایر بیماری های گوارشی (روده ای) مشابهت زیادی دارد، بهترین راهکار برای تشخیص عارضه سندروم روده تحریک پذیر مراجعه به پزشکان با تجربه و حاذقی مانند دکتر سلیمی می باشد.
چگونه و از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
با توجه به علائم سندروم روده تحریک پذیر، شما متوجه این موضوع خواهید شد. علائمی همچون:
- دل درد
- پر بودن معده
- گاز و نفخ
- گرفتگي شكم
- دل درد كلی
- حالت غيرعادی مدفوع
- عبور ترشحات
- حس فوريت يا تخليه ناتمام در اجابت
عناوین مقاله:
از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
چند نوع سندروم روده تحریک پذیرIBS) ) وجود دارد؟
علت مبتلا شدن افراد به عارضه سندروم روده تحریک پذیر چیست؟
آیا تفاوتی در میزان ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر در بین زنان و مردان وجود دارد؟
نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در زنان چیست؟
آیا کودکان نیز به سندروم روده تحریک پذیر دچار می شوند؟
آیا بین عارضه سندروم روده تحریک پذیر و سرطان روده بزرگ (کولون) ارتباطی وجود دارد؟
سندروم روده تحریک پذیر در چه بازه سنی بیشتر شایع می باشد؟
چه گروه هایی بیشتر در خطر ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر می باشند؟
دردهای شکمی ناشی از سندروم روده تحریک پذیر چه ویژگی هایی دارد؟
روش های درمان سندروم روده تحریک پذیر چگونه می باشد؟
دکتر سلیمی بهترین متخصص گوارش می باشد
دکتر سلیمی بهترین متخصص گوارش می باشد و می توانید از دکتر سلیمی در این خصوص اطلاعات کسب کنید که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
این عارضه تحت نام های دیگری مانند کولیت عصبی، اسپاسم روده بزرگ، کولون تحریک پذیر و کولیت مخاطی نیز شناخته می شود. مسئله دیگری که روند تشخیص عارضه سندروم روده تحریک پذیر را سخت تر می کند، این است که عارضه سندروم روده تحریک پذیر در افراد مختلف با شدت و مدت متفاوت بروز پیدا می کند.
علت ایجاد عارضه سندروم تحریک پذیر به طور کامل مشخص نمی باشد. همچنین عارضه سندروم روده تحریک پذیر می تواند در هر سنی بروز پیدا نماید.
اثر گذاری عارضه سندروم روده تحریک پذیر روی روده بزرگ (کولون) می باشد و عملکرد روده بزرگ را دچار اختلال می نماید. برآورد دقیقی از میزان شیوع این عارضه در دست نیست اما تحقیقات نشان داده است که تقریبا 15 درصد افراد جامعه در مقطعی از زندگی به عارضه سندورم روده تحریک پذیر مبتلا می گردند.
در این نوشتار سعی می کنیم به این پرسش که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ پاسخ مختصر و مناسبی ارائه نمائیم و به خوانندگان این مقاله کمک کنیم که با علائم عارضه سندروم روده تحریک پذیر آشنا شوند.
زیرا ممکن است علت اصلی مشکلات گوارشی که گاه و بیگاه خود یا نزدیکان آن ها به این نوع مشکلات دچار می شوند، باشد. ما را تا انتهای نوشتار از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ همراهی نمایید.
از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
همان گونه که دکتر سلیمی به عنوان یکی از بهترین پزشکان متخصص در حوزه بیماری های گوارشی عنوان می نماید: عارضه سندروم تحریک پذیر گستره وسیعی از علائم را دارا می باشد. به همین دلیل تشخیص این نوع عارضه به قطعیت کار بسیار دشواری می باشد.
همچنین شدت این نشانه ها در برخی افراد شدید و در برخی دیگر خفیف می باشد. از طرفی این نشانه ها ممکن است در دوره هایی از زندگی شدید و آزار دهنده باشد و در مقاطعی بسیار جزئی و خفیف باشند. تعدادی از شایع ترین علائمی که در عارضه سندروم تحریک پذیر مشاهده می گردند عبارتند از:
اسهال:
یکی از رایج ترین نشانه های عارضه سندروم روده تحریک پذیر، اسهال می باشد. این اسهال در مواردی به حدی شدید است که منجر به بیدار شدن مکرر فرد در هنگام خواب شبانه می گردد.
یبوست:
در حالی که در برخی از افراد عارضه سندروم روده تحریک پذیر منجر به بروز اسهال می شود، در برخی دیگر این عارضه منجر به بروز یبوست در فرد می گردد.
همچنین افراد مبتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر ممکن است دوره های اسهال و یبوست متناوب داشته باشند. بروز دوره های متناوب اسهال و یبوست یکی از آزاردهنده ترین نشانه های عارضه سندروم روده تحریک پذیر می باشد.
پیشنهاد می کنیم از سایر مطالب سایت اسلیو سرجری دیدن کنید.
گرفتگی و درد در ناحیه شکم:
این نوع درد شکمی به طور معمول در قسمت تحتانی و میانی شکم احساس می گردد که نشان می دهد این درد مربوط به حرکات روده بزرگ می باشد.
معمولا گرفتگی و درد شکم پس از مصرف مواد غذایی بیشتر احساس می شود و همچنین از شدت درد پس از دفع و تخلیه روده بزرگ تا حدی کاسته می شود.
درد شکمی و گرفتگی ناشی از سندروم روده تحریک پذیر به این صورت است که به صورت تناوبی باشد مثلا این درد ممکن است به مدت دو یا سه ساعت (یا حتی چند دقیقه) به طول بیانجامد سپس از بین برود و مجددا بروز نماید. معمولا این دردها و گرفتگی های شکمی در صورت شدید بودن، روند زندگی روزمره فرد را مختل می نماید.
چون این دردها و گرفتگی های ناشی از عارضه سندروم روده تحریک پذیر در مواردی ممکن است خواب و استراحت فرد را دچار اختلال نماید.
با ادامه مقاله از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ همراه شما هستیم.
مدفوع شل تر یا سفت تر از حد معمولی:
در حالت های خفیف عارضه سندروم روده تحریک پذیر، فرد ممکن است علائمی همچون اسهال شدید و یبوست شدید نداشته باشد ولی مدفوع وی از حالت عادی شل تر یا سفت تر باشد.
احساس نفخ شدید در شکم و افزایش میزان گاز روده
بزرگی و متورم شدن شکم:
تورم شکم ناشی از عارضه سندروم روده تحریک پذیر به گونه ای است که بیشتر در ناحیه جلویی شکم می باشد و معمولا ناحیه پهلو کمتر دچار تورم و بزرگی می گردد.
به همراه مدفوع بیماران مبتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر در هنگام تخلیه، مخاط سفید رنگ مشاهده می شود.
احساس تخلیه مکرر و مداوم:
معمولا بیماران مبتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر، به طور مداوم احساس تخلیه دائمی دارند.
یکی از علائمی که در عارضه سندروم روده تحریک پذیر مشاهده می گردد، این است که بیماران پس از انجام تخلیه احساس می کنند که تخلیه به صورت کامل انجام نپذیرفته است و مجددا نیاز به اجابت مزاج دارند.
به ادامه مبحث از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ توجه بفرمایید.
احساس تهوع و یا استفراغ و عدم تحمل غذا:
بیماران مبتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر ممکن است نسبت به مصرف بعضی از مواد غذایی، واکنش های آلرژیک داشته باشند و یا پس از مصرف آن حالت تهوع بگیرند و استفراغ نمایند.
این نوع حالت تهوع و استفراغ بی دلیل می باشد و ناشی از فاسد بودن مواد غذایی و یا هر مشکل غذایی دیگر مثل چرب بودن بیش از حد غذا نمی باشد.
احساس خستگی:
در بیماران مبتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر، چون حالت مزاجی وی به هم ریخته می باشد، از بهداشت خواب خوب و مناسب و همچنین استراحت کافی برخوردار نمی باشد. به همین دلیل معمولا در طول روز همواره احساس خستگی و کسالت می نمایند.
مضطرب بودن:
افراد مبتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر به دلیل عوارض و دردهای شکمی ناشی از این عارضه، همواره احساس اضطراب می نمایند و در مقابل این احساس اضطراب ناشی از عارضه سندروم روده تحریک پذیر، منجر به تشدید علائم این عارضه می گردد.
بنابراین بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر دچار یک دور باطل می گردند. از یک طرف افزایش اضطراب به خاطر داشتن این عارضه و این افزایش اضطراب خود وضعیت عارضه و علائم آن را بسیار بدتر و شدیدترمی نماید.
افسردگی:
برخی از نشانه های عارضه سندروم روده تحریک پذیر، باعث می شود که فرد در تعاملات اجتماعی خود دچار مشکل گردد. مشکل در تعاملات اجتماعی نیز عاملی برای ایجاد افسردگی میان افراد مبتلا به این عارضه می گردد.
ایجاد سوزش و انقباض در معده و روده (کولون) و سایرعضلات گوارشی و سوء هاضمه
درد کلی در بدن و به ویژه سردرد
تکرر ادراری:
افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر ممکن است در طول روز نیاز به دفع ادرار داشته باشد و تکرر ادراری نیز از جمله نشانه های سندورم روده تحریک پذیر می باشد.
از دست دادن وزن:
از آنجایی که دردهای شکمی ایجاد شده در اثر عارضه سندروم روده تحریک پذیر بیشتر در زمان غذا خوردن و مصرف مواد خوراکی ایجاد و یا تشدید می گردند، افراد مبتلا به این سندروم ممکن است برای پیشگیری از وقوع و یا تشدید دردهای شکمی، میزان مصرف مواد غذایی را کاهش دهند
و در نتیجه وزن آن ها کاهش پیدا کند و لاغر شوند. بنابراین لاغری و کاهش وزن نیز می تواند از نشانه های سندروم روده تحریک پذیر باشد.
بوی بد دهان
کم خونی (آنمی):
یکی از نشانه های ابتلای افراد به عارضه سندروم روده تحریک پذیر، کم خونی می باشد. البته باید به این نکته توجه داشت که کم خونی ایجاد شده در اثر این عارضه، از نوع کم خونی مربوط به کمبود میزان آهن در بدن می باشد.
همان گونه که عنوان گردید، نشانه های عارضه سندروم روده تحریک پذیر بسیار متنوع و زیاد می باشد. همین تعدد نشانه هایی که این عارضه دارد، فرآیند تشخیص این عارضه را بسیار مشکل نموده است.
در واقع بهترین و مطمئن ترین روش برای پاسخ به سوال از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ این است که به پزشکان متخصص با تجربه در حوزه بیماری های گوارشی مانند دکتر سلیمی به عنوان یکی از بهترین ها در این زمینه مراجعه نمائید.
متخصصان متبحری مانند دکتر سلیمی با اخذ شرح حال از بیماران و با بهره گیری از تجربه و مهارت تشخیصی خود پس از تشخیص عارضه سندروم روده تحریک پذیر و با در نظر گرفتن شرایط بیمار ( سن بیمار، جنسیت بیمار، سوابق ژنتیکی بیمار) و شدت عارضه، بهترین درمان را برای بیماران مبتلا به این عارضه به کار می برند.
در ادامه مقاله از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ به بررسی انواع این سندروم می پردازیم. با ما باشید.
چند نوع سندروم روده تحریک پذیرIBS وجود دارد؟
به خاطر نشانه های متنوع و فراوانی که سندروم روده تحریک پذیر دارد، طبقه بندی خاصی برای عارضه سندروم روده تحریک پذیر نمی توان در نظر گرفت.
اما بر اساس شایع ترین و رایج ترین نشانه هایی که این عارضه دارد، می توان چهار حالت مختلف برای این سندروم در نظر گرفت.
این نوع طبقه بندی شاید برای یافتن پاسخ این پرسش که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ کمک شایان توجهی نماید.
- سندروم روده تحریک پذیر که نشانه بارز آن یبوست می باشد که در اصطلاح به آن IBS-C می گویند.
- سندروم روده تحریک پذیر که نشانه بارز آن اسهال می باشد که در اصطلاح به آن IBS-D می گویند.
- سندروم روده تحریک پذیر که نشانه بارز آن دوره های متناوب اسهال و یبوست می باشد که در اصطلاح به آن IBS-M می گویند.
- سندروم روده تحریک پذیر که هیچ یک از نشانه های شایع ذکر شده در سه نوع قبلی را دارا نمی باشد و در اصطلاح به آن IBS-U (سندروم روده تحریک پذیر ناشناخته) می گویند.
- سندروم روده تحریک پذیر بعد از عفونت ( (PI-IBSکه به تازگی به طبقه بندی این نوع سندروم اضافه گردیده است. در این نوع از سندروم روده تحریک پذیر، همان گونه که از نام آن مشخص است، نشانه های سندروم پس از ایجاد یک عفونت نسبتا شدید در سیستم گوارشی بروز می یابد. عمده ترین نشانه سندروم روده تحریک پذیر ( (PI-IBSپس از عفونت، اسهال و استفراغ می باشد.
علت مبتلا شدن افراد به عارضه سندروم روده تحریک پذیر چیست؟
دلیل اصلی وقوع عارضه سندروم روده تحریک پذیر، به روشنی مشخص نیست و پاسخ به این سوال که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
بسیار سخت است. اما تحقیقات نشان داده است که احتمالا عارضه سندروم روده تحریک پذیر در اثر عوامل میکروبی در فرد ایجاد می گردد.
به غیر از عوامل میکروبی که ممکن است با ایجاد تداخل درکارکرد سیستم ایمنی بدن موجب نارسایی در عملکرد روده بزرگ و در نتیجه ابتلای فرد به سندروم روده تحریک پذیر گردد، پژوهش ها نشان داده است که عوامل دیگری نیز ممکن است در ایجاد عارضه سندروم روده تحریک پذیر موثر باشد و یا نشانه های آن را تشدید نماید. این عوامل عبارتند از:
رژیم غذایی:
داشتن یک برنامه غذایی سالم و حذف برخی از غذاها منجر به کاهش نشانه های آزار دهنده سندروم روده تحریک پذیر می گردد.
با وجود این که نمی توان علت ایجاد عارضه سندروم روده تحریک پذیر را به مصرف برخی از غذاها مرتبط نمود، ولی می توان با حذف و یا کنترل در مصرف برخی از مواد غذایی، به بهبود عارضه و یا حداقل به کاهش نشانه های آن کمک نمود.
رویدادهای استرس زا:
پژوهش ها به وضوح نشان داده است که زمانی که افراد با رویدادهای استرس آور در زندگی روزمره خود مواجه می گردند، مشکلات گوارشی در آن ها بروز می یابد.
در مورد سندروم روده تحریک پذیر نیز وضعیت به همین منوال می باشد. به گونه ای که درافراد مبتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر پس از مواجهه با رویدادهای استرس زا، علائم بیماری تشدید می یابد.
همچنین برخی از بیماران گزارش داده اند که اولین نشانه های سندروم روده تحریک پذیر پس از مواجهه با رویدادهای استرس زا در آن ها به وقوع پیوسته است.
به همین دلیل این عارضه در میان اشخاصی که از نظر روانشناختی در طبقه افراد مظطرب و استرسی قرار می گیرند، بیشتر دیده می شود.
وقوع نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در بین دانش آموزان در هنگام مواجهه با عوامل استرس آوری مانند امتحان، خود اثبات کننده نقش استرس در ایجاد و یا تشدید علائم عارضه سندروم روده تحریک پذیر می باشد. هرچقدر عامل استرس آور شدیدتر باشد، فرد نشانه های شدیدتری از خود بروز می دهد.
به گونه ای که نشانه های این عارضه هنگامی که در معرض رویدادهای بسیار استرس زایی مانند سوء استفاده جنسی قرار می گیرد، علائم به حدی شدید می گردد که زندگی روزمره فرد دچار اختلال جدی می گردد.
افراد مبتلا به بیماری روحی روانی افسردگی:
افراد مبتلا به افسردگی به دلیل داشتن اضطراب بیش از حد معمول، بیشتر مستعد ابتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر می باشند.
هورمون ها:
یکی از عواملی که در بروز نشانه های عارضه سندروم روده تحریک پذیر و یا تشدید علائم آن نقش دارد، ایجاد تغییرات هورمونی در بدن می باشد.
بیماری های عفونی:
بسیار پیش آمده است که افراد پس از ابتلا به بیماری های عفونی شدید با منشاء باکتریایی، ویروسی و یا انگلی نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در آن ها بروز یافته است.
ژنتیک:
تحقیقات نشان داده است که برخی افراد به صورت ژنتیکی بیشتر مستعد ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر می باشند.
نقص عملکرد در عضلات سیستم گوارشی:
سیستم گوارشی دارای عضلاتی است که به حرکت مواد غذایی درون آن کمک می کند. البته بیشترین تعداد عضلات در سیستم گوارش مربوط به روده می باشد.
انقباض این عضلات منجر به حرکت مواد غذایی در درون روده ها می گردد. زمانی که عضلات روده عملکرد درستی نداشته باشند، فرد دچار علائمی مانند اسهال و یبوست می گردد که ازنشانه های اصلی سندروم روده تحریک پذیر می باشد.
پزشکان با تجربه و کاردانی مانند دکتر سلیمی که از بهترین پزشکان متخصص در حوزه بیماری های گوارشی می باشد، معمولا برای تشخیص عارضه سندروم روده تحریک پذیر از تشخیص افتراقی استفاده می نمایند.
یعنی با انجام یک سری معاینات بالینی و آزمایشات مختلف، بیماری هایی که علائمی شبیه عارضه سندروم روده تحریک پذیر دارند را بررسی نموده و پس از حصول اطمینان از این که فرد به هیچ یک از این بیماری ها مبتلا نمی باشد، اطمینان حاصل می نمایند که شخص به سندروم روده تحریک پذیر مبتلا گردیده است.
بنابراین بهترین راه برای پاسخ به این پرسش که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ این است که با علائم این عارضه آشنا شده و پس از مشاهده این علائم، هر چه سریع تر به منظور تشخیص دقیق و درمان مناسب به پزشکان متبحر حوزه بیماری های گوارشی مانند دکتر سلیمی مراجعه نمائیم.
آیا تفاوتی در میزان ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر در بین زنان و مردان وجود دارد؟
همان گونه که دکتر سلیمی به عنوان یکی از بهترین پزشکان متخصص در حوزه بیماری های گوارشی در پاسخ به این پرسش که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
عنوان نموده است، افراد می توانند در هر سنی و در هر جنسیتی به عارضه سندروم روده تحریک پذیر دچار شوند. با این وجود، میزان شیوع سندروم روده تحریک پذیر در زنان بیشتر از مردان می باشد.
به گونه ای که برخی از پژوهش ها نشان داده است که زنان دو برابر بیشتر از مردان دچار عرضه سندروم روده تحریک پذیر می گردند. علت تفاوت در میزان ابتلای زنان و مردان شاید به علت تفاوت های هورمونی بین مردان و زنان باشد.
چون در زنان میزان تغییرات هورمونی بسیار بیشتر از مردان است. بنابراین امکان ایجاد سندروم روده تحریک پذیر در زنان بسیار بیشتر از مردان است.
تفاوت های هورمونی
به دلیل وجود همین تفاوت های هورمونی، احتمالا روده زنان نسبت به روده مردان حساسیت بیشتری نسبت به سندروم روده تحریک پذیر داشته باشد.
موضوع دیگری که می تواند تائید کننده این مسئله باشد که تفاوت در ابتلای مردان و زنان به سندروم روده تحریک پذیر به علت تفاوت های هورمونی بین آن ها می باشد، این است که زنان در دوران قاعدگی خود که تغییرا شدید هورمونی در آن ها اتفاق می افتد، بیشتر نشانه های سندروم روده تحریک پذیر را در خود مشاهده می نمایند.
همچنین پس از دورن یائسگی که تغییرات هورمونی زنان به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می کند، نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در آن ها کمتر بروز می نماید.
نظریه دیگری که درباره تفاوت میزان ابتلای زنان و مردان به سندروم روده تحریک پذیر ارائه گردیده است، این است که مردان بیشتر در معرض سندروم روده روده تحریک پذیر با نشانه های خفیف قرار می گیرند.
در حالی که بر خلاف مردان، زنان در معرض ابتلای به سندروم روده تحریک پذیر با نشانه های شدید قرار می گیرند. به همین دلیل مردان کمتر نسبت به زنان برای درمان این عارضه به پزشک مراجعه می نمایند.
نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در زنان چیست؟
بسیاری از بانوان سوال می کنند که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ یکی از راه هایی که می توانیم به کمک آن بفهیم که سندروم روده تحریک پذیر داریم، این است که از تفاوت های نشانه های این عارضه در بین زنان و مردان آگاهی پیدا کنیم.
دکتر سلیمی که از جمله بهترین و خوشنام ترین پزشکان متخصص در حوزه بیماری های گوارشی می باشد، عنوان می نماید که تفاوتی بین نشانه های سندروم روده تحریک پذیر میان مردان و زنان وجود ندارد و فقط میزان ابتلای زنان به این عارضه بیشتر از مردان می باشد.
همچنین شدت نشانه های این عارضه در زنان بیشتر از مردان است. تفاوت نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در زنان بیشتر مربوط به دوره های (چرخه ها) قاعدگی آنان می باشد.
به صورتی که در پیش از بروز قاعدگی و همچنین در طول دوره قاعدگی، معمولا دردهای ناحیه شکمی و پهلوها همراه با اسهال به عنوان نشانه های اصلی سندروم روده تحریک پذیر در زنان بروز پیدا می کند
و در دوره 14 روزه تخمک گذاری پس از اتمام قاعدگی، بیشترین نشانه هایی که در زنانی که به عارضه سندروم روده تحریک پذیر مبتلا می گردند، مشاهده می گردد؛ نفخ شکمی و یبوست می باشد.
بیشترین نشانه هایی که در زنان مبتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر با شدت بالاتری مشاهده می گردد، عبارتند از:
- خستگی و ضعف عضلانی
- بی خوابی و کاهش کیفیت خواب
- حساسیت های غذایی
- دردهای شدید ناحیه کمر و پهلوها
- احساس درد بیش از حد معمول در دوره قاعدگی
- گرفتگی عضلانی و کاهش توانایی حرکتی
لازم به ذکر است که معمولا زنانی که به عارضه سندروم روده تحریک پذیر مبتلا می باشند، میل جنسی آنان کاهش قابل توجهی پیدا می کند.
دلیل کاهش میل جنسی در زنان مبتلا به این عارضه این است که در هنگام انجام رابطه جنسی و نزدیکی، این زنان احساس درد شدیدی می کنند. به همین علت تمایل آن ها به داشتن رابطه جنسی و مقاربت بسیار کاهش پیدا می کند.
یکی از نشانه هایی که در زنان مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر بسیار مشاهده می گردد، احساس درد و گرفتگی شدید در ناحیه پهلوها می باشد.
علت درد و گرفتگی در پهلوها در عارضه سندروم روده تحریک پذیر
علت درد و گرفتگی در پهلوها در عارضه سندروم روده تحریک پذیر، عملکرد نامناسب روده ها در هضم و جذب مواد غذایی می باشد که این درد در ابتدا به صورت دل پیچه در نواحی نزدیک ناف و سپس به صورت درد و گرفتگی شدید در پهلوها احساس می گردد. در مواردی ممکن است این نوع درد با دردهای ناشی از کلیه ها و کیست تخمدان اشتباه شود.
تفاوت دردهای ناشی از عارضه سندروم روده تحریک پذیر و دردهای کلیوی و کیست های تخمدان این است که دردهای ناشی از IBS عموما پس از مصرف مواد غذایی افزایش یافته و پس از تخلیه و اجابت مزاج و یا تخلیه گاز کاهش می یابد.
در حالی که در دردهای ناشی از کلیه و کیست تخمدان، تخلیه گاز و اجابت مزاج یا مصرف مواد خوراکی، تاثیری در میزان کاهش یا افزایش درد ندارد.
همچنین دردهای نواحی پهلو در اثر عارضه سندروم روده تحریک پذیر، در مواقع تنش های عصبی و شرایط استرس آور شدیدتر می گردد.
آیا کودکان نیز به سندروم روده تحریک پذیر دچار می شوند؟
دکتر سلیمی به عنوان یکی از بهترین پزشکان متخصص شهر تهران به ویژه در زمینه مشکلات گوارشی معتقد است که سندروم روده تحریک پذیر در تمامی سنین وجود دارد و محدود به دوره زمانی خاصی از سن فرد نمی باشد.
بنابراین کودکان نیز ممکن است به عارضه سندروم روده تحریک پذیر دچار شوند. حال این پرسش در مورد کودکان مطرح می گردد که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
در پاسخ به این پرسش باید به ذکر این مطلب بپردازیم که بنا بر نظر پزشکان متخصص و مجرب در حوزه اختلالات گوارش مانند دکتر سلیمی، متاسفانه میزان شیوع سندروم روده تحریک پذیر در بین کودکان به ویژه در زمان های تحت شرایط استرس زای شدید مانند روزهای اولیه رفتن به مدرسه و زمان های برگزاری امتحانات و ارزشیابی های آموزشی، بسیار زیاد می باشد.
در مواقعی که والدین کودکان برای تربیت و یا پیشرفت تحصیلی آن ها استرس زیادی به کودکان خود وارد می آورند، این عارضه با نشانه های شدیدتر در کودکان بروز می یابد.
مزمن بودن و طولانی بودن نشانه ها
عارضه سندروم روده تحریک پذیر به دلیل مزمن بودن و طولانی بودن نشانه های آن ممکن است به شدت در زندگی روزمره دچار اختلال نماید.
با توجه به این که یکی از نشانه های اصلی عارضه سندروم روده تحریک پذیر، بروز اسهال و ایجاد گاز توسط روده ها می باشد، ممکن است منجر به خجالت زدگی کودک در جمع های دوستانه و گوشه گیر شدن و کناره گیری او از جمع گردد.
این تنهایی و عدم شرکت در فعالیت های اجتماعی باعث عدم رشد متناسب مهارت های اجتماعی کودک می گردد و زندگی آینده وی را با چالش جدی مواجه نماید.
از طرفی دردهای شکمی ایجاد شده در اثر عارضه سندروم روده تحریک پذیر، عاملی است برای عدم تمرکز وی در هنگام یادگیری مهارت های تحصیلی و باعث عقب ماندگی کودک از نظر تحصیلی نیز می گردد.
به علاوه این دردهای شکمی که در اثر سندروم روده تحریک پذیر در کودک ایجاد می گردد، می تواند کودک را ترغیب نماید که برای کاهش یافتن این قبیل دردهای شکمی، میزان کمتری مواد خوراکی مصرف نماید و در نتیجه در فرآیند رشد وی نیز اختلال جدی ایجاد می گردد.
آیا بین عارضه سندروم روده تحریک پذیر و سرطان روده بزرگ (کولون) ارتباطی وجود دارد؟
بنا بر گفته دکتر سلیمی یکی از بهترین پزشکان متخصص در حوزه اختلالات گوارشی، خوشبختانه بین عارضه سندروم روده تحریک پذیر و سرطان روده هیچ ارتباطی وجود ندارد. در واقع افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر دارای روده کاملا طبیعی می باشند.
علت ایجاد سندروم روده تحریک پذیر، انقباض ها و انبساط های غیر عادی (طولانی تر از حالت معمول) و بعضا بسیار شدید عضلات روده که وظیفه جا به جایی مواد خوراکی را در دستگاه گوارش بر عهده دارند، می باشد.
این انقباض ها و انبساط های غیر عادی باعث می شود که مواد خوراکی با سرعت و فشار بیشتری از روده عبور نماید و منجر به ایجاد نشانه های آزار دهنده ای مانند تولید گاز، نفخ شکم، اسهال و غیره می گردد.
از طرف دیگر این احتمال نیز وجود دارد که این انقباض ها و انبساط های لایه های عضلانی روده عاملی باشد که غذا به حدی آهسته در روده ها حرکت نماید که در فرد حالت های ناخوشایندی مانند یبوست ایجاد گردد.
سندروم روده تحریک پذیر کاملا متفاوت با سرطان می باشد
بنابراین سندروم روده تحریک پذیر کاملا متفاوت با سرطان می باشد و افراد مبتلا به این عارضه به هیچ عنوان بیشتر از سایر افراد، مستعد ابتلا به سرطان روده بزرگ نمی باشند.
به دلیل این که برخی از نشانه های عارضه سندروم روده تحریک پذیر با نشانه های سرطان روده بزرگ (کولون) مشابهت فراوانی دارد.
بهترین راه حصول اطمینان از مبتلا نبودن به سرطان روده بزرگ این است که به محض مشاهده این نشانه ها، فرد به پزشکان مجربی مانند دکتر سلیمی که از مهارت بسیار بالایی در حوزه تشخیص و درمان انواع مختلف اختلالات گوارشی برخوردارند، مراجعه نماید.
برای درمان این بیماری، با بهترین قرص برای سندروم روده تحریک پذیر آشنا شوید.
سندروم روده تحریک پذیر در چه بازه سنی بیشتر شایع می باشد؟
سندروم روده تحریک پذیر یک عارضه آزار دهنده است که در جوانان بیشتر از بزرگسالان دیده می شود. معمولا این سندروم در بین افراد در بازه سنی 15سالگی تا 40 سالگی بیشتر می باشد.
همچنین همان گونه که پیشتر عنوان گردید، میزان شیوع سندروم روده تحریک پذیر در زنان بیشتر از مردان می باشد. (زنان تقریبا دو برابر مردان به این عارضه دچار می شوند.)
شاید آگاهی از بازه سنی که افراد در آن بیشتر به عارضه سندروم روده تحریک پذیر مبتلا می شوند، بتواند به تشخیص افتراقی بهتر این عارضه نسبت به سایر بیماری های دستگاه گوارش که نشانه های مشابهی دارند، مانند سرطان روده بزرگ کمک کننده باشد.
برای مثال بروز نشانه هایی مانند دردهای شکمی، تغییرات در اجابت مزاج، اسهال و یا یبوست شدید، نفخ بیش از حد نرمال، اگر در سنین بین 15 تا 40 سالگی بروز پیدا کند، می تواند بیشتر با عارضه سندروم روده تحریک پذیر مرتبط باشد
بروز نشانه ها در سنین بالاتر از 50 سالگی
ولی در صورتی که همین نشانه ها در سنین بالاتر از 50 سالگی بروز پیدا نماید، می توان بیشتر با بیماری های خطرناک گوارشی مانند سرطان روده بزرگ (کولون) مرتبط دانست.
البته همان گونه که پیشتر نیز عنوان گردید، موارد یادشده برای آشنایی بیشتر خوانندگان این نوشتار در مورد نشانه های سندروم روده تحریک پذیر و پاسخگویی به این پرسش می باشد که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
در غیر این صورت هیچ شکی وجود ندارد که بهترین روش برای تشخیص دقیق عارضه سندروم روده تحریک پذیر و یا سایر بیماری های گوارشی از جمله سرطان روده بزرگ (کولون) مراجعه به پزشکان مجرب و با مهارت حوزه بیماری های گوارشی مانند دکتر سلیمی می باشد.
با ادامه نوشتار از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ همراه شما هستیم.
چه گروه هایی بیشتر در خطر ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر می باشند؟
همان گونه که دکتر سلیمی به عنوان یکی از بهترین و با تجربه ترین پزشکان متخصص در حوزه اختلالات و بیماری های گوارشی عنوان می نماید:
سندروم روده تحریک پذیر محدود به سن و جنسیت خاصی نمی باشد و افراد در هر سنی چه مرد و چه زن ممکن است به این بیماری دچار گردند.
با این وجود فاکتورهایی وجود دارند که اگر حائز این فاکتورها باشید، شانس ابتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر در شما افزایش قابل توجهی پیدا می کند. این فاکتورها عبارتند از:
جوان بودن:
تحقیقات متعددی نشان داده است که افراد در سنین بین 15 تا 40 سالگی یعنی از دوره نوجوانی تا اواخر بزرگسالی، بیشتر مستعد ابتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر می باشند.
در حالی که اختلال سندروم روده تحریک پذیر بر خلاف بسیاری دیگر از اختلالات و بیماری های گوارشی که با افزایش سن شانس ابتلا به آن ها افزایش می یابد، در این عارضه با افزایش سن افراد، شانس ابتلا شدن آن ها به مقدار شایان توجهی کاهش می یابد.
هنوز دانشمندان به درستی به علت این امر که چرا عارضه سندروم روده تحریک پذیر در میان جمعیت جوان شایع تر است، پی نبرده اند.
برخی از نظریه ها اعلام می کنند که چون عارضه سندروم روده تحریک پذیر ناشی از انقباضات غیر عادی روده هاست و این انقباضات غیر عادی روده بیشتر در این سنین (جوانی) به وقوع می پیوندد، علت شیوع بیشتر عارضه سندروم روده تحریک پذیر در میان جمعیت جوان باشد.
قرارگیری در معرض شرایط استرس زا
نظریه دیگری که در زمینه علت میزان شیوع بیشتر عارضه سندروم روده تحریک پذیر در میان جمعیت جوانان عنوان می شود، موید این مطلب است که قرارگیری در معرض شرایط استرس زا و ترشح هورمون های مرتبط با آن، یکی از عوامل ایجاد عارضه سندروم روده تحریک پذیر می باشد.
بنابراین علت شیوع بیشتر این عارضه در میان جمعیت جوان، به این دلیل است که افراد در طی این سنین بیشتر در معرض رویدادهای استرس آوری مانند استرس های شغلی، استرس های تحصیلی، استرس های ازدواج، خطر
تجاوز، نگرانی از آینده و سایر موارد قرار می گیرند و در نتیجه هورمون های مرتبط با استرس بیشتری مانند کورتیزول در بدن آن ها ترشح می گردد که بیشتر مستعد ابتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر می گردند.
پس می توان نتیجه گرفت که یکی از عواملی که شانس ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر را در فرد افزایش می دهد، جوان بودن است.
مونث بودن بیمار:
میزان شیوع سندروم روده تحریک پذیر در زنان دو یا سه برابر بیشتر از مردان می باشد. به ویژه میزان شیوع عارضه سندروم روده تحریک پذیر در زنان جوان بسیار رایج و معمول می باشد.
به گونه ای که در گذشته تصور می گردید که این عارضه یک اختلال هورمونی می باشد که مختص زنان جوان می باشد. علت اصلی میزان شیوع بیشتر این عارضه در میان زنان نسبت به مردان به درستی مشخص نمی باشد.
ولی برخی نظریه ها دلیل این تفاوت را ناشی از تغییرات بیشتر هورمونی در زنان نسبت به مردان و همچنین حساسیت بیشتر عضلات روده در زنان نسبت به این تغییرات هورمونی می دانند، به گونه ای که درعضلات روده
زنان در برابر این تغییرات هورمونی، انقباض ها و انبساط های غیر عادی به وقوع می پیوندد و منجر به ایجاد نشانه هایی مانند اسهال، یبوست و یا دردهای شکمی که از جمله رایج ترین نشانه های سندروم روده تحریک پذیر می باشد، می گردد.
دوره های قاعدگی زنان
با در نظر گرفتن این که نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در دوره های قاعدگی زنان با شدت بیشتری بروز می یابد و از طرفی در دوره قاعدگی میزان تغییرات هورمونی در زنان بسیار بیشتر از شرایط عادی می باشد،
بنابراین می توان گفت که تغییرات هورمونی بیشتر در زنان از جمله عواملی موثر در میزان شیوع بیشتر این سندروم در میان زنان می باشد.
از آنجایی که سندروم روده تحریک پذیر به طور معنا داری در زنان بیشتر از مردان دیده می شود و همچنین نشانه های این سندروم در زنان به میزان قابل توجهی شدیدتر از مردان می باشد، می توان گفت که زن بودن یکی دیگر از فاکتورهای موثر در احتمال ابتلای فرد به سندروم روده تحریک پذیر می باشد.
به ادامه مقاله از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ توجه فرمایید.
قرار گیری در شرایط استرس زا:
همان گونه که دکتر سلیمی به عنوان یکی از برترین و مجرب ترین پزشکان متخصص در زمینه بیماری ها و اختلالات گوارشی بیان می نماید، قرار گرفتن در شرایط استرس زا و چالش برانگیز یکی از عواملی است که احتمال ابتلا به عارضه سندروم روده تحریک پذیر را افزایش می دهد.
تحقیقات نشان داده است که افرادی که در شرایط استرس زای شدید مانند تجاوز جنسی و یا تجاوز فیزیکی قرار می گیرند، به میزان قابل توجهی بیشتر از سایر افراد دچار سندروم روده تحریک پذیر می گردند و همچنین شدت این نشانه ها به نسبت سایر افراد مبتلا به اختلال سندروم روده تحریک پذیر، بسیار بیشتر می باشد.
نمونه ای دیگر از تاثیر گذاری استرس بر اختلال سندروم روده تحریک پذیر را می توان در افرادی که دارای شغل های استرس آوری می باشند، مشاهده نمود.
در تحقیق صورت پذیرفته روی افرادی که دارای مشاغل نظامی بوده اند و به ویژه کسانی که در مناطق مرزی و در شرایط جنگی قرار داشتند، میزان ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر در آن ها نسبت به سایر افراد جامعه در سطح بسیار بالاتری قرار داشت.
بنابراین تجربه شرایط استرس زا از جمله عواملی است که شانس فرد را در ابتلا به اختلال سندروم روده تحریک پذیر به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.
سابقه خانوادگی:
افرادی که در سابقه خانوادگی آن ها و در بستگان نزدیک آن ها افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر وجود دارد، بیشتر از سایر افراد احتمال دارد که به این اختلال دچار شوند. این موضوع نقش ژن ها را در ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر به اثبات می رساند.
بنابراین افرادی که از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر می باشند، با قرار گرفتن در شرایط محیطی مستعد، احتمال زیادی دارد که به این عارضه دچار گردند.
بنابراین می توان گفت که شرایط ژنتیکی فرد (ژنو تایپ) یکی دیگر از عوامل اثر گذار در ابتلای افراد به اختلال سندروم روده تحریک پذیر می باشد.
نکته حائز اهمیت در مورد سندروم روده تحریک پذیر این است که خوشبختانه این اختلال یک اختلال پیشرونده نمی باشد. یعنی با گذشت زمان نشانه های سندروم روده تحریک پذیر بدتر نمی گردد، بلکه در دوره ابتلای افراد به این اختلال، دوره های عود نشانه ها و فروکش کردن نشانه ها مشاهده می گردد.
دکتر سلیمی که از جمله بهترین و مجرب ترین پزشکان متخصص در حوزه بیماری و اختلالات گوارشی می باشد، در راستای این که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
معتقد است که افراد مبتلا به بیماری های روحی روانی مانند اضطراب و افسردگی، بیشتر مستعد ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر می باشند.
از طرفی افراد مبتلا به این عارضه به دلیل این که نشانه های این اختلال بر روابط اجتماعی و تعاملات اجتماعی تاثیر منفی دارد، بیشتر مستعد ابتلا به اختلالات خلقی همچون افسردگی و اظطراب می باشند.
بنابراین می توان نتیجه گرفت که سندروم روده تحریک پذیر منجر به کاهش کیفیت زندگی افراد می گردد. همچنین کاهش کیفیت زندگی فرد سبب به وجود آمدن اختلال سندروم روده تحریک پذیر و یا تشدید نشانه های آن می گردد.
دردهای شکمی ناشی از سندروم روده تحریک پذیر چه ویژگی هایی دارد؟
برای این که بتوانیم به این پرسش که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ پاسخ دقیقی ارائه دهیم، باید به بررسی دقیق نشانه های این اختلال بپردازیم. دردهای شکمی یکی از نشانه های اصلی سندروم روده تحریک پذیر می باشد.
با بررسی دقیق نوع دردهای شکمی که در این اختلال ایجاد می گردد و تمایز آن ها با دردهای شکمی ایجاد شده در اثر سایر بیماری ها و اختلال های گوارشی، می توانیم تا حدودی تشخیص بدهیم که آیا ما دچار اختلال سندروم روده تحریک می باشیم یا خیر؟
اولا باید به این موضوع توجه داشته باشیم که دردهای شکمی ناشی از سندروم روده تحریک پذیر از نوع دردهای شکمی مزمن می باشند. همچنین درد ناشی از روده تحریک پذیر در نقاط مختلف شکم در حال پرخش می باشد.
این نوع دردهای شکمی معمولا در نواحی فوقانی روده ها، پهلوها، اطراف ناف و در مواردی در قسمت های تحتانی شکم احساس می گردد.
با توجه به مزمن بودن دردهای شکمی در سندروم روده تحریک پذیر، دردهای شکمی که به صورت کوتاه مدت مثلا برای مدت یک شبانه روز فرد آن ها را احساس می کند را نمی توان مربوط به این اختلال دانست. این نوع دردهای شکمی کوتاه مدت معمولا در اثر مسمومیت های غذایی برای فرد ایجاد می گردد.
دردهای شکمی را می توان به سندروم روده تحریک پذیر مرتبط نمود
به عبارت دیگر دردهای شکمی را می توان به سندروم روده تحریک پذیر مرتبط نمود که به مدت حداقل سه ماه و دست کم یک بار در هفته، فرد آن ها را احساس نماید. همچنین دردهای ناشی از سندروم روده تحریک پذیر عموما پس از عمل تخلیه و اجابت مزاج بهبود می یابند و یا حداقل از شدت آن ها کاسته می شود.
در صورتی که دردهای شکمی با علائمی همچون اسهال و یبوست و یا سایر نشانه های سندروم روده تحریک پذیر همراه باشد، احتمال مبتلا شدن فرد به این اختلال بسیار افزایش می یابد.
البته مسئله ای که در سراسر این نوشتار بارها به آن تاکید نموده ایم این است که مطالب عنوان شده در خصوص این پرسش که از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟
صرفا برای آشنایی کلی افراد با نشانه های سندروم روده تحریک پذیر می باشد و برای بررسی دقیق تر و تشخیص صحیح تر با توجه به این که سندروم روده تحریک پذیر نشانه هایی مشابه با برخی از بیماری های
گوارشی خطرناک مانند سرطان روده بزرگ (کولون) دارد، بهترین راه این است که به پزشکان متبحر و با تجربه ای مانند دکتر سلیمی که از جمله برترین پزشکان متخصص در حوزه تشخیص و درمان انواع مختلف بیماری ها و اختلالات گوارشی می باشد، مراجعه نماییم.
روش های درمان سندروم روده تحریک پذیر چگونه می باشد؟
از آنجایی که سندروم روده تحریک پذیر یک اختلال و عارضه می باشد و این اختلال بر خلاف بیماری که دارای نشانه های مشخصی است، مجموعه متفاوتی از نشانه ها را شامل می شود؛
بنابراین برای درمان یک اختلال نیز بر خلاف درمان یک بیماری که راه درمانی مشخصی دارد، راه های بسیار زیاد و بعضا متفاوتی برای درمان آن وجود دارد.
در مورد اختلال روده تحریک پذیر نیز مانند سایر اختلال ها، روش های درمانی متفاوتی توسط درمانگران ارائه می گردد. با کمک دکتر سلیمی، در ادامه، تعدادی از روش های مرسوم برای درمان سندروم روده تحریک پذیر بیان گردیده است:
درمان با استفداه از رژیم غذایی:
تحقیقات متعدد نشان داده است که مصرف برخی از مواد خوراکی باعث تشدید نشانه های سندروم روده تحریک پذیر می گردد. از طرفی مصرف برخی دیگر از مواد غذایی نیز باعث کاهش شدت نشانه ها یا از بین رفتن نشانه های این سندروم می گردد.
کنترل و یا کاهش مصرف مواد غذایی نفخ آور:
همان گونه که پیشتر نیز عنوان گردید، نفخ شکمی از جمله رایج ترین نشانه های سندروم روده تحریک پذیر می باشد. غذاهایی مانند مواد نوشیدنی حاوی گاز، برخی از سبزیجات مانند کلم بروکلی، گل کلم و کلم نیز در زمره مواد غذایی نفخ آور می باشد که باید مصرف آن ها توسط فرد کنترل گردد.
علاوه بر این، افراد مبتلا به به سندروم روده تحریک پذیر باید از مصرف بیش از اندازه سیر و پیاز نیز خودداری نمایند. چرا که این مواد نیز باعث ایجاد نفخ در شکم و تشدید دردهای شکمی می گردند.
لوبیا نیز از جمله مواد غذایی می باشد که به شدت نفخ آور است و باعث گرفتگی و ایجاد دردهای شکمی می گردد. مصرف این ماده غذایی نیز توسط افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر باید کاملا کنترل شده صورت بپذیرد.
مدیریت مصرف فیبر:
از آنجایی که مصرف مواد غذایی حاوی فیبر به هضم غذا توسط سیستم گوارشی کمک شایان توجهی می کند، مصرف غذاهای حاوی فیبر می تواند منجر به کاستن شدت نشانه های سندروم روده تحریک پذیر یا رفع کامل آن ها گردد.
البته نکته ای که در مورد مصرف غذاهای حاوی فیبر به آن باید توجه کرد، این است که افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر باید مواد خوراکی را مصرف نمایند که حاوی فیبر قابل حل در آب باشد. از جمله این مواد غذایی می توان به مرکبات، برخی از حبوبات و دانه کتان اشاره نمود.
در مقابل این افراد باید میزان مصرف مواد غذایی حاوی فیبرهای غیر قابل حل در آب را مدیریت نمود زیرا مصرف این نوع مواد غذایی ممکن است منجر به نفخ شکم و بروزمشکلات گوارشی در فرد شود.
پروبیوتیک ها:
پروبیوتیک ها در واقع باکتری های مفیدی هستند که باعث بهبود کارکرد روده ها می گردند و در نتیجه در درمان و یا کاهش شدت نشانه های اختلال سندروم روده تحریک پذیر، موثر می باشند.
مصرف پروبیوتیک ها به عنوان یک مکمل در کنار سایر مواد خوراکی می تواند کمک شایان توجهی در سلامت روده ها و بهبود عملکرد آن ها داشته باشد.
نکته ای که در مورد مصرف مکمل های پروبیوتیک ضروری است، این است که این مکمل ها ممکن است بلافاصله پس از مصرف در بهبود نشانه های سندروم روده تحریک پذیر اثر گذار نباشد.
ولی تحقیقات نشان داده است که تداوم در مصرف مکمل های پروبیوتیکی اثر گذاری بسیار مثبتی در برطرف نمودن نشانه های سندروم روده تحریک پذیر داشته است.
همچنین با توجه به تنوع بسیار زیادی که مکمل های پروبیوتیکی دارند، بهتر است قبل از مصرف آن ها حتما از پزشکان متخصص و با تجربه ای مانند دکتر سلیمی، مشاوره ها و راهنمایی های لازم را دریافت نمایید. موز، سیر، ماست و شیر از جمله مواد غذایی هستند که سرشار از پروبیوتیک می باشند.
مدیریت مصرف نوشیدنی های الکلی:
نوشیدنی های حاوی الکل نیز شدت نشانه های سندروم روده تحریک پذیر را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند.
الکل باعث تحریک عضلات روده و انقباض غیر عادی این عضلات می گردد و در نتیجه موجب تشدید نشانه های سندروم روده تحریک پذیر می گردد. بنابراین افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر باید تا حد امکان مصرف نوشیدنی های الکلی را کاهش دهند.
عدم مصرف غذاهای پر چرب:
از جمله مواد غذایی که می تواند منجر به بدتر شدن نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در فرد گردد، مصرف مواد غذایی حاوی چربی زیاد است. مصرف غذاهای پر چرب علاوه بر این که حرکات عضلات روده که منجر به بر هم خوردن ترشح هورمون ها در بدن می گردد را تشدید می کند، ممکن است باعث شدیدتر شدن نشانه های سندروم روده تحریک پذیر نیز در فرد گردد.
از جمله مواد غذایی که به دلیل دارا بودن سطح بسیار بالایی از چربی اشباع شده، مصرف آن ها برای افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر مناسب نمی باشد، به گوشت های قرمز به ویژه به صورت سرخ شده در روغن، انواع چیپس ها، مواد غذایی آماده، فست فودهایی مانند سوسیس، کالباس و همبرگر، پیتزا و سس های سفید می توان اشاره نمود.
افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر باید مصرف چربی های غیر اشباع مانند روغن زیتون، غذاهای دریایی (میگو، ماهی)، آجیل ها را جایگزین چربی های اشباع شده نمایند.
مدیریت مصرف مواد خوراکی کافئین دار:
مصرف کافئین می تواند با اثر گذاری در میزان ترشح هورمون هایی مانند هورمون کورتیزول (هورمون استرس) باعث شدیدتر شدن نشانه های سندروم روده تحریک پذیر گردد.
بنابراین افراد مبتلا به اختلال سندروم روده تحریک پذیر می باید مصرف مواد خوراکی حاوی کافئین مانند قهوه، چای و برخی از نوشیدنی های دیگر مانند نوشیدنی های انرژی زا را به دقت کنترل نمایند.
کنترل مصرف غذاهای تند:
تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر پس از مصرف غذاهایی حاوی ادویه های تند، علائم شدیدتری را نشان می دهند.
در واقع ادویه های تند به دلیل داشتن کپسایسین، تحرکات انقباضی عضلات روده را دستخوش تغییر می نمایند و در نتیجه منجر به تشدید نشانه ها در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر می گردند.
کنترل مصرف لبنیات پرچرب:
لبنیات دارای چربی زیاد باعث ایحاد نفخ شکم، ورم و دردهای شکمی در فرد می گردد. بنابراین مصرف آن ها برای افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر توصیه نمی گردد. افراد مبتلا به این اختلال باید مصرف لبنیات بدون چربی و کم چرب را جایگزین لبنیات دارای چربی فراوان نمایند.
به ویژه مصرف لبنیات پر چرب در افراد مبتلا به اختلال سندروم روده تحریک پذیر که مشکل عدم تحمل لاکتوز (قند موجود در شیر و سایر محصولا لبنی) را دارند، باید با احتیاط بیشتری صورت پذیرد.
مصرف شیر یا پنیر سویا می تواند برای افرادی که مشکل عدم تحمل لاکتوز دارند، گزینه مناسب تری باشد. همچنین مصرف ماست به دلیل دارا بودن آنزیم هایی که به هضم لاکتوز کمک می نماید، می تواند برای این گونه افراد بهتر باشد.
احتیاط در مصرف غذاهای حاوی گلوتن:
حساسیت به مصرف گلوتن در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر، بیشتراز سایر افراد دیده می شود. بنابراین این افراد لازم است که در مورد مصرف مواد غذایی حاوی گلوتن احتیاط بیشتری داشته باشند.
مصرف مواد غذایی حاوی گلوتن مانند گندم و جو باعث تحریک حرکات عضلات روده می گردد و می تواند نشانه های سندروم روده تحریک پذیر را تشدید نماید.
مصرف میزان آب کافی:
یکی از نشانه های اصلی اختلال سندروم روده تحریک پذیر، اسهال می باشد. افرادی که به علت اختلال سندروم روده تحریک پذیر دچار اسهال می گردند، آب زیادی از دست می دهند. کمبود آب در بدن نشانه های این اختلال را به شدت تشدید می کند.
بنابراین افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر باید به میزان کافی آب بنوشند. مصرف میوه های آبداری مانند هندوانه، توت فرنگی نیز می تواند در تامین آب مورد نیاز بدن موثر واقع گردد.
در کنار این ها می توان آب میوه های طبیعی مانند آب نارگیل (سرشار از پتاسیم)، آب هویج (سرشار از بتاکاروتن) نیز به عنوان روش های دیگر تامین آب بدن استفاده نمود.
کاهش مصرف غذاهای حاوی FODMAP:
مواد غذایی حاوی FODMAP مجموعه ای از مواد خوراکی هستند که حاوی انواع مختلف کربوهیدرات ها و مواد قندی هستند که در روده به راحتی هضم و یا جذب نمی شوند. بنابراین باعث تحریک بیش از اندازه عضلات روده و در نتیجه تشدید نشانه های سندروم روده تحریک پذیر می گردند.
از جمله مواد غذایی حاوی FODMAP می توان به آرد، شیرینی، بستنی و میوه هایی همچون زردآلو، گلابی و آلو اشاره نمود. بنابراین یکی از روش های کاهش نشانه های سندروم تحریک پذیر، کنترل مصرف مواد خوراکی حاوی مقادیر بالایی از FODMAP می باشد.
با ادامه مبحث از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ همراه شما هستیم.
پیروی از یک برنامه غذایی مدون:
شاید مهمتر از نوع غذایی که افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر مصرف می کنند، داشتن یک برنامه غذایی است که در آن زمان دقیق خوردن غذا و همچنین حجم و میزان غذا تعیین شده باشد.
معمولا افراد مبتلا به این اختلال باید تعداد وعده های غذایی خود را افزایش داده و در مقابل، حجم مواد غذایی که در هر وعده مصرف می کنند را کاهش دهند.
همچنین با توجه به این که حساسیت های غذایی برای هر فرد منحصر به فرد می باشد، بهتر است که از مواد غذایی که در طول روز مصرف می کنند، یادداشات تهیه نمایند تا از این طریق بتوانند لیستی از مواد غذایی که نسبت به مصرف آن ها حساسیت بیشتری دارند، تهیه نمایند و مصرف این نوع مواد غذایی را در برنامه غذایی خود مدیریت و یا کاهش دهند.
درمان دارویی:
داروهای تجویز شده برای درمان سندروم روده تحریک پذیر معمولا فقط به کاهش علائم کمک می کنند و درمان قطعی این اختلال نمی باشند.
دقت داشته باشیم که داروهای مورد استفاده برای درمان سندروم روده تحریک پذیر باید حتما تحت نظر پزشکان مجرب و متخصصی مانند دکتر سلیمی مورد استفاده قرار بگیرند و از مصرف دارو به صورت خودسرانه اکیدا خودداری گردد.
معمولا پزشکان حاذقی مانند دکتر سلیمی سعی می کنند تا تلفیقی از درمان های مختلف (دارو درمانی، تغییر سبک زندگی، برنامه غذایی) را برای بهبود افراد مبتلا به اختلال سندروم روده تحریک پذیر به کار بگیرند تا این افراد در سریع ترین زمان و بهترین شکل، از این اختلال رهایی پیدا نمایند.
در انتهای نوشتار از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم؟ با کمک دکتر سلیمی، برخی از داروها موثر برای درمان این سندروم را معرفی می نماییم.
برخی از داروهایی که بیشتر برای درمان اختلال سندروم روده تحریک پذیر مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:
داروهای ضد اسپاسم:
مانند هیوسین و هیوسامین که برای کاهش درد عضلات روده و کاهش گرفتگی آن تجویز می گردد.
داروهای ضد اسهال:
مانند لوپرامید که به منظور رفع اسهال و از دست رفتن بیش از اندازه آب بدن تجویز می گردد.
داروهای از بین برنده یبوست:
نمونه ای از داروهای ضد یبوست پرکاربرد، از آمیتیزا می توان نام برد.
داروهای ضد افسردگی:
از آنجایی که افسردگی می تواند منجر به تشدید نشانه های سندروم روده تحریک پذیر گردد، مصرف داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین می تواند سبب بهبود نشانه های این اختلال گردد.
داروهای آنتی بیوتیک:
داروهای آنتی بیوتیک برای از بین بردن نشانه های سندروم روده تحریک پذیر که منشاء ایجاد آن رشد بیش از اندازه باکتری ها در روده بزرگ باشد، مورد استفاده قرار می گیرند.
مشخصه این قبیل آنتی بیوتیک ها این است که توسط معده جذب نمی گردند و مستقیما باکتری های موجود در روده بزرگ را تحت تاثیر قرار داده و آن ها را از بین می برند. زیفاکسان نمونه ای از این قبیل آنتی بیوتیک ها می باشد.
درمان سندروم روده تحریک پذیر با تغییر در سبک زندگی:
افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر با تغییر در سبک زندگی خود می توانند نشانه های این اختلال را کاهش داده و یا حتی از بین ببرند.
با وجود این که شاید انتخاب یک سبک زندگی سالم تاثیر آنی در از بین بردن اختلال سندروم روده تحریک پذیر نداشته باشد، اما قطعا در بلند مدت، نتایج شگفت انگیزی برای فرد در پی خواهد داشت.
ورزش منظم: انجام ورزش به صورت روزانه و منظم می تواند به میزان قابل توجهی میزان استرس فرد که یکی از عوامل اصلی ایجاد اختلال سندروم روده تحریک پذیر می باشد را کاهش دهد.
همچنین ورزش منجر به تنظیم و تعادل حرکات عضلات روده می گردد. بنابراین از شدت نشانه های سندروم روده تحریک پذیر می کاهد.
تحقیقات نشان داده است که انجام ورزش هایی کاهنده استرس مانند یوگا می توانند تاثیر قابل ملاحظه ای در کاهش شدت نشانه های سندروم روده تحریک پذیر داشته باشند.
اگر خواهان جراحی لاغری به روش شبای پس معده هستید، لطفا مقالات زیر را مطالعه کنید:
درمان های روان شناختی:
افراد مبتلا به اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب، بیشتر در معرض ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر می باشند. بنابراین درمان این نوع اختلالات خلقی از طریق روان درمانی منجر به کاهش نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در افراد می گردد.
واقعا عالی بود دستمریزاد واقعا کلیه علایم گفته شده را داشتم ـ
هر چند حالا ساعت ۴و نیم است این متن را مینویسم ولی ارام شدم
سپاسگزارم
سلام خیلی عالی بود ولی من برای مشاوره برای اطمینان از بیماریم به این شماره که زده کلیک کنید زدم گفت برا لاغری هست
خیلی عالی و قابل درک بود واقعا متشکرم فقط شماره ای که پایین زده برا مشاوره زنگ زدم گفتند در مورد لاغری هست انتظار داشتم نوبت ویزیت مشاوره ای با دکتر سلیمی باشه